Waarop baseren jullie je stem?

Idem. Alles staat volledig in dienst van de, veelal emotionele indruk van de film.

Kan het wel waarderen als een film zo veel mogelijk (audiovisuele) middelen, inherent aan het medium, benut. Bij enkel verhalende cinema denk ik vaak dat ik net zo goed een boek had kunnen lezen.

In mijn ogen is een film bedoeld als entertainment. Ik beoordeel een film altijd op basis van hoe ik mij er mee heb vermaakt.

Onder vermaak versta ik niet alleen dat ik met een big smile naar de film zit te kijken of helemaal dubbel lig van het lachen. Maar ook dat de film boeiend is van begin tot eind en dat het emotioneel wat met mij doet. Films die een uniek gevoel in mij los maken en/of mij emotioneel raken krijgen van mij een hoge beoordeling.

Ik vind het verder vooral belangrijk dat ik van een film kan genieten. Het maakt mij echt niks uit of het verhaal heel goed in elkaar zit, of een film invloedrijk is geweest of een hele subtiele boodschap heeft: zolang ik niet van een film kan genieten, vind ik hem niet goed.

Zoals Maarten F beschrijft, zo beoordeel ik films ook. Gewoon puur vermaak.

Andere aspecten zoals mooie lokaties, mooie muziek, mooi in beeld gebracht ... spelen ook een rol.

Ik moet wel steeds het gevoel hebben dat ik naar een film kijk, dus realistisch of niet, vind ik bijzaak.

Het teveel aan .... daar kan ik vaak op afknappen. Dus te grappig, te ontroerend, te veel actie, ...

Interessant. Ik wist niet dat zo'n topic al bestond. Lijkt me heel persoonlijk wat goed acteren is. Bij mij is de uitstraling het belangrijkste. Bijvoorbeeld als ik mee kan leven met de acteur/actrice, dat ik de hele film graag naar hem of haar mag kijken, ... dat is dan bij mij goed acteren.

(Dit zou eigenlijk bij je profiel horen. Zodat bepaalde discussies achterwege kunnen blijven).

Grappig dat mijn (oude) stem overeenkomt met gevoel als ik zie dat een bepaalde film op tv komt. The Wrestler was een hype, vond hem niet slecht, maar een topper...nee. En nu komt-ie op tv...ik dacht ff, moet ik die zien. Ik dacht: nee, geen zin! Komt overeen met mijn stem.

Dat is toch het idee van stemmen?

Wat zit je te lullen man? The Wrestler is nog steeds the shit.

Mijn stemmen zijn gebaseerd op mijn gevoel. Ik denk bijvoorbeeld niet, puik acteerwerk dus dat is sowieso 1*. Of dat was een hele goede actiescène, dus ook weer 1* erbij. Nee, nadat de film is afgelopen weet ik meestal meteen hoeveel sterren ik em ga geven.

Nogmaals bevestigd

- Geloofwaardigheid van de film. Het mag dan nog sic-fi zijn, de film moet me kunnen meeslepen in zijn wereld en me doen geloven dat het echt kan.

- Acteerwerk: Het moet goed zijn.

- Personages: Ze moeten diepgang hebben en mogen zeker niet al te stereotiep zijn.

- Camerawerk

- Verhaal.

- Vlotheid van de film.

- Wordt ik vermaakt? Is dit mijn geld waard? Is dit waar ik aan denk als ik "film" hoor?

Style over substance. De vorm moet mij gewoon aanspreken en geboeid houden. Narratief gezien zo minimalistisch mogelijk en liever ook een niet al te inhoudelijke pretentieuze interessantdoenerij. Narratie moet een middel zijn, geen doel. Onconventionele storytelling is helemaal mooi.

Audiovisuele aspect, Script. Originaliteit, Acteerprestaties, Steil/vormgeving, Beleving, Affiniteit.

Raakt het mij? Zet het mij aan tot denken? Allebei, dan is het een meesterwerk. Maar dat gebeurt zelden tot nooit. Ik heb een voorkeur voor sterke acteurs boven een glad script en uitstekende visuals. Al sluiten die zaken elkaar geenszins uit. Voor mij is het ook belangrijk dat een werk op de juiste momenten onbespreekbare zaken toch uitbeeldt en daarmee tot denken aanzet over hoe deze ontzettend ingewikkelde wereld in elkaar zit. Daarbij hanteer ik mijn eigen regel Style IS substance. Geen pretentieuze moeilijkdoenerij om te verbloemen dat het eigenlijk niet zo'n beste film is.

