Would You Rather (2012)

Sadistische spelletjes gepresenteeerd doorrr.. Jeffrey Combs. En die staat zich kostelijk te amuseren als spelleider. Daar zit humor. Dat lees je hier niet veel en de film maakt er ook niet zo'n punt van, maar het is er wel degelijk. Zo laat Shep zijn kandidaten de meest vreselijke beproevingen ondergaan en keuzes maken, terwijl hij ondertussen rustig op iets zit te knabbelen of op gedistingeerde wijze een verse koffie naar binnen slurpt. De butler die bij MI5 heeft gewerkt. Of de dokter met een geweten. Daar verwacht je wat van, maar hij wordt simpelweg afgeknald. Lollig. Met een pikzwarte rand, maar lollig niettemin.

Minder is de karakterisering van enkele aanwezigen. De zoon bijvoorbeeld. De film mist de toon om met zo'n figuur weg te komen. Sasha Grey is ook wat te druk in de weer om een kille bitch neer te zetten, de volgorde van slachtoffers had beter gekozen kunnen worden en als je je best doet, kan je waarschijnlijk smerigere spelletjes verzinnen dan deze. Maar toch, het is gemeen en als kijker ga je je toch afvragen wat jij zou kiezen. Meer dan genoeg voor een fijne 90 minuutjes horror met wat oh shit-momenten. Het einde is wat te getelefoneerd en ook niet echt nodig, maar dat mag de pret niet drukken. Jeffrey Combs!

Het einde vond ik toch nog redelijk 'satisfying' . Verder onderhoudend filmpje waarbij de dilemma's voor de spelers erg lastig werden gemaakt, zo was ik benieuwd naar wat er telkens komen zou.

Kijkend naar Saw en The Divide, hadden de dilemmas in Would you Rather van mij een stuk schokkender gemogen. Desalniettemin was de film vanaf het etentje tot aan het eind spannend.
Jeffrey Combs speelde net als in Star Trek Deep Space Nine een uitstekende bad guy en wist
als beste acteur de kar te trekken.

Ja echt horror kan je dit noemen,,,maar wel in de vorm van psychologische horror.
De verschrikkelijke keuzes die een mens moet maken.
Het is voor de afwisseling van de locatie's wel saai , bijna toneel achtig .
Maar gebeurd genoeg om behoorlijk in de ban te zijn van wat er zich afspeelt .
met een toepasselijk en cru einde.
Wel een vette voldoende waard in mijn ogen ,met oogleden .

3,5 *

Begon leuk maar het had wel iets groffer gemogen ...

Vermakelijke sadistische thriller, visueel niet bijzonder maar qua concept ijzersterk. Wanneer het spel uit de titel begint is de film behoorlijk onweerstaanbaar, hoe gruwelijk alles ook wordt. De cast is onopvallend, op gastheer Jeffrey Combs na dan, die er behoorlijk veel zin in heeft en de boel heerlijk bij elkaar schmiert. Sasha Grey komt er verreweg het slechtst vanaf. Ik heb haar beter zien spelen in haar pornofilms.

Would you rather?
Om die vraag gaat het in deze film. Een aantal niets vermoedende gasten van een verveelde rijkaard wordt (getriggerd door geldelijke gewin) doorlopend met die vraag geconfronteerd. Er moet gekozen worden. In beginsel zijn de keuzes nog relatief gemakkelijk en is het geld snel verdiend. In het verloop worden de keuzes moeilijker, zijn ze bijkans ondoenlijk maar is een keuze nog steeds noodzakelijk volgens de gastheer die zich ontpopt tot een sadistische spelleider en die de inzet blijft verhogen en de keuzes blijft bemoeilijken. Zie hier de spanningselementen in de film..
Het gokken zit in de mens gegoten. Een ijzersterk gegeven dat in deze film prima wordt uitgespeeld. Iedereen is vatbaar voor financieel gewin door gokken. Het meespelen en afwegen van de keuzes die aan de personages worden voorgelegd is op zich een aangenaam spel. En naarmate de film vordert, een onaangenaam aangenaam spel. De film speelt met individuele grenzen. Van de personages en van de kijker. En hoe belachelijk of onzinnig de keuzes ook werden, ik kon me er wel mee vermaken.
De film speelt zich grotendeels in één kamer af. De gasten zitten er dicht op elkaar geplakt en zijn (al naar gelang de situatie) angstig, verwonderd, geagiteerd, in paniek of gehuld in afgrijzen. En dat zijn zeer logische gemoedstoestanden als de vraagstelling neerkomt op een keuze tussen de pest of Ebola. Het werkt confronterend, is beklemmend en is redelijk spannend.
Toch zakken fascinatie en spanning na verloop van tijd in en raakt de beklemmende werking iets uitgewerkt als er amper variatie in het verhaal wordt gebracht. De gebeurtenissen volgen elkaar statisch op en de mate van shock en spanning die voortkomen uit de keuzes die de deelnemers maken, worden er door beïnvloed en nemen geleidelijk af. Sensationeel geweld en steeds extremere keuzemogelijkheden nemen de plaats in van zorgvuldig opgebouwde spanning. Nog steeds boeiend, maar het berooft de film tevens van elke vorm van finesse. Het inbrengen van sensatie en spektakel kwam op mij nogal gemakzuchtig over.
Verder is het acteerwerk matig, behalve dat van Jeffrey Combs als de sadistische gastheer en is de hoeveelheid gore gering ondanks alle sadistische uitspattingen.
Toch is de film best leuk.

