De Amerikaanse acteur Tom Cruise heeft zich voor het eerst openlijk uitgesproken over zijn coronatirade van afgelopen december. Dat deed hij tegenover entertainmentblad Empire. De acteur wijdt zijn woede-uitbarsing op de set van Mission: Impossible 7 aan hoogopgelopen emoties en zegt dat er 'veel op het spel' stond.
Afgelopen december kwam er via de Britse tabloidkrant The Sun een geluidsopname naar buiten waarop te horen was hoe Tom Cruise in woede uitbarstte op de set van Mission: Impossible 7. Twee medewerkers zouden zich tijdens de opnames niet aan de coronaregels hebben gehouden door te weinig afstand van elkaar te bewaren. In totaal was de acteur ruim twee minuten schreeuwend te horen. Daarbij benadrukte hij dat als dergelijke onoplettendheid zich nog een keer voor zou doen, hij mensen op straat zou zetten. Ook nam hij gedurende zijn speech meermaals een krachtterm in de mond. Het fragment met daarop de schreeuwende Cruise ging viraal, maar een reactie bleef uit. Tot nu. In een interview met Empirelegt de acteur uit waar zijn woede vandaan kwam.
Zeer emotioneel
Terwijl de filmindustrie wereldwijd op zijn gat lag, was het Cruise die probeerde het werk door te laten gaan, zo vertelt de acteur. "Vrienden in de industrie vroegen me: 'wat gaan we doen? Ik zou mijn huis kunnen verliezen!' Dus ik zei dat we teruggingen; dat we iedereen weer aan het werk gingen krijgen en deze zomer nog met filmen zouden beginnen. Maar eerst zouden we uitzoeken hoe we dat veilig konden doen," zegt de 58-jarige acteur, die daarvoor speciaal protocollen liet opstellen. Zo werd er gewerkt met één visagist voor elke twee acteurs, mondmaskers, social distancing en werknemers die enkel en alleen tussen hun hotelkamer en de set pendelden. "We moesten rekening houden met studio's en verzekeringsmaatschappijen, en de wetten in ieder land opnieuw bekijken."
Het was een proces waarbij veel emoties kwamen kijken. "Het was zeven dagen per week, het was de klok rond, alleen maar omgaan met hoogopgelopen emoties. We probeerden hen er doorheen te helpen," zo zegt de acteur. Toen de aandacht van de crew voor de zoveelste keer verslapte, was dat de druppel die de emmer deed overlopen. "Er gingen allerlei emoties door me heen. Ik heb gezegd wat ik heb gezegd. Er stond een boel op het spel," zo besluit hij.
Misselijkmakend verwend kereltje dat meent iedereen de maat te kunnen nemen. Alsof dat niet genoeg is, houdt hij er zeer vreemde opvattingen op na. Hiervoor hoef ik slechts te verwijzen naar zijn gedweep met de beginselen van die sekte waartoe hij behoort en zijn "deskundige" uithaal naar de psychiatrie en het gebruik van antidepressiva.
Een exponent van iemand die wel de splinter in het oog van de ander ziet, maar blind is voor de balk voor zijn eigen hoofd.
Als acteur tenslotte zo vlak als het Nederlandse landschap.Dat wil zeggen dat de man altijd Tom Cruise speelt ongeacht het karakter dat hij in de betreffende film zou moeten uitdrukken. Een gemiddeld stripfiguur zal meer dimensies kunnen verbeelden.
Gelukkig vertel jij hier niemand hoe het daadwerkelijk zit…? Zonder ook maar een moment op her artikel in te gaan overigens, louter op de persoon.
Even los van dat ik Scientology knotsgek vind en anti-wetenschappelijke tendensen grondig hekel, kan ik voor bovenstaand relaas alle begrip opbrengen. Zeer menselijk, zou ik zeggen. En als je geen verschil ziet wat betreft zijn spel in films als Magnolia, Collateral, Born on the Fourth of July en films als Jerry Maguire, Tropic Thunder en The Color of Money…. Tsja.
Net als Brad Pitt een acteur die keihard voor waardering op dat vlak heeft moeten werken, en die (absoluut toegegeven) bepaald niet als een natural van start ging. Maar ook net als Pitt een acteur waarvan nu nog te makkelijk geroepen wordt dat hij niet veel kan, vrijwel zonder uitzondering door mensen die een film als The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford (2007) nooit op zouden zetten. De man zijn toewijding voor eigen stunts doen is legendarisch onder regisseurs.
Dat betekent niet dat je hem een leuk mens hoeft te vinden natuurlijk, maar deze azijn is misschien wel wat eenzijdig.
Gelukkig vertel jij hier niemand hoe het daadwerkelijk zit…?
Even los van dat ik Scientology knotsgek vind en anti-wetenschappelijke tendensen grondig hekel, kan ik voor bovenstaand relaas alle begrip opbrengen. Zeer menselijk, zou ik zeggen. En als je geen verschil ziet wat betreft zijn spel in films als Magnolia, Collateral, Born on the Fourth of July en films als Jerry Maguire, Tropic Thunder en The Color of Money…. Tsja.
Zijn woede-uitbarsting in deze kan ik nog relativeren gelet op de angstpsychose die menigeen mondiaal in de greep houdt.Daar richt ik mij dus niet zozeer op. Het gaat mij om de man zijn dwaze en met name pedante gedrag door de jaren heen.
Het zou te absurd zijn indien ik deze scherpe bewoordingen in de mond zou nemen als het op slechts 1 incident gebaseerd was.
U vindt Tom Cruise een prima acteur? Mooi, geniet dan vooral van zijn films.Ieder het zijne.