* Acteerwerk (uitermate belangrijk, hoe slecht of goed het verhaal ook is) Max. *2

* Verhaal (is het voor mij persoonlijk boeiend genoeg? of is het een doorkijkertje? of gewoon slecht.)

Max. *2

* Personage's (vertolken zei hun rol goed, zijn zei er voor geslepen?) Max. *1.5

* Video en Audio kwaliteit (over het algemeen kies ik ze wel uit met degelijke HD en of Bluray kwaliteit)

Max. *0.5 (indien lager vermeldt ik bij mijn stem bijv. *2.75 of * 3.25)

De rest is allemaal onbelangrijk om mee te nemen in je stem, want vanuit je gevoel doe je dat toch onbewust en/of juist bewust. Dus het heeft voor mij dan ook geen zin om hiervoor een lange waslijst te maken.

Nou ja, ik heb niet echt een basis. Ik kijk namelijk alleen films die ik leuk vind. Actie/Thriller/Komedie/Sciencefiction en Horror. Ik zou niet tot weinig drama / romantische films kijken of Biografische films. Documentaires doe ik zo nu en dan, als de documentaire me ook echt aanstaat. Het meeste waar ik op let.

- Was het een leuke cast en was het acteer werk goed?

- Het verhaal en het concept?

- Positieve en Negatieve punten.

Deze verdeel ik in met als eerste de Positieve en Negatieve punten. Dan de cast en het acteerwerk en daarna het verhaal en het concept. Hierbij kijk ik dus het meeste naar:

- Was het verhaal leuk om te volgen?

- Was het concept goed en leuk om te volgen?

- Deden de acteurs / actrices hun acteerwerk goed? Wat deden ze goed, wat deden ze fout.

- Fouten in de film en naar mijn zeggen dingen die ik zelf niet leuk of goed vond, of juist de goeie kanten van een film en de dingen die ik wel leuk en goed vond uit de film.

Daar maak ik een gemiddeld en passend cijfer mee waar ik mezelf goed bij voel. Dus ik ben niet echt kritisch.

Nou, ik vind anders letten of acteurs/actrices wel of niet goed acteren en letten op fouten in films wel kritisch.

Ik probeer zoveel mogelijk op gevoel te stemmen. Meestal wacht ik een nachtje, nadat ik 's avonds de film heb gezien, voordat ik hier mijn stem uitbreng. Het gevoel dat dan is blijven hangen, bepaalt grotendeels de stem. Als ik dan een score in mijn hoofd heb, kan er nog een halfje, in uitzonderlijke geval een heel punt, bijkomen of afgaan door een lijst van criteria af te gaan in mijn hoofd - vooral het acteerwerk, het plot, ritme en de visuele aspecten. Je waardering voor een film gaat natuurlijk vooral over smaak, vandaar dat ik niet te veel probeer mijn stem te 'rationaliseren'.

Oh, en verder probeer ik zoveel mogelijk de recensies/meningen hier, op IMBD etc. te ontwijken. Dat kan onbewust of half bewust toch je uiteindelijke stem beïnvloeden. Liefst had ik dan ook gehad dat ik niet het gemiddelde kon zien voordat je je stem hier kan plaatsen haha.

Ik kies tegenwoordig ook enkel voor films waarvan het thema of premise me aanspreken waardoor ik vaak bij de genres drama, thriller en horror uitkom. Ondertussen weet ik dat actie en misdaad niet mijn ding is dus daar verspil ik mijn tijd niet meer aan. Ik blijf nog steeds hard op verhaal en karakterontwikkeling letten dus daar gaat mijn waardering voor het grootste deel heen. Bij suspense let ik ook wel wat meer op sfeerschepping. Acteerprestaties vind ik moeilijker te beoordelen, ben zelf geen acteur dus het moet al heel erg zijn voor mij om te zeggen nou dat is slecht geacteerd. Muziek daar let ik eigenlijk het minst op en zal ik zelden op beoordelen of het moet overdreven zijn en niet passend. Als een horror het ene schrikmoment na het ander heeft met luid volume en voor de rest weinig inhoud heeft reken er dan maar op dat het een lage beoordeling van mij zal krijgen.

