De Da Vinci Code: het boek

In dit topic wil ik graag de discussie aangaan betreffende het boek de Da Vinci code. Ik ben benieuwd of er idd zoveel mensen zijn die het boek een topper vinden.

Ikzelf vind alle aandacht en commotie rondom het boek grote onzin. De hype is op niets gebaseert en is alleen de verkoopcijfers ten goede gekomen. Het idee waarmee Brown komt is al jaren oud, en word regelmatig door historici ontkracht.

Kom maar op zou ik zeggen!

Is daar al niet een topic over?

Maargoed, ik heb het geprobeerd om het te lezen, maar haakte in het begin al af als zo'n man zichzelf straft ofzo. Ik wou het vóór 18 mei gelezen hebben, maar ik kwam er niet doorheen.

Ik las het boek ver voor de hype. Kreeg het van iemand in het Engels kado.

Verhaal leek me nogal vergezocht, maar besloot het te lezen. Achteraf vond ik het een goede thriller met een onzinnig verhaal. Snapte later echt niet waar iedereen zich zo druk om maakte.

Ook de zogenaamde geschrokken reacties vanuit het Vaticaan stelde niets voor. Net alsof het Vaticaan zich bezig zou houden met zo'n Amerikaanse betweter als Dan Brown. Dat zijn boeken gretig aftrek vinden, is het bewijs dat de meeste mensen van nature onbenullig en goedgelovig zijn.

Schitterend boek!

Vooral omdat bij elk hoofdstuk een ander verhaallijn wordt genomen, en die eindigd met een gebeurtenis waardoor je nieuwsgierig wordt en het wilt weten. Maar dat volgende hoofdstuk gaat weer verder met een andere verhaallijn, etc. Erg goede manier van schrijven.

Persoonlijk vond ik het boek tegen het einde aan wel wat langdradig worden..

Dit vind ik nog steeds de beste, gevolgd door Het Bernini Mysterie en Het Juvenalis Dilemma.

Het Delta Desceptie hebben we nu thuis liggen, dus daar begin ik binnenkort aan. Dat was een van zijn eerste (of het eerste..) b oek van Dan Brown, dus ik ben benieuwd.. Ik moet zeggen dat ik erg onder de indruk ben van het werk van Dan Brown!

Het idee over de heilige graal is in de comicreeks preacher veel heftiger uitgewerkt.

Alleen al die nieuwe titel: De Delta Deceptie.

Suske en Wiske is er niks bij.

De boeken lezen vlot, dat wel. Maar dat lijkt me niet een heel waardevol criterium om het goed te noemen. De personages hebben de diepgang van een schoteltje water, het is niet spannend, veel te voor de hand liggend (uren doen om te ontdekken dat iets in spiegelschrift is geschreven ) en clichematig. Daarbij is stijl ook niet het sterkste punt van Dan Brown. Er staat volgens mij in zijn gehele oevre geen enkele mooie zin.

(Voor de combinatie van spanning en kwaliteit moet je trouwens bij Henning Mankell zijn. De Wallander-serie is het beste wat ik op dit gebied (verder niet mijn favoriete genre) heb gelezen.)

Ik ben geheel met je eens dat de titels idioot zijn, maar het Engelse boek heet Deception point. Ik denk dus dat wij die domme titels bedenken.

Tja, ik heb alleen het Bernini Mysterie gelezen en ik vond het einde van dat boek zo k*t dat ik zeker niet aan de Da Vinci Code ga beginnen. Ik vond het BM ook niet goed geschreven trouwens.

Ik vond het Bernini Mysterie beter dan de Da Vinci code. Maar mijn interesse's liggen ook meer richting het Bernini Mysterie.

Beide boeken zijn erg vergezocht, en daarbij heeft de Da Vinci Code een belachelijk slecht slot.

Heh bij Preacher is bijna alles heftiger, ja.

Ben maar, na alle hype, aan The Da Vinci Code begonnen, voordat de film voor gemakzucht gaat zorgen.
De meeste bevindingen waren niet nieuw voor me, aangezien ik het boek Holy Blood Holy Grail al kende.
Het boek maakt een cameo in DVC met een knipoog naar de auteurs. [die hem aangeklaagd hebben wegens plagiaat]

Brown is geen woordkunstenaar. Het is toch vooral zijn semi-academische uiteenwijding van de onderwerpen die het interessant houden.

Ik las dat de auteur al rekening hield met filmrechten [aren't they all?]. Je kan je zelf afvragen of hij bij sommige passages gewoon van een filmscene beschrijft. [David Fincher-mechaniek bv]

Dat het de hype geworden is snap ik wel. De onderliggende 'godinnen' thema zal ongetwijfeld een grote rol gespeeld hebben. Groter dan het schoppen tegen de kerk, denk ik zelf.
Daarbij verschilt het dan weinig van Heleen van Rooyen, Sex & The City en Desperate Houvewives.

