Mekong Hotel (2012)
mijn stem
14 stemmen
Thailand / Verenigd Koninkrijk
Drama
61 minuten
geregisseerd door Apichatpong Weerasethakul
met Jenjira Pongpas, Maiyatan Techaparn en Sakda Kaewbuadee
'Mekong Hotel' is een portret van een hotel in de buurt van de Mekong rivier in het noord-oosten van Thailand. De rivier vormt de grens tussen Thailand en Laos. In de slaapkamers en op de terrassen hield Apichatpong een repetitie met zijn crew, voor een film die hij jaren geleden schreef: Ecstasy Garden. De film schakelt tussen feiten en fictie, en toont de band tussen een vampier-achtige moeder en haar dochter, de jonge geliefden en de rivier.
Links
IMDb (6,1 / 564)
0
geplaatst: 11 juni 2012, 20:02 uur
Hopelijk vertoont het IFFR in 2013 Mekong Hotel. Tot die tijd kun je zijn short Ashes gratis bekijken op de site van MUBI.
0
starbright boy (moderator)
geplaatst: 27 januari 2013, 01:09 uur
Mekong Hotel is vooral een logische stap in Weerasthakul's oeuvre. In toenemende mate worden in zijn films het heden, het verleden (zowel van de wereld als persoonlijk), religie, mythes en legenden en emoties op een lijn gezet. Ze zijn allemaal even echt. In Uncle Bommee was al niemand meer verbaasd dat de doden zich bij de levenden bevonden. Hier zien we een serie van scenes (ondersteund door bijna onophoudelijke gitaarmuziek, wat ze nog meer aan elkaar smeedt) waarin allerlei gebeurtenissen rondom een paar bewoners van een hotelletje aan de Mekongrivier getoond worden.
Toch voelt het minder compleet dan zijn andere films en dat komt niet alleen door de lengte. Het is wat meer pure vorm, de film voelt beperkter. Ik denk dat het beter had gewerkt met, zoals Weerasethakul vaker deed, een ander verhaal ernaast.
Beetje een film voor de fans dit (en laat ik dat nu zijn). Niet om kennis te maken met de regissur.
3.5*
Toch voelt het minder compleet dan zijn andere films en dat komt niet alleen door de lengte. Het is wat meer pure vorm, de film voelt beperkter. Ik denk dat het beter had gewerkt met, zoals Weerasethakul vaker deed, een ander verhaal ernaast.
Beetje een film voor de fans dit (en laat ik dat nu zijn). Niet om kennis te maken met de regissur.
3.5*
0
geplaatst: 15 maart 2013, 22:42 uur
Het laatste - eindeloos durende - shot van die drie jetski’s op het water roept bij mij nog constant mijmerende herinneringen op aan mijn eigen jeugd en zomervakanties. Heerlijk!
0
geplaatst: 17 december 2013, 16:53 uur
Kort maar interessant interview van Apichatpong Weerasethakul:
M Hotel” is highly abstract. What is its background?
It’s the first in a series I am focusing on now. My next project will be about the Mekong River, so my plan is to make a series of hotel portraits in the region. I want to introduce the idea of communication and to look at what we can show in the gallery and what we can show in the cinema. That’s what I’m interested in—the line between film and visual art.
How much of your films are expected to be left to the audiences’ own interpretation?
A lot. When I started out there was a quite a lot of confusion, but over the years I found less and less perplexed feedback—people started to get used to my work. It’s building a relationship with the audience—people see the familiarity of certain images and themes—but I think it takes time.
Reincarnation is a recurring theme in your films.
Yes, and it’s linked to the idea of the myths in Thailand and how I use them from my childhood memories and integrate them into my life now to reflect the environment I’m living in. In Thailand we have these seemingly contrasting elements: ancient beliefs while at the same time we try to move ahead to catch up with the West. These two extremes co-exist very well.
How will current events in Thailand find their way into your films?
Lately I have been trying to integrate that into my work, because normally I am very focused on the personal side. But now politics have become personal. For the past five years it’s so intense—everyone gets involved and feels that it has become their life. I hope my next film is going to be more contemporary and related to current events. It’s a complex situation—how we’ve been broken apart by key institutions and also the idea of propaganda that laid the people in two different camps.
How did your time as a student at the Art Institute of Chicago influence your work?
It affected me more as a person. I looked at Thailand in a different way—with different eyes— because I discovered that I didn’t have much freedom back home. I learned that cinema can have a big effect on society. More than 10 years ago, society and the education system were very conservative, and now it is even more extreme in terms of nationalists. So for me to look at Thailand from the outside is a treasure.
It’s the first in a series I am focusing on now. My next project will be about the Mekong River, so my plan is to make a series of hotel portraits in the region. I want to introduce the idea of communication and to look at what we can show in the gallery and what we can show in the cinema. That’s what I’m interested in—the line between film and visual art.
How much of your films are expected to be left to the audiences’ own interpretation?
A lot. When I started out there was a quite a lot of confusion, but over the years I found less and less perplexed feedback—people started to get used to my work. It’s building a relationship with the audience—people see the familiarity of certain images and themes—but I think it takes time.
Reincarnation is a recurring theme in your films.
Yes, and it’s linked to the idea of the myths in Thailand and how I use them from my childhood memories and integrate them into my life now to reflect the environment I’m living in. In Thailand we have these seemingly contrasting elements: ancient beliefs while at the same time we try to move ahead to catch up with the West. These two extremes co-exist very well.
How will current events in Thailand find their way into your films?
Lately I have been trying to integrate that into my work, because normally I am very focused on the personal side. But now politics have become personal. For the past five years it’s so intense—everyone gets involved and feels that it has become their life. I hope my next film is going to be more contemporary and related to current events. It’s a complex situation—how we’ve been broken apart by key institutions and also the idea of propaganda that laid the people in two different camps.
How did your time as a student at the Art Institute of Chicago influence your work?
It affected me more as a person. I looked at Thailand in a different way—with different eyes— because I discovered that I didn’t have much freedom back home. I learned that cinema can have a big effect on society. More than 10 years ago, society and the education system were very conservative, and now it is even more extreme in terms of nationalists. So for me to look at Thailand from the outside is a treasure.
0
geplaatst: 19 maart 2014, 21:18 uur
Helemaal niets van begrepen, maar 3 sterren vanwege de Poëzie.
* denotes required fields.
* denotes required fields.