Concertfilms (muziek, stand-up etc.)

Deze week herzien: Raw (4.5), Delerious (4) beiden van Eddie Murphy en Bigger and Blacker van Chris Rock (3). Rock kan het best aardig alleen niet zo goed als Murphy. Het verschil tussen beide heren is dat Rock de neiging heeft om zijn publiek mee te krijgen door (on)subtiel gebruik van onderbuikgevoelens (politiek, belasting). Murphy doet dat niet.

Beide heren nemen wel de man/vrouw relatie onder de loep. Murphy belicht dat van tig kanten terwijl Rock het publiek overtuigd van zijn gelijk. Tevens gaat Murphy veel verder in fantasievolle vertellingen over trouwen, scheiden enzovoort dat de 'mening' van de beste man niet meer serieus te nemen valt. En wat echt geniaal (bijna schizo) is aan Murphy is dat hij moeiteloos van de ene personage naar de andere kan hoppen (de coole brother, the fucked up wise guy die zojuist Rock-oo zag en de typical white male/Mmu fufu, the typical american woman en zichzelf)) in 1 mini sketchje. Vooral de wise guy is geniaal, hij kan het gewoon beter dan bijvoorbeeld r. de Niro.

Ik kon trouwens geen soortgelijkend topic vinden. Wat ik best vreemd vind. Of niet goed genoeg gezocht??