Maat het blijft toch een kwestie van smaak ook. Een lage score bij een populaire of hoog gewaardeerde film, het blijft voor sommige mensen zwaar om te verteren en vragen (eisen bijna) een verantwoording hiervoor.

In tegenstelling tot wat m'n bovenbuurman alexspyforever er van vind, zijn de acteerprestaties ,in mijn opinie, van cruciaal belang ter beoordeling van films. Nu mag het verhaal nog zó stompzinnig of vergezocht zijn, als de acteurs d.m.v. hun talent mij kan overtuigen dat het zo is dan kwalificeer ik het als goed. Voor uitstekend of meesterwerk zit het 'm in de kleinste details. Interactie, timing, dialoog, lichaamshouding, mimiek en articulatie, kortom acteerkunst, bepaalt de sfeer, geloofwaardigheid en kwaliteit van een film. De rest vind ik niet zó belangrijk.

Wat memorable zegt klopt, laat het even rusten en plaats dan je stem (en eventueel je bericht). De andere kant is het blijft dan wel in je hoofd zitten. Kan lastig zijn als je meerdere films achterelkaar kijkt. Maar kan ook een goede tip zijn.

Voordat ik op moviemeter kwam deed ik het louter op papier. Ik had dan niet te maken met andere mensen, ik hoefde dus ook geen reacties te verwachten. Is mijn beoordeling te laag of juist te hoog?, zulke vragen had ik niet. Kijken wat andere mensen er van vinden was er ook niet bij. Kortom het was een stuk gemakkelijker dan sinds 2008.

Smaken en gevoelens zijn wisselend. Smaken veranderen en gevoelens kunnen variëren per dag. Maar ben het ermee eens dat je stem sterk beïnvloed kan worden door andere mensen.

Ik ben geen voorstander van gemiddelden. Ik ben altijd een mainstreamkijker geweest, dus ik vind het fijn te zien als ik niet de enige ben die de film heeft gezien. Hoe meer stemmen, hoe beter. Ik link bij iedere film meteen door naar IMDb.

Het is niet zo dat ik bij het stemmen van een film een bepaald soort score lijstje afwerk. Maar ik let altijd wel op bepaalde dingen. In willekeurige volgorde de voornaamste punten waar ik op let.

- Spreekt het verhaal mij aan ? Is het goed uitgewerkt ? Wel is het zo dat het per genre een beetje verschild in hoe streng ik hierin ben. Ik vind bijvoorbeeld dat een actie film het niet louter en alleen van actie moet hebben, er moet ook nog sprake zijn van een redelijk verhaal. Maar hier kijk ik dan wel iets minder streng naar dan bijvoorbeeld bij een drama film.

- Het acteerwerk vind ik in een film ook erg belangrijk. Een script van een film kan nog zo goed zijn. Als de acteurs er niks van bakken, heb je bijna altijd alsnog een slechte film.

- Ik let ook altijd op de filmmuziek. Naar mijn mening word de rol van filmmuziek in een film soms ontzettend onderschat. filmmuziek is van enorm belang bij films. filmmuziek zorgt voor een bepaalde sfeer in de film. Het zorgt voor meer emotie in een film. Het geeft bijvoorbeeld thrillers extra spanning actie scenes extra power. Veel films zouden bij lange niet zo goed zijn zonder filmmuziek. Een erg belangrijk aspect dus wat mij betreft.

In wat mindere mate let ik ook op de special effects, het camera werk en de montage. Verder speelt gevoel ook een rol.

Voordat dat ik stem en een recensie schrijf lees ik altijd een paar meningen van anderen. Ik probeer ook altijd een mening te lezen waarmee ik het totaal niet mee eens ben. In tegenstelling tot sommige zie ik niet in waarom het erg zou zijn dat de mening van anderen je eigen stem beïnvloed. Soms brengt de mening van anderen je tot nieuwe inzichten. Door andere meningen te lezen doe je verschillende inzichten op en kan je een film beter begrijpen.

