Ze bestaan ook : luchador shore films...zoals hier meteen de openingsequentie duidelijk maakt . Santo viert in Acapulco een zon zee strand en jetski vakantie en staat in een ballenknijpertje te swingen met een stel bikinibabes, terwijl Peruaanse pisnicht Jimmy Santy boven hem op de rotsen zijn Jody Bernaleske liedjes staat te blèren. Leuk voor de gay camp following van Santo, en om het hele gezin te kunnen bedienen blijkt deze zomerse vakantiefilm te spelen tijdens....kerst, we zien steeds dezelfde feestelijk verlichte straat tussen de rest gemonteerd voorbijkomen, begeleid door een kerstjingle.
De hele film ademt dus een sfeer van onbekommerde idiotie die ook deze Santo flick weer tot een feest maakt. Goed, de vrede wordt bedreigd door een sinistere bende maar wie neemt die clowns serieus.
Het betreft hier een Santo van het spy type zonder SF/fantasy/horror elementen, de absurditeit werd al genoeg geleverd door de übercampy optredens van Santy, die op de gekste momenten langs komt voor een performance.
De intrige : zoals gezegd ontploffen her en der fabrieken, de politie heeft weer geen clou en schakelt Santo in die zijn vakantie moet opgeven. De door Rodriguez gerunde bende die zich met drugshandel bezig houdt kidnapt het vriendinnetje van Ferrer, ene Mabel, de nicht van briljante wetenschapper Junco. Zij smeekt Santo haar vriendin te redden, maar Santo wordt zelf gegrepen door de thugs- onder wie de alomtegenwoordige Oses- en vervangen door een kloon.
Het is een spyfilm, dus iedereen is hier iets anders dan hij of zij voorgeeft te zijn : Santo doet zich voor als zijn boze dubbelganger, Cardenas is in feite geen evil maar een good spygirl, Junco is niet het slachtoffer van afpersing maar een booswicht enz.
Dit alles betekent wel dat er weinig tijd is voor echte LL sequenties, maar ze worden niet erg gemist in deze klassieker die baadt in een sfeer van gelukkige idiotie.