Maar wel opvallend dat men niet lang wacht met een verfilming. Ik zag in een trailer zelfs al een 'object' langskomen waar in de eerste serie raadsels naar toe wordt gewerkt.

Tja, ik vond het einde van het bernini mysterie al belachelijk slecht.

De boeken zijn wel goed geschreven en bedacht, eerbied daarvoor. Alleen vond ik het Bernini Mysterie het beste. De Da Vinci Code was ook wel goed alleen na alle verhalen te horen van dat is een geweldig boek, viel hij voor mij best tegen. Het Juvenalis Dilemma deed me als boek verder niks is ook niet mij echt mijn onderwerp. Laats zag ik de film National Treasure en ik bedacht me toen, dat dat ook net zo'n verhaal is voor Dan Brown.

Waargetrouw of niet zowel De Da Vinci Code als het Bernini Mysterie zijn spannend en alleen al door de details weet je dat de schrijver niet over één nacht ijs gegaan is voor hij deze boeken starte.

Nee, hij las eerst andere meesterwerken door, en versimpelde vervolgens de formule.

Het feit dat de boeken vergezocht zijn vind ik geen geldige reden om het een slecht boek te noemen. Zullen we dan meteen 'De ontdekking van de hemel' etc ook maar slecht noemen. Er staan veel interessante feiten in 'De Da Vinci code' en een hoop gelul om er een spannend verhaal van te maken. Ik heb me geen moment verveeld tijdens het lezen, maar het boek heeft ook niet echt indruk op me gemaakt.

Het juvenalis dilemma vond ik ronduit slecht. Hett was wel een spannend boek, maar verder had het niets: geen leuk verhaal, geen mooi taalgebruik, geen interessante feitjes en een voorspelbaar einde.

Ben ik helemaal met je eens!

Wat een suffe eentonige titels hebben die boeken van Dan Brown toch.

Dat lijkt me een prima voorstel.

Ach.... 't is weer eens wat anders dan Death Wish 1 t/m 20...

Het ergste is nog wel de nederlandse vertaling van angels and demons. In het engelse boek blijft het nog een poos onduidelijk welke kunstenaar ze moeten hebben (hier draait ook een deel van het plot om). In het nederlands heet het boek: het bernini mysterie.... Dan heeft de vertaler er dus precies niets van begrpepen.

Zelfs die twee klinken nog honderd maal beter dan die dingen van Brown.

Alsof de titels een rede zijn om de boeken slecht te vinden...

Dat heb ik nergens geschreven. De boeken heb ik niet gelezen, ik bekritiseer alleen de titels.

Oke. Maar ik zal er toch eens in beginnen. Het zijn stuk voor stuk prima boeken!

Ik verwachtte er niet zoveel van, van De Da Vinci Code, maar het bleek nog minder te zijn dan dat. Op één dag uitgelezen (hij kent wel trucjes genoeg om de aandacht vast te houden) maar uiteindelijk is die hele theorie toch maar een kat in een zak, gebaseerd op één interessant element (het schilderij) en voor de rest is het boek echt niet meer dan een doordeweekse sneltrein thriller, het soort boeken dat ik meestal probeer te vermijden omdat ik weet dat ik er niks aan heb. Deze keer dacht ik met alle mediaheisa errond dat er een interessante tweede laag in het boek zou zitten, maar eigenlijk wordt dat afgeraffeld op een twintigtal bladzijden, zwaar onvoldoende dus om het boek te redden. De vergelijking is al te vaak gemaakt, maar geef mij toch maar De Slinger van Foucault, dan ben ik maar een elitaire intellectueel, ik verwacht van boeken dat ze een uitdaging zijn en geen scheet in een fles.

Ik vond De Da Vinci Code, een goed boek, maar Het Bernini Mysterie (ook van Dan Brown) vond ik toch een heel stuk beter.

Het Delta Deceptie is een van zijn eerste boeken, niet het eerste. Op Het Delta Deceptie staat geschreven, voor De Da Vinci Code, na Het Juvenalis Dilemma.

Vandaag maandag omstreeks 22.05u.

Op 15 en 22 mei op Canvas:

Tony Robinson gaat op zoek naar feiten en fictie achter de stellingen in de ophefmakende bestseller 'De Da Vinci code' van Dan Brown.

Robinson maakt een moderne queeste naar de ware betekenis van de Heilige Graal. Daarvoor reist hij door het Midden-Oosten, Frankrijk, Spanje, Italië en Amerika.

Historici, bijbeldeskundigen, graal-specialisten, onderzoekers van folklore en volkscultuur, iedereen heeft zijn eigen interpretatie over de graalmythe.

En Robinson komt tot zijn eigen opmerkelijke conclusie, of wat had u gedacht?