Erg is het niet maar eerlijk is het ook niet. Zo kan je ook al van tevoren, dus voordat je de film kijkt, al een mening gaan vormen na het lezen van meningen of van het zien van stemmen van andere mensen. Dan kan je stem al deels gevormd zijn. Als je die informatie niet hebt danwel je mijdt dat, kan je stem heel anders uitpakken.

Ik lees de meningen van anderen dan ook meestal nadat ik de film heb gezien. Ik wil voorkomen dat ik met al te veel vooroordelen met een film begin. ( Al ontkom je er soms niet aan om soms ook vooraf wat te lezen van anderen als je wilt kijken of een film wat voor je is ) Nadat ik de film heb gezien vind ik het zelf meestal fijn om even te kijken hoe anderen erover denken. Het is niet zo dat ik mijn mening heel erg laat beïnvloeden door anderen. Maar in sommige gevallen begrijp ik bijvoorbeeld de film nog niet helemaal, en door het lezen van andere recensies kan je sommige dingen in een film beter plaatsen. Voordat ik een paar meningen ga lezen heb ik al wel een cijfer in mij hoofd en die veranderd eigenlijk bijna nooit na het lezen van een paar andere meningen. En die keren dat mij cijfer er wel door veranderd schilt het meestal een maar halve ster.

O als dat alles is. Halve puntje is ook niet zoveel.

Maar het gebeurt natuurlijk wel. Films die veel bekeken worden, horen een afwisseling te hebben. Een aantal hoge stemmen, dan weer wat lage stemmen. Een positieve beoordeling, dan weer een minder positieve of zelfs negatieve beoordeling. Zo hoort het eigenlijk te gaan, maar is lang niet bij elke film.

Wat het acteren betreft. Lastig onderwerp. Al in oude films speelde uiterlijk bijvoorbeeld ook al een belangrijke rol. Als dat kijkers trok was dat al voldoende en niet of ze goed of slecht acteerden. Is nu niet veel anders. Komieken kan je ook niet echt beoordelen op acteren. Als ze je maar aan het lachen krijgen toch?

Als ze je aan het lachen brengen vind ik dat komieken goed acteren. Het gaat niet alleen om de grap zelf, maar ook hoe die grap gebracht word. Het is lastig om je soms niet af te leiden van uiterlijk. Ik vermoed dat de meeste mensen ( vooral vroeger ) het hun totaal niet uitmaakte of een Bondgril goed kon acteren. Als ze maar een goed uiterlijk hadden. Toch vind ik zelf dat je moet proberen door uiterlijk heen te prikken. Al begrijp ik dat het soms lastig is. Ik ben het ook wel een beetje met alexspyforever eens dat het feit dat we zelf geen acteurs zijn het daarom soms wel lastig is om ze te beoordelen. Ik let er zelf vooral op of de reacties en het gedrag van de acteurs natuurlijk overkomen. Zou ik mij kunnen voorstellen dat ik in die situatie ook zo zou kunnen reageren ? Zegt een bepaalde acteur een bepaalde tekst te kalm of juist te agressief ? Hoe is zijn lichaamshouding ? Zijn gezichtsuitdrukkingen ?

( om het nog ingewikkelder te maken moet je ook oppassen dat je de acteur niet de schuld geeft van een slecht script )

Een acteur die heel goed kan acteren, kan ook belemmerd worden door de regisseur. Die wil dan dat de rol zo wordt neergezet en niet hoe de acteur het wil en wordt daar daarop afgerekend door de kijker.(?). Acteurs kunnen een opleiding hebben gevolgd, maar lang niet altijd. Ik zou niet weten wat goed of slecht acteren is. Als ze goed op me over komen vind ik dat het belangrijkste.

John Barry ben het wel voor het grootste deel wel met je eens wat filmmuziek betreft, het helpt zeker wel bij de sfeerschepping. Maar een film mag er vind ik niet afhankelijk van worden. Soms kan muziek ook een een aankondiging zijn van misschien gaat er wel iets dramatisch gebeuren of een bepaald gevoel bij de kijker teweegbrengen. Dat vind ik soms wel jammer dat je als kijker er niet zelf over mag beslissen. Al denk ik dat het bij de meeste films niet overdreven is.

