Monte Carlo (2011)

Leuke film voor tweens en teenagers.

Ik snap niet goed wat iedereen zo geweldig lijkt te vinden aan (de toekomstige) Mrs. Bieber, oftewel madammeke Gomez. Ik vind haar raar. Ik kan er geen ander woord voor bedenken, ze heeft gewoon iets over zich wat me totaal niet trekt. Misschien haar appeltjeshoofd. Haar stem(metje , piep piep) vind ik ook maar vervelend. Katie, Andie en Leighton daarentegen vond ik wel weer leuk. Oh ja, en Cory ook. Dat zijn dus meer pluspunten en dan neem ik Selena maar even voor lief. Ik had tenslotte wel zin in een 'chickflick' dagje nu vriendlief toch van huis was.

Het is eigenlijk een hele brave film. Heel zoet, af en toe wat pech maar o zo romantisch en oh oh oh, wat een liefde allemaal. Helaas vond ik de ene liefdes storyline nog saaier dan de ander. Jammer dat er niet wat meer te lachen viel. Selena kon voor mij ook niet de hoofdrol dragen, en dat terwijl zij Disney blijft uitstralen, iets wat in principe geen kwaad kan bij een film als deze.

Nee, absoluut niks voor mij.

Luchtig niemendalletje over drie leuke meiden met meer dan voldoende uitstraling en niet onaardig acteerwerk. Film neemt zichzelf niet erg serieus, dus dat moet je als kijker ook niet doen.

Best aardig voor een kille winteravond.

Don’t mess with Texas

Een film om niet bij na te denken. Super voorspelbaar. Standaard film maar wel vermakelijk

Toch een tegenvaller. Saai verhaal, verschrikkelijk accent van Gomez, en twee van de drie dames interesseerden me totaal niet. Het enige lichtpuntje was Leighton Meester, die er nog wel iets van kon maken, of in ieder geval haar best deed.

2.5*

Het is natuurlijk een film voor tieners, maar als je door die bril kunt kijken, is de film best leuk. Wij hebben er als 30ers best van genoten. Gomez kan er soms heel mooi uitzien, maar soms ook heel kinderlijk. Ben benieuwd hoe ze zich gaat ontwikkelen.

Ik wil me tijd terug....

Tja, je weet van te voren al precies wat je te wachten staat. Klef en boordevol cliche's, maar het brengt dealniettemin wel een lach op gezicht. 2,5 * is te weinig en 3 * is eigenlijk teveel.....dus de rating van 2,83 klopt naar mijn mening behoorlijk goed!

Matige film waarin drie meiden op vakantie gaan naar Parijs en waarbij één van hen wordt aangezien voor een bekende erfgename. Het mistaken-identity plot had wel wat leuker uitgewerkt kunnen worden. Ook zijn de drie verschillende romances wel iets teveel van het goede. Gelukkig wordt het nergens vervelend en Selena Gomez is ook wel leuk.

Chick flick!
maar ik heb hem toch goed kunnen uitzien.
Eigenlijk zijn de mooiste momenten, die in Parijs Vooral het afrennen van de Eiffeltoren deed mij een lachje op mijn gezicht brengen
eenmaal in Monte Carlo komt het zwijmel gedeelte en wordt he allemaal iets te zoetsappig.

Zeker niet de slechtste in zijn soort. Monte Carlo is denk ik heel geliefd bij de doelgroep en is voor mensen buiten de doelgroep ook nog wel te verdragen. De verplichte clichés komen er zeker in voor maar het geheel is wel eens ergerlijker gedaan. De acteurs spelen weliswaar niet per se de sterren van de hemel maar doen het ook niet slecht, en ze lijken er wel plezier in te hebben. De 'love interests' zijn een keertje niet afstotelijk: de Australiër is aantrekkelijk, de Fransman charmant en de inmiddels veel te jong overleden Cory Monteith sympathiek knullig. Het verhaal is dertien in een dozijn, maar als twaalfjarig meisje zit je denk ik ook niet te wachten op een absurde plotwending. Dus verloopt het verhaal zonder verrassingen, behalve dan dat Cordelia niets geleerd lijkt te hebben. Om het plaatje helemaal compleet te maken had ze haar leven moeten beteren, maar goed. Verder worden Parijs en Monte Carlo flitsend in beeld gebracht en krijgen de meisjes mooie jurken aan. Helemaal prima voor de doelgroep dus. Ik was in een milde bui toen ik mee keek en wil er dus wel drie sterren aan geven.