U reist twee weken mee in het spoor van de graal.

» Deel 1: Van Jeruzalem tot Edinburgh

» Deel 2: De Priorij van Sion en Het laatste avondmaal

Bron: canvas.be

Tja ik denk dat je van het genre ook moet houden maar feit blijft dat het enorm goed verkocht wordt.

Ik moet zeggen dat ik de da vinci code nog moet lezen maar het juvenalis heb ik wel gelezen en dat was wel aardig maar ik kan niet zeggen dat het de beste schrijver is van wie ik ooit iets gelezen heb.

Ik laat het jullie weten als ik een oordeel heb.

Closing the book on the lousiest story ever sold

Tom Eaton: VIVA GAZANIA!

27 May 2006 11:25

The past 10 years of his life had savaged the dilapidated novelist. His cheeks, once chubby and flushed, were flaking onion-skin drawn tight over a mangrove swamp of burst blood vessels; and his eyes -- little round beads that had blinked quizzically from the back covers of 500-million paperbacks -- were useless egg-whites swimming in two oily pans. He sank deeper into his chair, and listened to the indistinct shrieks coming from outside, where his great-grandchildren -- Mary Magdalene, John-Judas Junior, Phil the Baptist and little Gomorrah-Sue -- were sticking knitting needles into a wax effigy of Dostoyevsky.

A gentle stroll among the seed of his seed was just what he needed. He called out for Jesus, and the Bolivian manservant appeared at his elbow.

“Take me to the little ones,” croaked the old man. Young children always lifted his spirits. He adored them. They read whatever you put in front of them, and they hadn’t yet discovered ugly, degrading phrases such as “half-arsed research” and “pseudo-literary quasi-historical pigswill”. With any luck one could steer them clear of nasty influences such as school and atlases and the History Channel until they were 14 or 15, and by then they were too old to be reading in any case.

They had reached the long corridor, flanked by the great bookcases that contained his entire oeuvre, and he let his fingers brush over the leather spines. Somewhere here was The Devil’s Inquest, a critical triumph. “Brown at his space bar hammering best,” the Times had said. “Banality never looked this voluminous.” His son Golgotha had been less charitable, declaring it “total crap, like all the others”, but of course Golgotha had been older than 15 when he’d read it, so one couldn’t really trust his opinion.

“Which was your favourite, Jesus?” he asked. His manservant flinched, and began to sweat.

“Señor Dan, you know I love them all ...”

“But if you had to choose one.”

“I think ... The Pimple of Maria.”

“It’s The Virgin’s Carbuncle, Jesus. But yes, that was a splendid one. A professor, a beautiful girl, a race against time and sinister religious forces, a cataclysmic secret. How well I remember each of my plots.”

Jesus didn’t go in for fiction, preferring celebrity magazines, but one couldn’t argue with sales. The Da Vinci Code 6: Hell Hath No Fury had done just more than 120-million copies in hardback, and the runaway success of The Michelangelo Poloni had even warranted a note, personally breathed on by Oprah from inside her hydroponic anti-ageing capsule, that said something about Maya Anjelou and triumphs of the human spirit.

Naturally there had been lean years. The Patrick Swayze Code had sold 26 copies, 22 of which were bought by Jesus; and 2014’s Jesus Versus Mohammad had earned him a fatwa and a hasty evacuation from Jakarta International Airport. (Age brought perspective, along with admissions that his research could have been better; but as he’d said at the time, safely strapped to the floor of the naval helicopter en route to the aircraft carrier, all he’d wanted to do was “go into hiding in a Hindu country where you could get a good curry”. Indonesia, India. It was a mistake anyone could make.)

Away in the west wing the writing pool was hard at it, and Dan Brown paused to listen as his latest works took shape. The foreman was promising that they’d be done with The Galilee Conundrum and Doubting Thomas: In the Bible, In the Closet by the end of the week, and Bsection was already well advanced on the plot of The Herod Phallus. But work was a bore, and so he stepped out into the light of the garden.

“Great-grandpa!” screamed the little ones, and he beamed, reaching out his arms. “Señor Dan!” screamed Jesus, and he hesitated. There was a curious whooshing, strumming sound, and a shadow crossed his blind old eyes. The grand piano, dropped by God from 80 000 feet, obliterated him in an atonal shower of splinters.

It was very dark and cold. The old man groped in front of him, his footsteps echoing.

“Jesus?” he stammered.

A silvery voice replied. “Nobody of that name here.”

“Is this ...?”

“Even in death he cannot resist litotes,” said the voice, and there was faint rustling laughter all around him.

“When shall we make him start?” asked a silky voice somewhere below him.

“Now,” said the silver voice. “Bring the Pen and the Eternal Ream. And when he weeps, you may scourge him.”

bron