Casse-tête Chinois (2013)

Vanaf 6 februari 2014 in de bioscoop (Cinéart)

Vervolg op Auberge Espagnole en Les Poupees Rousses zo te zien. Leuk.

Schitterende film. Het eerste uur is echt mega goed ! Héél herkenbaar. Het leven zoals het is.

Volgens mij de beste film van de drie. Romain Duris komt in deze film héél goed tot uiting.

Geweldige soundtrack ook ! Zeker gaan zien, is echt de moeite !

Update: release is vooralsnog komen te vervallen.

L'Auberge Espagnole vond ik een heerlijke feelgood film, maar Les Poupées Russes vond ik al minder inhoud hebben en alle kleine vertelsels van Casse-tête Chinois maakte het totale verhaal, over de hoofdpersoon die tussen z'n oude en nieuwe leven heen en weer schippert, te geconstrueerd en daardoor wat zwak en clichématig. Voor mij viel de regisseur teveel in herhaling en ook de humor, hoewel ironisch, kwam deze keer ietwat belegen bij mij over.

De film komt vrij moeizaam op gang, het eerste half uur was het wachten tot de film echt begon. Maar langzaamaan wint de film aan sfeer en zeggingskracht en wordt het een prettige film om naar te kijken. Al blijft het geheel rommelig met losse eindjes.

Klapisch gaat nog maar eens op herhaling. Met hetzelfde kringetje acteurs ook nog eens. En waar L'Auberge Espagnole nog wel iets nieuws te brengen had, Les Poupées Russes al behoorlijk minder was - niks nieuws meer te brengen, en ook minder vlot gebracht - is het nieuwtje er met deze Casse-tête Chinois toch wel behoorlijk af. Sowieso is het idee van een film over een schrijver die schrijft over wat we in de film te zien krijgen al erg uitgekauwd.

Audrey Tautou verdient nog wel wat puntjes, voor de rest teveel been there, seen that. Kijkvoer.

Verrassing.

Niet zozeer de kwaliteit van de film, hoewel daar ook niet echt wat mis mee was, maar ik had eigenlijk gewoon wel weer eens zin om een Klapisch te zien, zeker nadat ik deze geheel toevallig was tegengekomen.

Blijkt dit een vervolg te zijn op Espagnole en Russes ... mooi meegenomen! Kan me eerlijk gezegd niet zo heel veel meer herinneren van die films, behalve dan dat ik ze wel fris en leuk vond. Zelfde geldt zo'n beetje voor deze film, al is het écht frisse er wel wat vanaf.

Wat rest is vooral een vlotte film, met genoeg tempo, aardige personages, wat geinig geharrewar en mooi gebruik makend van z'n nieuwe locatie. Het is zeker geen grootse of memorabele film geworden, maar als laatste deel in een drieluik dat ik door de jaren heen wat vergeten ben zeker niet verkeerd.

3.5*

Een leuke komedie/drama/romantiek film...

Leuk verhaal...

Prima acteerwerk...

Uitstekend achtergrond muziek/geluid

(Dolby Digital)...

Mooi HD kwaliteit breedbeeld...

(Leuk dat ik deze film gevonden had en toegevoegd...)

Met dit derde en mooiste deel van de cyclus, die begon met L'Auberge Espagnole (2002) en vervolgd werd door Les Poupées Russes (2005) is de (romantische) cirkel weer rond. Een mooie film met prima acteerwerk en een puike cinematografie.

Ik zou het verwelkomen wanneer Cédric Klapisch om de paar jaar een verlengstuk breit aan deze cyclus. De personages van Xavier, Wendy, Martine en Isabelle zijn daar interessant genoeg voor. Door elke keer voor andere locaties te kiezen (Barcelona, St. Petersburg, New York) geeft Klapisch bovendien een afwisselend doorkijkje naar het dagelijks leven in die grote steden. Knap gedaan.

Dit is blijkbaar een vervolg, maar omdat 'k de vorige delen niet heb gezien, stoorde het me eigenlijk niet. 'k kon eigenlijk gewoon volgen.

Het eerste uur vond 'k wel het leukst, misschien omdat dat het meest originele was, het tweede uur was meer een typische romantische film.

De cast deed het goed en kwam overtuigend over. Verder zaten er enkele leuke visuele vondsten in (vooral het eerste uur) die deze film weer dat ietsje meer maken.

'k heb me er niet meer verveeld en 'k ben toch blij dat 'k deze heb gezien. 'k vond het wel een aanrader.

