Black Hawk Down (2001)

Spanned tot het eind....

Een van de beste oorlogsfilms van de afgelopen decennia en behoorlijk heftig na verloop van tijd. Oorlog is hard en angstig om te beleven, hier kan je met genoeg fantasie erbij een beetje van de ellende proeven die beide zijden meemaken. Men kent in oorlog geen helden en geen goede kant.
Mensen worden beesten en dat zie je ook goed terug in deze film! Een 8 als waardering!

Met afstand de beste oorlogsfilm ooit gemaakt. Deze film zou over de hele wereld verplicht lesmateriaal moeten zijn op scholen zodat ieder mens op deze planeet tot in het diepst van haar wezen beseft hoe gruwelijk en zinloos oorlog is.

De waanzin van oorlog. Heel veel kogels, veel nare wonden. De aftiteling was nog het meest confronterend. 19 Amerikaanse doden en 1000 Somalische......

Afgelopen week weer eens gekeken, ten eerste wat een cast! Helemaal vergeten wie er allemaal mee deden!
Spannend tot het einde!

uit verveling voor de gein aangeslingerd, zelden zo geboeid gekeken naar een film die ik al eens had gezien! bleek ook nog eens van ridley scott te zijn. Ik vond hem al verrassend `spannend' gefilmd. Met van die shots met echt een drukkende sfeer. Ooit wel eens gezien maar dit is nu ik er over nadenk meer dan 10 jaar geleden. Zeer goede film, blijft ook spannend door de situatie die steeds maar verder uit de hand loopt.

Mooi om weer eens te zien. Het is erg bombastisch allemaal, maar het is ook een super spannende en meeslepende film die oorlog op een chaotische en niet al te gepolijste manier in beeld brengt. In dit soort films heb ik altijd moeite om alle soldaten uit elkaar te houden, maar elk verlies is voelbaar. Wel jammer dat het Somalische perspectief geen serieuze aandacht krijgt, en buiten de actie is het op wat ontroerende momenten tegen het einde na wel wat simpel allemaal.

‘Black Hawk Down’ staat al een langere tijd op mijn herzien lijstje, niet alleen omdat ik mijn statistieken gelijk wil krijgen (wat toch wel mijn doel is), ik had hier ook geen mening voor geschreven op deze site en aangezien het alweer eens even geleden is dat ik deze ook gezien had vond ik het afgelopen zondag eens een mooie dag om deze op te zetten, met alle gevolgen van dien want de film duurde een aardige poos, en dan sloten we de dag ook nog mooi af met velle onweersbuien.

Even weer een wat kortere mening van mijn kant aangezien ik nu wat zieker op de bank zit, en snel dit even uit wil typen om geen achterstand te veroorzaken (moet nog twee andere films namelijk ook uittypen).

Ik heb een lichtelijke zwakte voor dit soort film, en Ridley Scott maakte het me er ook niet beter op dat ik mijn zwakte weer niet kon beheersen maar, in mijn ogen was dit een ontzettend gave en fijne oorlogsfilm waar ik zeker van heb genoten, prima actie en een mooi verhaal.

We volgen in deze film een groep Amerikaanse soldaten die een missie krijgen om een aantal hoge leiders op te pakken in de hoofdstad Mogadishu, Somalië waar op dat moment een burgeroorlog heerste, en we volgen de jongens in het proces na deze missie toe. Eenmaal vertrokken lijkt alles mooi uitgedacht te zijn, echter krijgen de Amerikanen de hele stad achter zich aan en worden er zeer zware gevechten gevoerd tegen de Amerikanen waarbij twee Helikopters neerstorten. De ene reddingsmissie volgt de andere op.

Toch wel een zeer strakke mooie film waar we bijna een uur tot anderhalf uur niks naders voorgeschoteld kregen dan zware vuurgevechten, ik vond het super gaaf.

4.5*

De film weet de volledige lengte wel te boeien, dat is een pluspunt. En het spektakel wordt mooi in beeld gebracht. Maar voor de rest deed het mij vrij weinig.

Sterk!

Beetje verrassend want ik had eigenlijk niet zo heel veel verwacht van de herziening. Maar na een matige intro barst de film toch serieus los. Het eerste half uur is gewoon een inlopertje, daarna begint de film pas echt.

Ben niet zo'n fan van oorlogsfilms, maar Black Hawk Down speelt vooral in op de intensiteit. Kleine straatjes, veel mensen, veel stof, broeierig. En Scott plaatst z'n cameras midden in de actie. Dat maakt het niet overzichtelijk, maar wel extra drukkend.

Camerawerk is de grootste troef, soundtrack is niet zo heel speciaal maar wel oké, acteurs zijn ook goed maar hebben weinig werk. Het draait ook niet echt om kameraadschappen en medesoldaten helpen, de focus ligt meer op de actie in de breedte.