Een relatief vermakelijke psychologische horror. De dilemma's waren niet te overdreven schokkend, maar wel sterk genoeg voor flink lastige keuzes. Relatief verrassend einde, misschien een beetje onnodig.. Desondanks een goede film.

Vermakelijk? Nee
Eerder een zieke sadistische film!
Had er ook niet aan moeten beginnen, wetende hoe de film zich zou kunnen presenteren. Ben halverwege ook gestopt met kijken.
Kijk toch liever naar goede thrillers... Dus als iemand mij er een kan aanraden. Ik hoor het graag!

Goede film. Had alleen meer uitgehaald kunnen worden. Meer goor, enger, spannender, en on-voorspelbaar.
vanaf t begin is al duidelijk dat zij wint. Zij rent weg en mag weer mee doen..(?) ook toen ze thuis kwam wist ik zeker dat er iets met die broer zou zijn. Dat hij ineens dood zou zijn. De film is dus erg voorspelbaar. De opdrachten mochten best meer afwisselen in het begin. . Ik vond het verhaal lijn goed en het is typisch zo’n film die ik erg tof vind. De ‘ baas van het spel’ was best een creepy figuur met een gevoel voor humor en er zat ook een onvoorspelbaar stuk in trouwens ; [/quote]

[quote] de dokter die ineens achter haar aankwam, was zo blij dat hij ook neer ging ipv haar te redden etc etc etc. . Al met al, ietwat voorspelbaar, maar zeker ruim voldoende. Je word in het begin vooral nieuwsgierig gemaakt naar het spel, en verder mijn type film. 3.5**

Leuk!

Ben sowieso wel een voorstander van de zogenaamde "spelletjeshorrorfilms". Ik zie ze nog niet zo vaak voorbijkomen, alhoewel ze er zeker zijn. Toen ik van deze titel hoorde ging hij natuurlijk gelijk op de kijklijst, en sinds een paar dagen is het eindelijk aan een kijkbeurt toegekomen.

De film is voor zijn gehele speelduur leuk en boeiend. Het concept wordt snel uit de doeken gedaan, maar de aanloop is redelijk mysterieus. Zowel voor als na de onthulling is de film leuk, ondanks dat het nog wel genoeg kansen laat liggen.

De film heeft een aantal bekende gezichten weten te strikken, waaronder Combs die onder de horrorfans vast wel bekend is. Hij doet het werkelijk geweldig, zijn acteerkunsten zijn waanzinnig vooruit gegaan. In Re-Animator was hij al leuk, maar ergens wel onervaren. In deze film laat hij nu echt zien dat die periode volledig voorbij is.

Ook de overige crewleden doen het goed. Snow is net wat te onzichtbaar, maar Taylor, Wells, Coyne en Gjokaj doen het best oké. Enkel Grey vond ik erg slecht. Het is echter vooral Combs die de spotlights steelt. Hij is een beetje de lijm die de film draaiende houdt, en gelukkig maar want dat hebben dit soort concepten zeker nodig.

De horror is redelijk hard en ongemakkelijk, maar wanneer de film echt kan uithalen kiest het een veilig pad. De kills zijn bijvoorbeeld vaak gewoon schotwonden of off-screen. Zo'n scene als het snijden in je eigen oog of het moeten opblazen van je hand zijn toch echt die momenten die schreeuwen naar kiezelharde horror, maar daar wijkt de film krampachtig voor uit.

Visueel best netjes, het huis is een uitstekende locatie en sfeervol ingericht. De regie is redelijk klassiek qua cameragebruik en andere onderdelen maar het schrijfwerk is onvoorspelbaar genoeg om dat te compenseren. Het blijft allemaal lekker boeiend, wel doet de film iets te hard zijn best om iedereen een eigen smoel te geven en valt daarbij terug in iets te heftige karikaturen.

Het is wel een leuke en best korte horrorfilm die zijn gehele speelduur weet te boeien. Onvoorspelbaar genoeg, ongemakkelijk genoeg, maar op de momenten die "ik wil nu uithalen!" schreeuwen is het net te tam.