Fargo - Seizoen 1 (2014)Seizoen 2 (2015)Seizoen 3 (2017)Seizoen 4 (2020)Seizoen 1 (2014)

Fijn seizoen dat aanvankelijk de originele film als een soort uitgangspunt neemt en van daaruit verder werkt. Op alle vlakken eigenlijk bovengemiddeld, hoewel het scenario soms misschien iets strakker had gekund. Leuke rol trouwens weer van Bob Odenkirk.



Die verhaallijn vond ik in eerste instantie erg aardig, maar levert uiteindelijk iets te weinig op inderdaad. Sowieso vind ik de serie zo rond aflevering 5 even inzakken (iets mindere regisseur misschien?); gelukkig komt de kwaliteit al snel weer op niveau.

t.o. - ik zou denken dat het aan de schrijver ligt.

Uit m'n hoofd kan ik niet precies zeggen waar in de serie het wat minder is. Afl. 5 nalezend zit daar toch heel wat leuks in (dat duo met Lester in de gevangenis, Malvo en die chanteur)...

De film behoort tot mijn top 3 beste films en daardoor is het lastig om de serie objectief te beoordelen.

Ik kreeg weinig feeling met de personages en de het berust te veel op toeval en onwaarschijnlijkheden. Ook veel verwijzingen qua personages en scenes naar de film Fargo, en de accentjes en nurkse gedrag van de bevolking vond ik minder goed uitgewerkt dan in de film.

Bovendien vond ik het qua camerawerk vaak iets weg hebben van Twin Peaks; totaal andere setting natuurlijk maar de dromerige lange shots met sullige conversaties van de aparte personages deden dat gevoel nog meer versterken.

Wat een geweldige serieis dit toch, en jazeker, ik moet aldoor aan twinpeaks denken. Het buitensporig normale op een vreselijk goede manier verbinden met het duistere.
Bijzondere manier van sinisterheid. Werkelijk ultiem acteerwerk.
Mooie onvoorspelbare verhaallijn.
Veel te laat ontdekt, maar beter deze serie nog niet afgekeken dan al gekeken. Al zal ik deze wel twee keer kijken.

Ik heb jaren geprobeerd om Netflix buiten te houden, maar dat is me dus niet gelukt…
En nu ben ik blij, want qua serie is dit toch het betere werk. Lester Nygaard (die goede, oude gezellige Tim van The Office) heeft moeite om William Macy uit de film te doen vergeten en de gelijkenissen met de film zijn afwisselend leuk of lopen in de weg. Het luchtshot op het absurde Brainerd… euh Bemidji-dorpsbord, het 'akward' lunchmomentje van Molly met een oude kennis, het 'oefenmomentje' aan de telefoon van Lester Nygaard… leuke knipogen of zwakke afkooksels… enfin, niet zeuren.

Want dit is gewoon leuk: humor en kneuterigheid komen mooi aan bod, en natuurlijk moeten er wat extra figuren in verwerkt worden. Thornton is leuk, Molly vind ik ook een heel geslaagde casting… ja, dit komt goed. Ook al wordt n al nadrukkelijk getelefoneerd naar een grotere rol voor Carradine verderop in het verhaal… we zien wel.

Wij moeten ons inhouden om niet meteen alles te gaan bingen, wat toch een goed teken is… maar ik ben nog maar aan het prille begin. Het inzakmomentje (en ja, dat had Twin Peaks tenslotte ook) neem ik er graag bij.

En dan toch maar gebinged: de laatste 5 afleveringen in één ruk. Ja… dat stelt niet teleur. De twist in Las Vegas was wel echt bij de haren gesleurd… Nygaards verkiezing tot 'Salesperson of the year' nog het meest, maar anderzijds was het wel leuk… een beetje een lullige ontknoping, maar dat hoort erbij. Op naar seizoen 2!

Ze hebben het leuk uitgebouwd, maar de film is toch echt wel beter. Vooral omdat het enerzijds knulliger en échter is. Die gewonde Buscemi is toch echt onovertroffen. En William Macy als blunderende luldehannes is ook onovertroffen. Molly kon haar voet dan weer wel zetten naast Marge op haar manier.

Maar kom, ik heb hier héél hard van genoten en besefte tegelijkertijd weer hoe goed film wel was, is. Prrrrima.