Taiyô no Hakaba (1960)

24 maart komt deze film uit op DVD in Engeland, via Yume!!

http://www.play.com/DVD/DVD/4-/3593536/-/Product.html?searchstring=sun's+burial&searchsource=0

Is er geen beter hoes te vinden dan dit lelijke Franse ding. De Engelse DVD van Yume is bijvoorbeeld vast al beter... (maar die kan ik niet vinden op een goede resolutie)

Engelse DVD hoes geplaatst!

Beter

Erg, erg goede film. Overduidelijk de beste Oshima die ik tot nu toe zag. Portret van een sloppenwijk in Osaka en al de mensen aan de rand van de maatschappij die daar rondlopen en geld verdienen met onder meer diefstal, prostitutie, handel in bloed en identiteitsbewijzen. Nog een stuk harder, pessimistischer en voor die tijd ook onconventioneler dan Seishun Zankoku Monogatari. Zonder duidelijke good guys. De beetjes geweten die nog leven in de film worden vaak afgestraft. Met soms mooie, bedriegelijk rustige muziek bij heftige scenes. Wat de impact versterkte.

Hele dikke 4.0*

Idem. Pas mn vierde Oshima, maar wel veruit de sterkste (hoewel Shonen ook uitstekend beviel). Voelt aan als een accurate afspiegeling van de maatschappelijke omstandigheden in Japan anno 1960; met als Amerika als beschermengel betekenden de jaren vijftig een enorme ommezwaai van de complete vernedering en destructie van de oorlog naar het 'economic miracle' van het Japan van de jaren 60, 70 en 80. Maar vooral in de jaren vijftig en zestig voltrok deze herrijzenis zich over de ruggen van het gewone volk, dat in hun eigen levensonderhoud amper iets merkte van het feit dat de zware industrieen het land tot een economische grootmacht hadden gemaakt. Oshima speelt in op het pessimisme en het cynisme dat onder het gewone volk begon te knagen. Ik weet niet of 'The Sun's Burial' een precieze vertaling van de Japanse titel is, maar in het Engels is ie in ieder geval zeer geschikt. Prachtige soundtrack en cinematografie; veel scenes en shots zijn vervuld van de zomerse gloed van het zogeheten 'golden hour'. Van mij ook een dikke 4*

Ik heb er inmiddels twaalf gezien en dit blijft mijn nummer 1. Shonen moet ik nog zien.

Het is overigens ook nog altijd mijn favoriete Oshima film, al komt Violence at High Noon dichtbij. Shonen en Gishiki staan hoog op mijn to-see lijst.

Twijfel al de hele dag wat ik hier nu voor cijfer aan vast moet plakken, denk toch dat ik hem met (3,5*) maar het voordeel van de twijfel geef, al is het maar om het feit dat ik me amper voor kan stellen dat er rond de tijd dat dit gemaakt is een andere regisseur rondliep die zoiets brutaals af durfde te leveren. New wave of niet, nog nooit heb ik een film van uit eind jaren 50 gezien die zo overliep van het pessimisme, daar waren de Amerikanen toch mietjes bij vergeleken. Moraal bestaat niet in deze film, ook het verschil tussen goed en slecht niet, en hoop is al helemaal ver te zoeken. Nu is het wellicht handig als je wat afweet van de achtergronden, maar zelfs dan moet dit toch zijn aangekomen zijn als een mokerslag, destijds. Alleen jammer van de overacting/dubbing, wat dan helaas wel weer bij die tijd hoorde en ik veel moeite blijf houden er aan te wennen. Maar ook de chaotische (Godard-achtige) vertelwijze zorgde soms voor veel verwarring. Heb dit trouwens gezien zonder de weet dat Oshima zeer recent is overleden, ik kon de man niet eens heel goed. Zie dat ik enkel In Realm of Senses gezien heb, die ik vrij laag heb staan, maar de titels die SB en Rokuro noemen stemmen me wel enthousiast!

Prachtige fotografie. jammer dat ik er bijwijlen geen snars van begreep (mede door de Franse ondertiteling, en mijn Frans is toch wel 'behoorlijk' te noemen). Weet ondertussen nog altijd niet wat de 'Q.G.4 te betekenen heeft (in de Franse ondertiteling dan).

Maar dat is dan ook weer zo'n film waar dat niet zo veel uitmaakt. Geweldige close-ups, het zweet dat je geen seconde bespaard wordt (NEEM NU EEN ZAKDOEK EN VEEG HET AF!), de sjofelste garderobe die ik ooit in een film gezien heb, de smerigheid en natuurlijk ook de schoonheid van al die viezigheid. Het viel ook op dat de scènes in de duisternis, zeker voor die tijd enorm knap belicht waren.