Ik lees meestal reacties van anderen NA de film te hebben gezien. Ik heb vandaag de film "The Haunting of Julia" gezien, redelijk onbekende thriller met Mia Farrow in de hoofdrol. Ik had enkele dingen niet goed begrepen en dacht bwah denk niet dat ik die meer dan 6/10 kan geven. Maar dan als ik op imdb las dat ik toch wel bepaalde belangrijke dingen over het hoofd had gezien, denk ik hé in dat geval steekt het toch een stuk beter in elkaar dan ik eerst had gedacht. Deze film verdient zeker wel een 6,5 misschien zelfs 7. En ja hier was vooral het acteren van Mia Farrow dat er bovenuit stak

Ik denk dat het acteren ook weer een persoonlijk gegeven is. De een kan acteur X geweldig vinden, terwijl een ander die helemaal niet goed vind. Ik vind Jodie Foster geweldig, maar heb hier al iemand zien schrijven dat ze geen beste actrice is. Maar zo een actrice/acteur die een film echt kan maken, zo zijn er maar weinig. Bij oudere films heb ik dat wel meer. Waar bijvoorbeeld Bette Davis of Vincent Price een hoofdrol in hadden leken meteen een winner, voor mij dan toch.

Dick2008 ben er zeker van dat acteurs soms niet hun volledige potentieel kunnen benutten door wat de regisseur van hen verlangt of hen in een rol te dwingen die hen niet past. en soms ja moeten ze het doen met een zwak script.

Daar zit wel wat in. Ik moet spontaan denken aan een scene uit de eerste Harry Potter film. In de film is een scene dat Harry een toverstok gaat kopen. Harry probeert een aantal toverstokken uit, maar die werken niet. Dan gaat de toverstokken verkoper een derde stok pakken en de muziek gaat dan meteen mysterieus spelen. Als kijker weet je meteen dat die derde stok de goede stok voor Harry zou zijn. Maar Harry zelf had hem nog niet uitgeprobeerd. Hoewel ik de muziek van Williams verder goed vond bij Harry Potter, vind ik het toch jammer dat Williams de climax van die scene te vroeg verklapten. Williams is een van de grootse filmcomponisten van dit moment en dat zelfs hij soms in dit soort valkuilen trapt geeft aan dat andere componisten dit helaas ook wel eens doen.

Ik vind het zelf vooral belangrijk dat filmmuziek laat horen wat de personages voelen. Natuurlijk zijn er films waarbij het juiste aanpak is om precies te scoren wat er op het scherm gebeurd. Maar ik waardeer het erg als componisten een stap verder gaan en dat ze scoren wat de personages voelen. John Barry was daar erg goed en dit is ook wel een van de redenen waarom hij mijn favoriete componist is.

Ik ben zelf een grote liefhebber van filmmuziek en ik luister dan ook regelmatig naar film soundtracks. Ik denk dan ook wel dat het door mijn interesse in filmmuziek komt dat ik meer let op de muziek in een film dan de meeste andere.

In principe ben ik het er wel mee eens dat films niet per se helemaal van filmmuziek afhankelijk moeten zijn. ( soms is het juist goed om bij bepaalde scenes juist helemaal geen filmmuziek te plaatsen ) Maar er zijn wel een aantal films waarbij het nog maar geheel de vraag is of ze ook ze succes waren zonder hun beroemde filmmuziek. Was Star Wars zo succes geworden zonder de muziek van John Williams ? Waren de Spaghettiwestern van Leone wel zo succes geworden zonder de muziek van Ennio Morricone ? Zou James Bond zo cool zijn geweest zonder muziek van John Barry ?

Het antwoord op die vragen is denk ik: Waarschijnlijk niet. Er zijn een aantal films die niet meer het zelfde zijn met andere muziek.

Ik snap dat het niet voor iedereen geld, maar voor mij is filmmuziek erg belangrijk en bij het bepalen van een stem is filmmuziek voor mij een belangrijk onderdeel.

Ah, vandaar je nick met bijbehorende (passende) avatar.

Dat heb je goed opgemerkt.