Krigen (2015)

Vanaf 24 maart 2016 in de bioscoop (September Film)

Mooi realistische film die de familieproblemen en morele consequenties van het werk van de soldaten op missie in Afghanistan op een aangenaam genuanceerde manier benadert. Geen romantisering of dramatisering hier. De acteurs zijn meer dan overtuigend. Pilou Asbæk is zelfs echt heel goed als Claus Michael Pedersen. Novotny ook sterk als zijn vrouw in de film. Mooi ook wel dat Pedersens advocaat niet helemaal fris overkomt. Dit is niet een film waarin je als kijker wordt geacht even simpel partij te kiezen. Prima film. 3.5*.

Deze film raakte mij toch wel. Ik ben niet in Afghanistan geweest dus ik weet niet hoe het daar was maar in '81 was ik in Libanon en sommige linken kan ik wel leggen.
De opbouw van de film was erg goed, je gaat ze een beetje kennen.
En het laatste half uur in de rechtszaal is geweldig.
Misschien geen film voor (oud) veteranen maar dit vind ik een top film!
Jammer dat er geen motivatie van de uitspraak kwam...

Bijna een documentaire: de regisseur schetste het leven van alledag (het bestrijden van de taliban en het beschermen van de burgerbevolking tegenover het nutteloze leven in het kamp) van een Deense militaire eenheid op afstand. Het werd realistisch in beeld gebracht, maar voor mij was het teveel een herhaling van zetten. Er zijn eerder films over gemaakt. Dan was het tweede deel van dit oorlogsdrama, een rechtszaak, met vragen en dilemma's over verantwoordelijkheid, schuld, moraliteit, zingeving, oorlog en wanorde, interessanter.

Krigen (2015) van Tobias Lindholm, Waardering XXXX1/2. IJzersterk en aangrijpend Deens drama, met een prachtige rol van Pilou Asbaek (Kasper Juul in de serie 'Borgen', 2010-2013). Regisseur Tobias Lindholm weet de spanning er tot in de laatste minuut in te houden. Als kijker kan je alleen maar meeleven met het gezin van Pedersen (Asbaek) en zelf een moreel oordeel vellen. Die ruimte laat Lindholm je, die ook het scriptschreef. Oscarnominatie voor de beste buitenlandse speelfilm. A must see.

Ik sluit me aan bij bovenstaande beschrijvingen. Lindholm heeft een sobere, rechttoe-rechtaan-manier van filmen, waardoor je bovenop de gebeurtenissen zit en niet wordt afgeleid door de visuele opleukerij die veel Holywood-films kenmerkt.

Pilou Asbæk speelt inderdaad erg sterk, maar dat verbaast me niet, want dat deed hij ook al in bijvoorbeeld Kapringen, een ijzersterke film van eveneens Lindholm.

Een vrij sobere en feitelijke oorlogsfilm. Film die ontdaan is van (vals) sentiment en overbodige franje. Misschien wel typisch Deens.
De oorlogssituaties zijn hectisch en spannend gefilmd. Het zijn chaotische taferelen, waarbij de stress en de paniek van de soldaten af spat. De camera dicht op de huid. Intens.
Speciale aandacht is er voor de pelotonscommandant. Zijn portrettering is niet die van een koele held. Is niet die van iemand die alles zeker weet en een bovenmenselijke redder in de nood is. Het is eerder een portret van iemand die worstelt om geestelijk gezond te blijven. Van iemand die gebukt gaat onder verantwoordelijkheid en stress. Van iemand die antwoorden moet geven aan zijn vragende soldaten. Antwoorden die hij niet heeft. Ook van iemand die hunkert naar thuis, naar zijn gezin.
Al deze sensaties worden goed gevat in het eerste deel, waarin het algemene accent op de actie in het oorlogsgebied in Afghanistan ligt en de meer specifieke aandacht uitgaat naar de commandant.
Tussendoor zien we scenes van het thuisfront. Ook daar heerst stress. Een gezin in de running houden zonder vader is moeilijk. De druk en onmacht daar lopen parallel met die van de commandant. De oorlog woedt ook thuis. De thuisscenes laten die andere sporen van de oorlog goed doordringen en zijn een realistische en evenwichtige toevoeging aan de film.
Het tweede deel van de film richt zich op de beschuldiging en het proces. Dat gebeurt heel feitelijk en zonder veel explosieve emotie. Wel veel ingehouden verdriet en woede. Gewoon clean gefilmd. Zonder franje. Zonder opgelegd gemoraliseer. Zonder vioolmuziek. Maar wel met onderhuidse spanning en koude rillingen.
In de film wordt goed en geloofwaardig geacteerd. In het bijzonder door Pilou Asbæk. Sterke acteur.