Een belevenis.

Om te beginnen, de synopsis zegt: "Jeugdbende in de straten van Tokyo..."

Dat moet natuurlijk Osaka zijn. Het wordt misschien niet expliciet genoemd maar er zit bijna geen shot in de film waarin Oshima de Tsutenkaku Tower van Shinsekai niet toont, en ook Osaka Castle komt erg vaak in beeld. Bovendien ligt het Osaka-ben (dialect) er ontzettend dik bovenop in deze film. Ik zal het even aanpassen.

Taiyo no Hakaba is zonder twijfel het beste uit de Japanse New Wave wat ik tot nu toe heb gezien. En ik moet nog veel - m.n. van Oshima.

Starbright noemt het al, maar dit was wat mij het meeste aansprak aan de film. Enkele fijne muziekstukken die meerdere scenes lang onafgebroken doorspelen terwijl de kijker op vrij heftige beelden getrakteerd wordt. Vond het echt geniaal, je raakte er een beetje van in trance. (Ohja, zie trouwens nu dat starbright ook al vermelde dat het om Osaka gaat in deze film).

Erg sterke cinematografie in deze film ook. Mooie shots tegen de zon. Was ook leuk om Masahiko Tsugawa weer tegen te komen, zit ook in Yoshida's Rokudenashi uit het zelfde jaar - en zag m toevallig gister ook nog in Juzo's Supa no Onna. Flink wat ouder in die laatst genoemde maar z'n indringende kop met dikke wenkbrauwen is nog steeds aanwezig. Vraag me af hoe hij er nu, nog eens 20 jaar later, uitziet.

Ook hier weer volop aanwezig: Jeugd, narigheid, maatschappijkritiek en geweld. De film voelt op sommige momenten als een documentaire aan. Vind het wel grappig dat ik ooit ergens gelezen had dat Oshima als de politicus bekend stond en Imamura als de antropoloog. Maar, in deze film lijkt Oshima haast wel een antropoloog te zijn in de manier waarop hij het leven in de sloppenwijk zo realistisch mogelijk vastlegt. En aan de andere kant lijkt Imamura in Buta to Gunkan wel de politicus te zijn, met al zijn referenties naar politiek, de grondwet en internationale relaties met de V.S.. Maar ja op Teshigahara na (misschien), zal iedere Japanse New Wave regisseur wel een politiek antropoloog genoemd kunnen worden.

Mijn (vrij late (shame on me)) kennismaking met Oshima is meteen een voltreffer, en ga zeker snel meer zien.

4*

wow, wat een kenners. Leuk.

Je hebt wel direct één van de beste gezien, er is zeker meer heel veel goeds te zien, maar bereid je voor op enkele teleurstellingen, na dit wervelende begin (zag niet van de week al Night and Fog van Oshima??). Sun's Burial was zeker de eerste die ik zag, was nota bene in het filmhuis in Wageningen, op 35mm. Zal zo'n 20-22 jaar terug zijn.

O ja, misschien lukt het jou een Japanse poster te vinden, daarin ben ik nooit geslaagd, maar ik heb de afgelopen vijf jaar ook niet meer gezocht denk ik.

Ik? Nee, maar heb daar wel een poster geplaatst

edit: Je vergist je met McSavah

Have a look

Ja ik had dan ook wel een beetje research gedaan om niet van een koude kermis thuis te komen en vervolgens niets meer van Oshima aan te zetten. Ik heb trouwens ooit wel delen van Merry Christmas Mr. Lawrence gezien bedenk ik me nu, maar niet genoeg om een stem uit te delen.

Ik voel me de laatste tijd overweldigd door wat ik allemaal nog moet zien. En probeer het allemaal snel in te halen, met het gevaar dat ik alles door elkaar ga halen en over een week al niet meer weet wie wie en wat wat is.

De eerste reactie in ruim zes jaar. Heb deze film vandaag in de bios herzien. En dat maakt 'm nog beter dan de DVD uit mijn kast, want die laat wel te wensen over. De man die 'm introduceerde verbaasde zich erover dat Cruel Story of Youth, de voorganger van deze film en vrijwel back-to-back geschoten tegenwoordig een stuk bekender lijkt te zijn. Ik ook, want deze is nog een pak beter. Ik ga nog een halfje omhoog.