Ivalo - Seizoen 1 (2018-2019)

Een seksueel overdraagbaar virus als angstscenario waardoor zowel spanningen rond seksuele moraal als de globalisering bij elkaar komen. Qua concept had de Fins-Duitse 'Arctic Circle' goud in handen met een moordmysterie annex virusuitbraak aan de grensstreek tussen de Europese Unie en Rusland. Waar het slechtste van twee werelden buiten de radar kan blijven in het desolate niemandsland, terwijl het niet alleen de barre weersomstandigheden zijn waardoor ze in omringende dorpsgemeenschappen buitenstaanders schuwen en hun vuile was niet buiten hangen. Zo kan een perverse schaduweconomie als de internationale vrouwenhandel bestaan onder het toeziend oog van een heleboel betrokkenen aan beide landsgrenzen. En dat terwijl de jonge politieagente Nina Kautsalo (Lina Kuustonen) niet alleen worstelt met de zorg voor een dochtertje met downsyndroom, maar ook omdat zus Marita (Pihla Viitala) bekendstaat als een vrouw met een losse seksuele moraal. Van het ene op het andere moment raakt Marita geïnfecteerd met het virus en worden haar seksuele keuzes een publieke zaak.

En toch wil 'Arctic Circle' nooit écht beklijven. Al is het elke keer weer heerlijk om de overweldigende sneeuwlandschappen te zien en er op de soundtrack geluiden doorheen zijn gemonteerd om de snijdende kou over te brengen. Sinds het eerste seizoen van 'Fargo' zag ik niet meer zoveel sneeuwscooters en personages die met hun moonboots wegzakken in de sneeuw. Qua setting en thematiek had 'Arctic Circle' echt een betere serie verdiend, maar door een veelheid aan clichématige plotlijntjes komt het allemaal te geforceerd bij elkaar. Het heeft namelijk zo'n thriller-opzet waar het hoofdpersonage een soort bliksemafleider is rond wiens persoon alle narigheid en ellende samenkomt. Niet omdat het nu altijd nodig is voor Nina's psychologische ontwikkeling of de thematiek dient, maar omdat toevalligheden fungeren als een opzet naar actiescènes en obligate cliffhangers. Het gevolg is een ongeloofwaardige, ietwat vergezochte productie die veel goedmaakt met z'n naargeestige sfeer en soms zelfs interessante balletjes opgooit. Als geheel mist het echter de verfijning en het sterke script om het interessante uitgangspunt recht te doen.

Deze serie kun je bekijken met de thermostaat een aantal graden lager dan normaal, wat je een win-win situatie oplevert; alles is warmer dan de locaties in dit eerste seizoen van Ivalo. Prima Scandinavische serie van Finse bodem, misschien net iets minder dan bepaalde Zweedse misdaadseries maar qua plot zeker gelijkwaardig. Onwaarschijnlijkheden, domme pech, toevalligheden, privé-sores en eenmans- en eenvrouwsacties zijn ook in deze serie net zo aanwezig als in de betere Zweedse misdaadseries. Daarbij bleef het toch boeiend, met een dipje rond deel 7, en af en toe zelfs spannend. Het slot was helaas redelijk afgekapt, maar ook dat is een beetje de standaard in dit soort series. Op naar het tweede seizoen.