Les Yeux Jaunes des Crocodiles (2014)
Alternatieve titel: The Yellow Eyes of the Crocodiles
Frankrijk / Spanje
Drama
118 minuten
geregisseerd door Cécile Telerman
met Emmanuelle Béart, Julie Depardieu en Jacques Weber
Twee zussen vormen elkaars tegenpolen. Joséphine is een historica gespecialiseerd in de 12de eeuw en wordt geconfronteerd met de moeilijkheden van het leven. Iris, waanzinnig mooi, leidt een comfortabel en onbeduidend leven in Parijs. Op een avond, tijdens een etentje, schept Iris erover op dat ze een roman zal schrijven. Gevangen in haar leugen overtuigt Iris haar zus, die verlaten werd door haar echtgenoot en diep in de schulden zit, om de roman in haar naam te schrijven in ruil voor geld. Het succes van het boek zal hun relatie voorgoed veranderen en hun levens radicaal omgooien.
Vanaf 9 april in de bioscoop (A-film)
EDIT: Nederlandse release verplaatst naar tweede kwartaal 2014.
Belgische release wel 9 april.
De film duurt ruim 2 uur en het opvullen ervan met een familiekroniek, met wat nevenverhaaltjes, is niet eenvoudig om het over de ganse lijn even boeiend te houden. Nu en dan valt er een diepje, temeer doordat de film niet zonder de klassieke en overbekende ingrediënten voort kan.
Toch slaagt de cineaste erin een behoorlijke film op te brengen, waar er toch plaats is voor echte emotie.
De zussen, vooral Emmanuelle Beart, als de wispelturige en onverantwoordelijke, zetten een goede act neer.
Redelijk verhaal...
Redelijk acteerwerk...
Mooi HD kwaliteit breedbeeld...
Prima achtergrond geluid/muziek
(Dolby Digital)...
Niet te moeite waard...
Bruel vind ik een vreselijk acteur (en ook zanger).
Beart is er niet knapper op geworden, maar acteert beter dan bovengenoemde.
Typische 2000+ Franse cinema: mooie plaatjes die de leegheid in de film moet verbloemen. Het blijft gladjes.
...sublieme acteer prestaties van Emmanuelle Béart, Julie Depardieu en Patrick Bruel en een mooie bijrol van Jacques Weber als Marcel Grobz
Zelden een film gezien waarin de volledige (!) cast zo perfect paste in z'n personages.
Luchtig drama dat zich af en toe verslikt - de zelfmoord in de krodillenvijver vond ik bijvoorbeeld een stapje te ver gaan in de zoektocht naar dramatische elementen; maar in zijn geheel is Les Yeux Jaunes des Crocodiles zo ontspannend als een film maar kan zijn.
Had van mij best wel een uurtje langer mogen voortkabbelen.