Film met gevechts momenten en rechtzaal gedeelte.
Kijk op macht, onmacht en de gevolgen van het verdomde woord.....oorlog

Aardige film die eerst inzoomt op het verschil tussen het oorlogs- en thuisfront. Redelijk onverwacht wordt het een rechtbankdrama. Dat maakt het verschil tussen oorlog en thuis nog meer duidelijk, maar het drukt voor mij iets te zwaar op de sfeer en thema van de film.

Ik refereer even aan Petina. Ik ben geen veteraan maar ik begrijp diens mening volledig. Ik vond het een uitstekende film die m.i. de realiteit erg benadert. Zelfs de kinderen vond ik realistisch in beeld gebracht. De uitspraak van de rechtbank is zeker betwistbaar. Ik heb de film terug gekeken om te zien wat er feitelijk was gezegd en gezien. Geen Amerikaanse pulp is soms erg verfrissend.

Redelijk sterk drama. De film is vrij realistisch en geeft een aardig beeld over de nasleep van een oorlog op een individu. De opbouw is goed. De film begint in het oorlogsgebied waarbij de hoofdrolspelers voldoende tijd krijgen zich voor te stellen. Verwacht geen actiefilm in dit gedeelte. Er wordt namelijk veel aan de verbeelding overgelaten. De tweede helft bestaat uit een rechtbankdrama en is ook het sterkste gedeelte van de film. Lindholm slaagt er prima in het voorschotelen van het dilemma. Het acteerwerk is verrassend goed. Prima film. 4.0

Typisch hedendaagse oorlogsfilm, volgens het Hurt Locker recept; Film alles met twee schoudercamera's, meebewegen aanbevolen en knip die beelden dan zoveel mogelijk door elkaar, maximaal 8 seconden per shot, los van wat er gebeurd in oorlogssituatie of aan het thuisfront. Resultaat een film zonder rust en zonder spanning, cliché oorlogsfilm anno nu.
Niet om aan te zien.
Het eerste uur dan vooral. In het tweede deel komt er wat meer rust in, maar een paar vaste camera's voor in de rechtbank konden er niet af. Wel het best en interessantse deel.

Uitstekend gebracht op het witte doek deze nog vrij nieuwe oorlogsfilm. Het verhaal neemt je eerst mee naar het oorlogsgebied in Afganistan en daarna krijgt de kijker inzicht in de thuissituatie. Hier wordt aan beide zijden een goed voorbereid en informatief verhaal neergezet. Meestal worden we "verrast" door oorlogsgeweld en een beetje kennisachtergrond van degenen die de helden mogen spelen. Hier was (vonden wij) veel beter aandacht aan de persoonlijke ervaringen en inzichten besteed.. Mooi stuk werk wat wij belonen met een 8.

Na het ongeloofwaardige Eye in the Sky (2015) was Krigen (met een hele andere stijl) een aangename verrassing, het is een oorlogsdrama waar het dramadeel nipt overheerst. Ook hier komen morele dilemma's aan bod, die echter op een meer geloofwaardige wijze worden opgelost. Het is een stuk realistischere film die laat zien dat bij dit soort beslissingen op het operationele vlak echt geen politicus met tranen in de ogen om de hoek komt kijken. Sterker nog, veelal worden dit soort zaken direct in de doofpot gestopt, in plaats van dat men zo'n commandant zoals in deze film voor de rechter wordt gebracht. Degelijke film in de Deense stijl. 3,5*

Prachtige, harde, waarheidsgetrouwe film. Toen de militair terug naar huis werd gestuurd kon ik niet verder kijken.
Voor mij als "veteraan" was het gewoon te realistisch, confronterend en te zwaar om af te kijken.

Tuva Novotny speelt ook mee in de Noorse serie Nobel (2016)
Nobel (TV Series 2016– ) - IMDb

Uitstekende film over een Deense commandant uit het leger die op missie is in Afghanistan. De eerste helft van de film concentreert zich vooral op het reilen en zeilen van de uitgezonden militairen en ook het thuisfront komt aan bod. Uitermate realistisch in beeld gebracht zonder enige poespas en daardoor ook indringend. Het tweede gedeelte over een ethische schuldvraag is minstens even boeiend.

Een goede drama/misdaad/oorlog film...
Prima verhaal...
Prima acteerwerk...
Bekende acteurs Pilou Asbæk en Søren Malling (allebei TV series
Borgen)...
Onrustige camerabeweging...
Goed achtergrond geluid/muziek
(Dolby Digital)...
Prima kwaliteit breedbeeld...