Blijft goed, ook een tweede keer. Wou dat er meer van dit soort oorlogsfilms waren.

4.0* en een uitgebreide review

Black Hawk down is en blijft toch één van betere tot beste oorlogsfilms die ik al zag. De straatgevechten zijn zo beklemmend en een psychologische breakdown die je op het puntje van je stoel doen zitten. Net zoals de Amerikanen tijdens de Vietnamoorlog haast gek werden van het gevaar achter iedere boom of greppel, zo intens zijn ook hier de huis-aan-huisgevechten in het verpauperde Mogadishu. Niet verwonderlijk dat men heden geen grondtroepen wou inzetten in Mosul, Homs of Aleppo.

De onvoorziene mislukte raid is een onthutsende weergave geworden van een peloton Amerikaanse soldaten die het moet opnemen tegen woedende menigte van duizenden Somalische militie-eenheden. Geen heroïsche Amerikaans spektakel met de gebruikelijke wapperende Stars and Stripes. Geen superhero’s deze keer. Neen, doodgewone jongens die noodgedwongen en letterlijk vochten voor hun leven wanneer niet één maar even later ook een tweede Black Hawk neerstortte. Opvallend ook dat het team een hecht team is waar niemand achterblijft, ook de doden niet... het moment van de piloot die gevangen wordt genomen is vrij sentimenteel met de opgediste familiefoto, maar pakte me wel. Gelukkig bleek hij het later overleefd te hebben.

De cast is enorm en vele acteurs zijn gerenommeerd, alleen is het niet altijd even duidelijk wie wie is en op welke plaats juist. Aan de andere kant best een pluspunt te noemen in de chaos van de strijd, het verdwalen incluis. De actie is spectaculair in de nauwe straatjes van Mogadishu waar die granaten, geweerschoten en stofwolken je om de oren vliegen. Weinig echte diepgang van de personages, maar dat ik ook niet mogelijk. Wel zeer mooie decoropbouw en sfeerschepping. Een pure nachtmerrie voor wie erin terecht komt. Bijzonder realistisch en visueel sterk weergeven oorlogsfilm.

Herzien doet wonderen. Eén van de beste oorlogsfilms van de afgelopen 20 jaar.

Lone Survivor (2013) vind ik persoonlijk nog een sterkere moderne oorlogsfilm, maar deze Black Hawk Down is zeker een meeslepende, vrij realistische film. De acteerprestaties vind ik niet echt opvallend goed en ik leefde weinig mee met de verschillende personages, maar goed dat kan aan mijn stemming liggen op het moment van kijken. Josh Hartnett, die ik mij vooral herinner van Mozart and the Whale, is de uitschieter en dat zegt niet zoveel. De actie is wel goed en de chaos van oorlog wordt mooi weergegeven. Het valt wel op hoeveel tientallen Somaliërs er nodig zijn om 1 Amerikaanse soldaat uit te schakelen. Die Somaliërs zijn echt de slechtste schutters ooit!

Ondanks dat de film er niet gedateerd uit ziet, 17 jaar alweer, maakt de film een toch mindere indruk op mij dan vroeger. Misschien toch wat te vaak gezien. Verder behoorlijke realistisch, een achtbaan vanaf de eerst kogels die afgevuurd worden tot men rennend de 'safezone' bereikt, en wat zien sommige beelden er fantastisch uit, zoals de groep helikopters die ogenschijnlijk rustig maar met muziek die de spanning doet stijgen boven de branding vliegt op naar hun aanvalspatroon. Zo ook bepaalde gevechten, die van grote schoonheid zijn in combinatie met kleuren en stijl. Goed gebracht de overschatting die de Amerikanen de das om doet.

Wat me toch het meest nu aan de film beklijft in negatieve zin is het gebrek aan diepgang en/of een scherp randje bij de personages. De mannen zijn stuk voor stuk brave broeders die geen stap verkeerd doen en daarmee wellicht als personages totaal oninteressant. Eén van de weinige dingen die voorvalt is Hoot die een terecht wijzing over zijn wapen van capt. Steele van zich afschudt. Eén van de karakters/ acteurs die me het meest aansprak en altijd bij bleef. Toen had ik nog nooit van Eric Bana gehoord, maar indruk maken deed hij wel als de eigengereide, coole en stoïcijnse Delta Norm Hoot.

Leuk overigens de eindeloze rij bekende acteurs en vooral ook mannen die nog net aan het begin van hun carrière stonden als Eric Bana, Tom Hardy, Coster-Waldau, Orlando Bloom.

Indrukwekkend!
Wat een geweldig spannende film!