Filmcursussen en lezingen

Maar wat is dat typische dan? Kan dit een overmatige interesse zijn voor de historie of is er sprake van een meer maatschappelijke betrokkenheid. Is de ene natie meer introspectief gericht dan de andere en zijn daar redenen voor?

Dat soort vragen zullen Hans Bremmers en Jan Salden, op hun geheel eigen(-zinnige) wijze behandelen tijdens deze 8 bijeenkomsten. In die bijeenkomsten die elk twee uur duren zal een historisch overzicht gegeven worden en zal worden gezocht naar de centrale thema’s.

Met de cursus (Film-)blik op de wereld, neemt U wellicht al een voorschot op uw vakantie en anders weet U na het volgen van deze cursus wat een Duitse film Duits maakt en een Spaanse film Spaans. Ook met het oog op educatie kan dit een verrijking met betrekking tot het kijken en bespreken van de kunstvorm film zijn.

De landen die aan bod kwamen:

Italië

Scandinavië

China

Duitsland

Spanje

Rusland

Oceanië

Frankrijk

Voor de liefhebber die houdt van een diepgaande filmanalyse.

Heeft u zich wel eens afgevraagd waarom u zo geraakt wordt door juist die ene scene? En, heeft u er een antwoord op? Het raakt u, zegt u? Het heeft met de inhoud te maken, zegt u? Dat spreekt nu eenmaal aan, zegt u?

Ik vraag me al jaren af waarom film mij zo weet te raken en waarom de ene scene meer dan die andere. En ja, ik heb ook de antwoorden gegeven die hierboven staan. Ja, het raakte me, ja, het sprak me nu eenmaal aan, ja, het heeft met de inhoud te maken. Ik geef, samen met o.a. Hans Bremmers, al jaren cursussen over film en in het begin was ik er van overtuigd dat ongeveer 70 % waarom een film mij wist te raken, mij wist doen te sidderen of —op vast zwakke momenten- mij wist te doen janken te maken had met juist die inhoudelijke elementen en aspecten.

Maar het geloof in de juistheid van die gedachte is door de jaren heen behoorlijk aangetast. ‘Tuurlijk, die inhoudelijkheid speelt een belangrijke rol maar nu geloof ik dat waarom ik door een bepaalde film geraakt wordt voor minstens 70 % niet door de inhoud maar juist door de vorm bepaald wordt.

En die vormkant is juist bij film immens machtig en manipulatief. Film is immers de meest complexe en complete kunstvorm van ze allemaal (alleen al omdat alle andere kunstdisciplines (of principes ervan) voor een groot deel weer terugkomen in film) en is dus in staat om de kijker (u en ik dus) op een ongekende manier te sturen. Dat wij iets voelen, dat wij ontroerd raken of bang worden of opgewonden raken gebeurd omdat iemand (laten we hem of haar de regisseur, de scenarioschrijver, de acteur, de actrice, de componist, de editor noemen) dat wil.

De meeste kijkers hebben dat echter niet door. Men ondergaat het. Daar is op zich niets mis mee maar ik persoonlijk heb altijd wel willen weten hoe ik gemanipuleerd word, hoe ik gestuurd word. Door te weten dat een bepaald camerastandpunt zorgt voor een bepaalde beleving of dat de spanning groter wordt door te kiezen voor een bepaald montagepatroon vond ik een fascinerend inzicht. Maar leidt deze kennis niet tot een soort van ontmaskering die het plezier van het kijken wegneemt? Nee, ik kan met recht stellen dat door structuuranalytisch naar films te kijken bij mij de bewondering voor het medium alleen maar groter is geworden. En dat het mij gigantisch helpt bij het formuleren van een waarde-oordeel over een film. Structuur-analyse geeft mij de argumenten om tot een gemotiveerd en gefundeerd waarde-oordeel van een film te komen. Het argument dat het plezier van film kijken minder is geworden doordat ik nu weet hoe het functioneert kan ik alleen maar logenstraffen en tegenspreken. Het tegendeel is waar, het plezier is alleen maar groter geworden omdat de beleving nu bewust ervaren wordt.

Ik ben dan ook blij dat komend seizoen in filmhuis De Spiegel de cursus Anders kijken = uiteindelijk zien | een cursus filmanalyse gaat aanbieden.

Het zijn 8 bijeenkomsten van 2 uur elk. De eerste 4 bijeenkomsten zijn theoretische lessen waar de volgende zaken behandeld worden: de camerastandpunten en —bewegingen, de montage-technieken en —patronen, de mise- en scene (alles dat voor de camera gebeurd, dus acteren, decors, costuums), de buitenbeeldse laag (toegevoegde tekst en/of muziek) en uiteindelijke filmdramaturgie (hoe wordt er filmisch verteld?). En vervolgens zullen er 4 films die u als cursist thuis al bekeken heeft onder begeleiding geanalyseerd worden en zult u daarover een gefundeerd waarde-oordeel kunnen vormen.

Er vallen technische termen maar het is geen technische cursus (Eenieder die mij een beetje kent zal beamen dat ik de laatste ben die iets kan zeggen over techniek). Het is een cursus die laat zien hoe bepaalde technische aspecten de inhoudelijkheid kleuren. Het is dus vooral een cursus die er vooral op uit is om u te laten zien hoe film vertelt en waarom dingen zo ervaart zoals u ze ervaart. Niet alleen maar droog gepraat maar vooral ook veel fragmenten om de inhoudelijkheid te illustreren.

Zowel Hans Bremmers als ik vinden dit een van de leukste cursussen om te geven temeer omdat het een van de meest dankbare is. Uw kijkhouding zal veranderen en u zult merken hoe snel u al bepaalde elementen gaat toepassen. Als u deze cursus volgt zal de bewondering voor het medium groeien, zal het plezier niet minder maar juist meer worden en zal, dat garandeer ik u, filmkijken nooit meer hetzelfde zijn.

3 maart Theorie 1 Camerastandpunten, bewegingen, montage-technieken

24 maart Theorie 2 Montagepatronen, mise —en scene

31 maart Theorie 3 Mise-en-scene, buitenbeeldse laag

7 april Theorie 4 Filmdramaturgie

28 april Analyse 1 Funny Games - Michael Haneke

5 mei Analyse 2 The Isle - Kim Ki Duk

12 mei Analyse 3 Million Dollar Baby - Clint Eastwood

19 mei Analyse 4 The Third Man - Carol Reed

Nu iedereen toch de hele tijd moet binnenblijven, presenteert Mark Cousins een veertigdaagse cursus film kijken.