Je kunt de voorafgaande delen zonder bezwaar kijken, want dit is niet zo zeer een vervolg in de zin dat de verhalen elkaar opvolgen, maar veeleer dat het om dezelfde personages/acteurs gaat. Ik kan het je aanraden.

Goeie film waarin een Fransman zijn ex naar New York achterna reist om zo bij zijn kinderen te kunnen zijn. Een laat vervolg met deels de cast van de vorige twee delen. Als je die niet gezien hebt, kan deze film wel wat rommelig overkomen. Wederom een vlot tempo en dito montage. Niet de gebruikelijke beelden van New York wat de film een fris tintje geeft. Er gebeurd genoeg, dus onderhoudend over de volle lengte.

Dit derde deel brengt zeker in de eerste helft meer van hetzelfde, de verwikkelingen van de personages, montage. Wanneer Audrey Tautou op komt draven lijkt ook Romain Duris op te bloeien en vooral door hun charme is het toch weer een leuke film.

Waardig vervolg van "L'auberge Espagnole" en "Les poupées Russes" met (al te) gekke situaties, maar als "uw leven niet van A naar B loopt" dan kan er heel wat gebeuren.

Cédric Klapisch zorgt echter voor een stevige portie humor, zodat het allemaal niet echt "au sérieux" te nemen valt.

Gelukkig maar, want na een uurtje kijken, zakt de film wat in, en hebben we het beste gezien van de avonturen van een Parijzenaar in het Chinese New York.

Romain Duris, Audrey Tautou, Cécile de France en Kelly Reilly spelen zoals er van hen mocht verwacht worden, namelijk zeer keurig en overtuigend in hun rol.

De kleurrijke, multiculturele samenleving in de grootstad en heel speciale wetten en gewoonten die er heersen komen passend aan bod en vormen een grappige achtergrond.

De betere ontspannende komedie met flarden van zeden en toestanden uit onze hedendaagse maatschappelijk leven.

Kan me eerlijk gezegd ook weinig meer herrineren van die andere twee films. Zelfs de hoofdpersonen niet. Waren ook leuke films, dat wel.

Deze was ook dik in orde!

Ik blijf dit toch wel gewoon een hele leuke reeks vinden. Hopelijk komt er nog een vervolg.

Een schrijver is gescheiden. Zijn vrouw en kinderen verhuizen naar New York. En zo verhuist hij ook van Parijs naar New York. Het verhaal loopt op zich wel lekker net als de film die best lekker wegkijkt en prima weet te boeien. Toch heb ik ook het gevoel alsof er meer uit de film te halen was. Misschien wat meer emotie en betrokkenheid. Het komt allemaal wat te vluchtig en oppervlakkig over en dat past op de een of andere manier niet bij deze film. Ik geef hem drie sterren omdat de film lekker loopt en leuk geacteerd wordt door vele leuke acteur en actrices. Maar qua gevoel zou ik hem minder willen geven, omdat de film me ergens ook onbevredigd achter laat.

In dit laatste deel van de Klapisch trilogie is het leven van Xavier op zijn 40ste niet wat hij gehoopt had. Hij leeft intussen gescheiden van redhead Wendy en volgde haar naar New York om zijn twee kinderen niet uit het oog te verliezen. Hij heeft opnieuw heel wat bekommernissen rond zijn kop waaronder werk vinden en het Amerikaans staatsburgerschap bekomen hoog op de agenda staan.

Ik vond deze beter geslaagd dan Les Poupées Russes. Dat komt omdat de toon hier terug iets dichter aanleunt bij L'Auberge Espagnole. De maffe toestanden zijn iets beter gebracht, de humor viel me meer in de smaak en naar het einde toe komt er een goedgemikte knipoog naar de eerste film. Audrey Tautou, de grote afwezige uit Les Poupées Russes, krijgt terug meer ruimte, wat ik ook een plus vond. Klapisch blijft consequent zijn eigen frisse stijl gebruiken en deze afsluiter is dan ook vrij geslaagd te noemen. Dit zijn toch drie films waar ik me erg mee vermaakt heb. Ik denk dat één van de geheimen is dat Xavier een onvolmaakt personage is die vele fouten maakt en wiens leven niet loopt zoals hij wil. Net als Xavier leren we in een groot deel van ons leven omgaan met wie we zijn.

PS / Sinds kort is de TV-reeks Salade Grecque beschikbaar op Amazon Prime (8 delen) over de kinderen van Xavier (zeg maar L'Auberge Espagnole, the next generation).