Sterk oorlogsdrama over de dilemma's tijdens moderne oorlogsvoering. Oorlog anno nu is een onpersoonlijke strijd op leven en dood, waarbij lange periodes van verveling worden onderbroken door plotse geweldsexplosies. De vijand zie je nauwelijks, of door de richtkijker van je geweer. Dit is natuurlijk niet nieuw, al sinds Jarhead, of zelfs daarvoor wordt moderne oorlog getoond als een vooral saaie bedoening, die door het constante gevaar van een onzichtbare vijand tegelijk uiterst stressvol is. Het is niet verwonderlijk dat nogal wat (ex-)soldaten met psychische problemen kampen.

Wat Krigen zo goed maakt zijn de dilemma's- onder druk een goede beslissing nemen is een haast onmogelijke taak voor de commandant, en hij gaat dan ook de mist in. Vooral de tegenstelling tussen zijn besluit de Afghaanse familie niet te laten overnachten op de compound- dat mag niet volgens de regels- en zijn besluit een bombardement te laten uitvoeren op een huis waar wellicht burgers verbleven -om een soldaat te kunnen redden- was interessant en geloofwaardig. Eerst alles volgens de regels, ook als een redelijk anonieme Afghaanse familie het gevaar loopt te worden vermoord versus het overtreden van de regels om een eigen soldaat te redden, ten koste van burgerdoden: het leven van een Deense soldaat is kennelijk meer waard dan dat van Afghaanse burgers. Het zijn dat soort details die duidelijk maken dat de "heats and minds" nog lang niet zijn gewonnen.

Het knappe van Krigen is dat deze boodschap erg subtiel wordt gebracht. Het is dan ook niet de bedoeling van de maker om van Claus een bad guy te maken. Sterker nog, je hebt als kijker begrip voor zijn beslissingen (al dacht ik wel: laat die familie dan in elk geval vóór de compound kamperen). Krigen laat vooral zien hoe moeilijk de dilemma's zijn en hoe menselijk het is fouten te maken, met zulke vérstrekkende gevolgen.

Goede film, echt een aanrader. Oogt van begin tot eind levensecht, en is zo'n prent die stemt tot nadenken, eentje die mijn vroegere leraar maatschappijleer goed had kunnen gebruiken om achteraf lekkere discussies mee te kunnen bewerkstelligen. Tsja, in feite worden we zelf een beetje gemanipuleerd in Krigen. De soldaat met drie schattige kinderen en een mooie vrouw dient natuurlijk te worden vrijgesproken aan het flauwe en onrealistische einde, terwijl we rationeel weten dat dit eigenlijk zeer onrechtvaardig is. De man heeft, met gruwelijke gevolgen, zijn werk niet goed gedaan, word gered door een leugenachtige verklaring van een kameraad en liet zelf in eerdere momenten zien(het terugsturen van een compleet gezin naar een bijna zekere dood) voor anderen ongepast keihard te kunnen zijn. Waarom zouden we sympathie moeten hebben voor zo'n figuur? Dat je toch onmiskenbaar mededogen voor hem voelt is zal dan wel de kracht van deze filmmakers zijn en geeft achteraf een dubbel gevoel wat je even een plaats moet geven. Mooi dat dat kan.

Tweedelig oorlogsdrama met twee verschillende gezichten. Hoewel de film zich in beide delen vooral richt op de gewetensnood van commandant Claus (Pilou Asbæk), vond ik op de keper beschouwd de scènes thuis met moeder Maria en haar kinderen nog het meest interessant. Zeker geen slechte film, maar hij voldeed niet helemaal aan mijn verwachtingen. Er ontbreekt naar mijn gevoel iets, al kan ik niet precies duiden wat.

De montage van korte shots met de handcamera creëert een sfeer van rusteloosheid en geeft je het gevoel dat je er bij bent. Wanneer Claus (Pilou Asbaek, bekend als adviseur in Borgen) voor een moreel dilemma geplaatst wordt, dringt de vraag zich op wat je zelf in zijn situatie gedaan zou hebben. Ze werden beschoten door de taliban, dus hadden ze een geldige reden om terug te slaan. Het is echter onmogelijk om precies te weten wie zich waar bevindt. Bovendien gebruiken de taliban soms kinderen als levend schild, zoals in een eerdere scène te zien is.

In de realiteit maken Amerikaanse miltairen heel veel burgerslachtoffers en worden ze daar zelden tot nooit voor vervolgd. Hier zien we een Deen die zich verantwoordelijk opstelt en de bevolking wil helpen, al maakt hij fouten. Deze chronische escalatie van geweld stelt hem voor ethische problemen die te groot zijn om als individu te overzien. Bovendien moest hij een snelle beslissing nemen in een chaotische en levensgevaarlijke situatie. Het is dus moeilijk om een oordeel uit te spreken.

