The Island on Bird Street (1997)

zelfs die droom waarin hij ze opa en vader ziet voel me nogal ontroerend

4,0

Het is een belediging om deze film te vergelijken met polanski's meesterwerk, al was het maar qua sfeer.

Niet mee eens. Een zeer matige film, saai, afgezaagd.

Kinderen in een film is trouwens vragen om problemen.

Volledig mee eens.

Heeft iemand een beter plaatje voor deze mooie film?

hmm, geen island on bird street op bbc2... jammer, was benieuwd

Komt vandaag op televisie om 12:20.

En gekeken, en niet volledig onder de indruk. Allereerst is er het goedkope uiterlijk van de film. Duidelijk sprake van kleine decors, weinig figuranten en matige acteurs. Het verhaal zelf was wel interessant en boeiend, met name het discutabele einde beviel mij wel. Helaas bleef het verhaal, op het einde na, nogal oppervlakkig en had ik ook het gevoel dit verhaal al een aantal keer gezien te hebben (niet alleen in The Pianist).

Vond dit een heel mooie ontroerende film.Vooral het verhaal vond ik sterk.

Totaal ongeloofwaardig waargebeurd verhaal. Erg knap allemaal voor een manneke van elf jaar. Waarschijnlijk omdat hij een boek van Robinson Crusoe had.
Schiet zomaar een Duitser dood, bouwt een touwladder zo goed kunnen ervaren verkenners dat niet eens, overleeft een Poolse winter en ga zo nog maar even door. Slechte decors, en de gesproken taal deugt zoals zo vaak weer eens niet. Twee sterren. Nee, halfje erbij omdat de muis het zo goed deed.

Ongeloofwaardig of niet, de film keek lekker weg, heb me er wel mee vermaakt.

Mooie film, het heeft wel wat weg van een jeugdfilm vind ik, deed me in de verte denken aan The Book Thief (2013). Voor mijn gevoel wordt het allemaal opzettelijk tamelijk luchtig gehouden, zeker in vergelijking met andere films van tegenwoordig. De film beweegt zich binnen de kaders van wat je van een jeugdfilm mag verwachten (spoiler: vrij luchtig, diertje als maatje, (bijna) iedereen doet vriendelijk tegen de jongen, vriendschap met meisje, en een happy end. Het blijft voor mijn gevoel net teveel binnen de kaders en heeft geen vernieuwende of verrassende uitgangspunten te bieden, dat mist het om bij mij hoger te scoren).

Het lijkt me niet 100% realistisch maar dat is vast niet de opzet geweest, al is het wel jammer dat men met de stempel "waargebeurd verhaal" aan komt zetten, voor een waargebeurd verhaal is het zeker wel geromantiseerd. Qua acteerprestaties en decors heb ik niets te klagen.

Kijkt prima weg. 3,5*

totaal niet te vergelijken met de pianist

geen onaardige film,maar er is ook geen echte spanning.

1 keer zien is dan ook genoeg

Zeer matige film. Veel te traag allemaal.

Pretentieuze film over een jongetje in een ghetto.

Welk ghetto? Joost mag het weten.

Matig geacteerd, vol clichés, een 12 jarige jongen die praat alsof hij vijf is en speciaal voor extra geloofwaardigheid Engels gesproken.

En natuurlijk om er een echte cliché film van te maken met een soort happy end met een vader die opeens weer opduikt.

Nou prachtig allemaal hoor maar snel weer vergeten.

Een van de mindere oorlogfilms. Een nep decor, matig acteerwerk en veel niet realistische dingen. Een kind wat een touwladder maakt wat een volwassene niet eens lukt (oke, op een uitzondering na dan), Duitsers die duidelijk 'aangekondigd' aan komen rijden steeds in het getto terwijl ze steeds op zoek zijn naar onderduikers, die gewoon hardop praten en (soms hard) geluid maken. In de tweede helft van de film was het plotseling erg makkelijk om uit en vooral steeds weer uit en in het getto te lopen. En de vader, waar komt die zomaar vandaan? Wat is zijn verhaal?

Het jochie in de film heeft een olijke uitstraling, maar daardoor paste hij niet in deze film. Meer in een soort Home Alone film, daar past hij meer in. Daar zou hij zeker best wat moois kunnen laten zien, maar niet in een oorlogsfilm.

Het verhaal is zeker niet slecht en daardoor blijf je wel kijken, maar door het vooral neppe decor en ongeloofwaardige dingen valt hij mij erg tegen.