Voor mij is is Cruise evenwel zo'n beetje de personificatie van de transformatie die de populaire Hollywoodprent vanaf de eind jaren 80 tot nu heeft doorgemaakt.
Heel veel gebakken lucht en als er dan uiteindelijk een gerecht wordt opgediend, is dit vooral voorzien van conserveringsmiddelen, E-nummers en heel veel geur-, kleur- en smaakstoffen.
Ondergewaardeerd, is het woord dat ik zelf zou kiezen. Hij is geen Day-Lewis of Philip Seymour Hoffman, maar is mijns inziens als acteur wel degelijk veelzijdiger dan waar mensen hem credit voor geven. Dat ze zijn persoonlijk levensovertuiging of antics op de bank bij Oprah verachten, speelt daar dikwijls een rol in, denk ik. Men staat er gewoon niet meer voor open. Afgeschreven. Maar idd, ieder zijn ding. Sommigen kijken graag naar Kevin Hart, Vince Vaughn of Owen Wilson, daar heb ik weer de nodige moeite mee. En het is soms een lange weg terug (zoals bij Adam Sandler) om de deur open te zetten dat ze wel degelijk een serieuzere rol in een goede film aankunnen. Ik heb geen idee of je de eerste drie titels die ik noem gezien hebt. Ik neem aan dat je meer dan 101 films gezien hebt, maar ze staan iig niet tussen uw stemmen, en of dat oordeel dus niet voortkomt uit een… ‘eenzijdig filmdieet’ (over enigszins pedant gesproken, maar we moeten raden bij gebrek aan stemmen ).
Het ging mij vooral om het gebrek aan nuance; omdat al die zaken weinig met het handelen in bovenstaand artikel te maken hebben. Je kunt een rare kwiebus zijn en alsnog logisch (of moreel juist) handelen in een bepaalde situatie. En wie hij is als persoon hoort ook niet direct verbonden te zijn met zijn vermeende acteerprestaties (of gebrek daaraan). Kubrick was ook niet altijd een lieverdje, en toch gaf je 4,5* voor The Shining laatst (en koos diezelfde Kubrick jaren later Tom Cruise voor de hoofdrol in Eyes Wide Shut, maar dat terzijde).
Het voelde een beetje als “WAT?! Tom Cruise? F*ck that guy, bewapen de kanonnen!”
Op mij komt het vooral over als Cruise die zichzelf een schouderklopje geeft omdat hij de boel heeft gered helemaal in zijn eentje .
de tirade deed mij ook een beetje denken aan de tirade die hij ten beste gaf tegenover Nicholsen aan het einde van A few good men .
Het komt wat dat betreft niet echt authentiek over , alsof hij aan het acteren was , buiten het feit dat ik het nogal onbeschoft en denigrerend vind om op zo'n overtrokken manier uit te vallen tegenover je medewerkers .
Ondergewaardeerd, is het woord dat ik zelf zou kiezen. Hij is geen Day-Lewis of Philip Seymour Hoffman, maar is mijns inziens als acteur wel degelijk veelzijdiger dan waar mensen hem credit voor geven. Dat ze zijn persoonlijk levensovertuiging of antics op de bank bij Oprah verachten, speelt daar dikwijls een rol in, denk ik. Men staat er gewoon niet meer voor open. Afgeschreven. Maar idd, ieder zijn ding. Sommigen kijken graag naar Kevin Hart, Vince Vaughn of Owen Wilson, daar heb ik weer de nodige moeite mee. En het is soms een lange weg terug (zoals bij Adam Sandler) om de deur open te zetten dat ze wel degelijk een serieuzere rol in een goede film aankunnen. Ik heb geen idee of je de eerste drie titels die ik noem gezien hebt. Ik neem aan dat je meer dan 101 films gezien hebt, maar ze staan iig niet tussen uw stemmen, en of dat oordeel dus niet voortkomt uit een… ‘eenzijdig filmdieet’ (over enigszins pedant gesproken, maar we moeten raden bij gebrek aan stemmen ).
Het ging mij vooral om het gebrek aan nuance; omdat al die zaken weinig met het handelen in bovenstaand artikel te maken hebben. Je kunt een rare kwiebus zijn en alsnog logisch (of moreel juist) handelen in een bepaalde situatie. En wie hij is als persoon hoort ook niet direct verbonden te zijn met zijn vermeende acteerprestaties (of gebrek daaraan). Kubrick was ook niet altijd een lieverdje, en toch gaf je 4,5* voor The Shining laatst (en koos diezelfde Kubrick jaren later Tom Cruise voor de hoofdrol in Eyes Wide Shut, maar dat terzijde).
Het voelde een beetje als “WAT?! Tom Cruise? F*ck that guy, bewapen de kanonnen!”
Ik ben van bouwjaar 1968, vanaf mijn vroege jeugd filmfreak en heb ontelbare films in alle genres gezien. Nou.....nagenoeg alle genres. Ik geef echter slechts zelden commentaar en zal in beginsel zeker niet de man, doch de bal spelen. Of ik sympathie heb voor een persoon of antipathie zal mijn oordeel over prestaties niet beïnvloeden. Ook als het niet mijn smaak reflecteert, kan ik dit los zien van wat goed of fout is. Of het nu om acteurs, musici of sporters gaat..........Zelfs politici die ik verafschuw kan ik nog altijd erkenning geven om de verdiensten voor hun eigen partij en achterban.
Maar even terug naar Cruise , en dan stop ik de discussie van mijn kant, deze man vraagt door zijn dwaze, maar ook nare gedrag gewoon om reacties. En hij moet het wel heel bont maken, wil ik uitgerekend degene zijn die reageert. Dit artikeltje was de druppel.
Reacties (6)