Het wangedrag van zijn achtergebleven zoon in Denemarken is mogelijk een reactie op zijn afwezigheid. De problemen van z'n vrouw (Tuva Novotny) spelen zich op kleinere schaal af dan de zijne, maar ze heeft toch ook heel wat het hoofd te bieden.

Goede film. Die je aan het denken zet en met een thema van deze tijd. Het zou zo maar een bekende van je kunnen zijn die dit overkomt. 3.5

Krigen

Indrukwekkende Deense film over een militair, die tijdens zijn missie in Afghanistan een verkeerde beslissing neemt met dodelijke gevolgen, en bij terugkomst in Denemarken daar terecht voor moet staan. Het mooie aan Krigen is dat niet alles zwart-wit is en dat niet alles voor de kijker wordt voorgekauwd, maar dat je ook gaat nadenken over wat jezelf in deze situatie had gedaan.

De beslissing van Claus is fout en in strijd met het internationale recht, maar hij heeft er wel het leven van een andere militair mee gered. Dat door zijn actie burgers (kinderen) zijn omgekomen weegt natuurlijk zwaarder, maar door het script en het fenomenale acteerspel van Asbaek krijg je wel sympathie voor zijn situatie. De scènes met zijn vrouw en drie kinderen helpen daar ook bij, en het geeft een interessant contrast met de Afghaanse familie die hij in de steek heeft gelaten. De manier waarop Claus uiteindelijk de dans ontspringt is dubieus, maar de allerlaatste scene laat wel zien dat Claus dit voorval altijd met zich mee zal dragen. Weer een Deens pareltje

De film is goed gemaakt en het acteerwerk is prima, maar het boeide mij steeds minder. Ik houd meestal niet van oorlogsfilms, vooral niet als er veel geschiet en geweld in voor komt, en ik vind rechtszaken in films ook niet zo interessant. Ik had meer interesse in het gedeelte over de moeder en de kinderen. Toen de film over de helft was, keek ik niet meer echt. Hij stond nog wel aan, maar ik was vooral met andere dingen bezig. Ik verwachtte al een beetje dat het niet mijn ding zou zijn, maar ik wilde hem toch een kans geven. 2,5*

Knappe film die zich opspitst in twee, verschillende maar even sterke gedeeltes.
In het eerste stuk komt de oorlogsvoering, heel realistisch en sfeervol, zekerlijk wanneer de korte, hypernerveuze en chaotische telefoonmeldingen, in snel tempo en in codetaal, evenzeer als de gevechtsactie de spanning doen ten top drijven.
Het tweede gedeelte speelt zich af in de rechtzaal en blinkt uit door de gevatte, zeer concrete pleidooien van aanklager en verdediging.
Het slot is een heel mooie, betekenisvolle scène, waarbij het hoofdpersonage zich even afzondert van vrouw en kinderen en er heel in de verte het geluid van alarm of hulpdiensten te horen valt. Alsdan is het duidelijk dat Claus, hoe dan ook, er voor altijd een verschrikkelijk moreel litteken aan overhoudt...

Komt langzaam op gang. Echte band krijg je aan het begin niet met die soldaat. Later iets meer.
Geen meesterwerk.

Deze film dit weekend op de BBC gezien met Engelse ondertiteling, maar dat was geen opgave. Wat 'n steengoede Deense topfilm was dit zeg!! Zeker 4 á 5 sterren waard en begrijp de oscarnominatie voor Beste Buitenlanse film, terecht...Je wordt goed meegesleept in de Deense crew van militairen en ook op patrouille loopt de camera close mee, waarop je het gevoel hebt direct, dat je met de jongens meeloopt en altijd denkt;'wat gaat er nu gebeuren, wie valt er ons aan?'. Kortom, spannend.
Tip: eigenlijk moet je van tevoren niet lezen,(bijv. op de DVD box) waar de film over gaat, want dat verhaal verklapt al teveel over het verloop vd film, da's zonde....Het enigste is meer dan genoeg: een deense divisie in Afganistan is voldoende....Ook de schakeling met het thuisfront en de zorgen aldaar zijn begrijpelijk en zeer menselijk geacteerd. Het slot is top en fraai , met een sterke rol van een 'Bitchachtige rol van een soort van vrouwelijke Officier van Justitie, die haar gelijk wil halen, maakt het ook nog levensecht en dramatischer...haar ga je toch wel een beetje 'haten' met haar zuigende ondervraging...