The F Word (2013)

Een leuke komedie/romantiek film...
Leuk verhaal...
Goed acteerwerk...
Bekende acteur Daniel Radcliffe (Harry Potter!)...
Mooi HD kwaliteit breedbeeld...
Prima achtergrond geluid...

Aardige romantische komedie. Hoewel er weinig te lachen valt. De dialogen zijn vaak te 'vaag' en niet grappig. Soms zelfs irritant. Toch over het algemeen is de film wel 'oke'. Vooral de stad Toronto en omgeving wordt mooi in beeld gebracht.

Sympathiek, naïef en pittig deze friend-love-affair. Vooral de dialogen waren grappig, spittant en scherp (soms wat ongewoon, licht grof taalgebruik, maar wat wilt ge, zo maakt men nu éénmaall indruk) en de hoofdpersonages leken wel charmant bij elkaar te passen en die rollen zijn dan ook goed vertolkt.
Ontspannende romantische komedie met herkenbare aspecten van relaties onder jongeren.

Leuke romantische komedie, met Daniel Radcliffe sympathiek (maar nog wel een beetje onwennig) in de hoofdrol. De film moet het vooral hebben van de grappige, veelal cynische dialogen en een aantal leuke bijrollen. Adam Driver als de beste vriend van Radcliffe is hilarisch. Weinig nieuws onder de zon voor fans van het genre, maar aangenaam genoeg.

Erg leuke film die het inderdaad moet hebben van de leuke dialogen alsook de hele goede chemie tussen Daniel Radcliffe en Zoe Kazan. Voorspelbaar, natuurlijk, maar who cares?

ik snap niet waarom deze film zo hoog cijfer heeft op imdb.

Met Daniel Radcliffe ben ik opgegroeid. Zijn eerste film na zijn Potter avontuur, The Woman in Black, vond ik een degelijke thriller. Al kwam dat zeker niet alleen door zijn acteerwerk. Het is dan ook geen acteur waar ik voor naar de bioscoop zal rennen, maar ik blijf hem wel in de gaten houden. Ik vind het interessant om te zien dat hij allerhande genres durft uit te proberen. Met deze film doet hij een poging zich in het romantische komediegenre een weg te vinden.

En, toegegeven, ook dit gaat 'm verrassend goed af. Radcliffe speelt zijn personage met overtuiging, maar ook hier is het niet zo dat de film alleen op hem leunt. Tegenspeelster Zoe Kazan komt immers eveneens erg leuk uit de verf en er is zeker een klik tussen beiden voelbaar. Daarnaast was de bijrol van Adam Driver ook een leuke bijkomstigheid, want hij zorgde voor een aantal grappige scènes. Waar ik de film echter vooral 'onderscheidend' vond, was de snelheid waarmee de (dikwijls scherpe) dialogen in beeld werden gebracht. Dit zorgde ervoor dat de film fris overkwam en het had bovendien een zeker komisch effect. Fijn ook dat de film zich afspeelt in Toronto en (heel kort in) Dublin. Dit geeft de film toch een andere 'feel' dan wanneer het zich voor de zoveelste keer in New York had afgespeeld.

Ik zet 'onderscheidend' niet voor niets tussen aanhalingstekens. Enkele bovengenoemde elementen zorgen ervoor dat de film enigszins een eigen identiteit uitstraalt, maar het blijft verder wel gewoon een standaard romantische komedie. Als je helemaal niks hebt met dit genre, acht ik de kans niet erg groot dat je je hiermee gaat amuseren. Ik moet er ook bij vermelden dat de film me niet opvallend lang is bijgebleven, dus het is uiteindelijk ook niet veel meer dan hap-slik-weg vermaak. Maar dan gelukkig wel van het soort dat erg vermakelijk is en nergens op de zenuwen werkt.

3*

Hoog irritatiegehalte door die verwende hipsters.
Toch geef ik deze film het voordeel van de twijfel.
Film zag er namelijk goed uit en als je gewend bent geraakt aan die stereptype 'kijk mij toch eens apart doen'- mensen kijkt het nog lekker weg ook.

I'm standing here with a branch. A branch that cuts down approximately zero percent of the windchill factor on my d*ck, okay. I've got a branch, you've got a sleeping bag. How does that make me an asshole?

Heb toch wel smakelijk moeten lachen om bovenstaande quote. Veel momenten waren er echter niet waar ik om heb moeten lachen. Met name Driver probeert heel hard om grappig te zijn. Dat lukt hem ook wel, maar meestal slaat hij de plank toch mis met zijn grapjes.

De film moet het vooral hebben van de scherpzinnige dialogen tussen Radcliffe en Kazan. Deze twee zijn heerlijk op elkaar ingespeeld, zowel qua timing als chemie. Chemie dan wel op vriendschappelijk gebied, want het romantische element was volledig afwezig.

3,5*

Wel aardig vermakelijke film. Zoe Kazan staat me wel aan als actrice.

3,0*

“It's complicated. All this love shit's complicated. And that's good, because if it's too simple you've got no reason to try. And if you've got no reason to try, you don't."

Prima romcom die vooral door de acteurs het aanzien meer dan waard blijft. Zoe Kazan is altijd leuk, en hetzelfde geldt voor de altijd sterke Adam Driver en Mackenzie Davis (hier in bijrollen). Radcliffe doet het ook goed, en het samenspel met Kazan zorgt voor de leukste momenten in de film. The F Word heeft de standaard romcom verhaallijnen, en wat dat betreft brengt de film niets nieuws onder de zon. Dat dit niet altijd een probleem hoeft te zijn laat The F Word op overtuigende wijze zien.

Niet voor mij.

Film die een beetje elementen van veelal betere films kopieert (deed me onder andere denken aan Before Sunrise, 500 Days of Summer, Her en Perks of Being a Wallflower) en al vind ik dat nog niet zo erg, het faalt vooral eigenheid aan zowel die voorbeelden als de voorspelbare formule toe te voegen.

Het friend-zone gedeelte moet een nieuwe insteek vormen, maar die wist me alleen maar te ergeren. Meestal is er een extern obstakel dat voorkomt dat de hoofdpersonen bij elkaar kunnen komen; ik kon moeilijk sympathiseren met personages die weigeren het zelf te zien of er niet aan toe durven te geven. Vooral Chantry die steeds meer een klagerig prinsesje wordt.

Jammer ook van de ongeïnspireerde, redelijk random animaties tussendoor, de vervelende soundtrack en de bijrollen van Driver en Chantry’s zus, zo overduidelijk als pionnen ingezet.

Toch hangt er doorgaans wel een fijn dromerig sfeertje, zitten er een aantal leuke dialogen tussen (met name in het begin) en heerst er tussen Radcliffe en Kazan wel goede chemie en timing. Na verloop van tijd vond ik film echter steeds vervelender en de personages ergerlijk passief. Het voorspelbare einde was dan ook niet het warme bad waar je op hoopte, maar slechts de verlossing van die ergernis. 2*