Nadat ie uitkwam voor de tweede keernog een keer weer met mn dochter bekeken.

Toch leuk!! Met een aardige ondertoon (roem en geld lijken helemaal te gek maar zijn ook niet alles.....). Vermakelijk.

Heel leuke, gezellige, ontspannende film die me deed denken aan de films van de jaren 60.

Het Romy Schneider-tijdperk van luchtige positieve, brave filmpjes.

Het verhaal op zich is niet speciaal maar spreekt heel wat mensen aan. Ook al is het geheel erg voorspelbaar. Maar ok dat nemen we er bovenop met al die grappige scenes.

Toch aardig geacteerd door de vele jongeren. Al was het niet de awardskandidaten.

Heb er zonder een moment van verveling aardig van genoten. Zeker niet rusteloos op de stoel gezeten. En de tijd... die vloog voorbij.

Een genietbare prent van voorbijgaande aard die je binnen enkele maanden nog wel eens terug wil zien.

Vooral een film voor jongeren. Ook al snoepen de ouderen er zeker een stukje van mee.

In deze film herken je wel de karakterverschillen tussen jongens en meisjes.

Voor mij is deze film een 3.5* waard.

De film zélf vond ik inhoudelijk een niemendalletje met een zwak verhaaltje, maar ik werd enorm vrolijk van de heerlijke, kleurrijke beelden en de blije acteurs. Daarom was hij absoluut te pruimenen krijgt hij toch 3 sterren van mij.

Gezellig en onderhoudend zijn omschrijvingen die prima bij deze komedie passen. De beelden in Parijs en Monte Carlo doen de rest, best leuk al met al.

Enkel en alleen opgezet vanwege het feit dat ik er net vandaan kom.

Het verhaal was natuurlijk een chickflick romkom 13 in een dozijn persoonsverwisselingsgebeuren maar ik kon hem uitkijken. Mooie shots van Monaco, lief verhaaltje en best een aardige cast, op dat Biebermeisje na dan.

Ik was er toch heel zeker van dat ik deze film al eens had gezien, maar toch besloten om hem gisteren nog eens te kijken. Conclusie: of ik heb hem gewoonweg nog niet gezien of hij heeft zo weinig indruk op me achtergelaten dat ik helemaal niets herkende, behalve de scene in de toiletten die ik me vaag herinnerde. Aangezien ik de film best vermakelijk vond, ga ik voor het eerste: ik heb hem nog niet gezien.

Enfin, ik kwam de film vrij gemakkelijk door. Natuurlijk is het een 'chickflick romkom 13 in een dozijn' wat mijn voorganger aangeeft, maar daarom wilde ik hem juist ook kijken. De film is vanaf het moment dat de meiden in Parijs aankomen eigenlijk al volledig duidelijk, je weet ongeveer wel hoe de film gaat verlopen. Een deel van de film weet je overigens ook al wel voordat ze naar Parijs vertrekken. In dit opzicht dus gewoon een standaard film.

De acteerprestaties zijn over het algemeen prima, Monteith vond ik niet zo geweldig. Zijn personage kon ik, met name in het begin, ook niet echt waarderen. De dames doen het prima en Meester leeft helemaal in haar rol. Het verschil tussen haar personage in het begin en naarmate de film vordert heeft ze goed in beeld weten te brengen. Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor Gomez, waarbij ze het verschil tussen Cordelia en Grace erg leuk heeft gedaan.

Voor de rest is het een vrij standaard film waar ook weinig over te zeggen valt, echter heb ik wel besloten deze film 0,5* meer te geven dan dat ik normaal doe bij dit soort films en dat is te danken aan de prachtige omgeving waarin deze film is gemaakt.

“I finally meet a guy who likes me for me. And I'm not even me.”

Verrassend leuk. Het duurt wat lang voordat de film eindelijk op gang komt, maar de drie actrices (Gomez, Meester en Cassidy) doen het goed en de drie mannelijke acteurs zijn ook niet slecht. Gomez is duidelijk de hoofdrolspeelster en doet het goed, maar de verhaallijn met Meester en die Australische gast is het sterkst. Voor de rest is Monte Carlo ontzettend voorspelbaar en er had wat meer uit de persoonsverwisseling gehaald kunnen worden, maar het acteerspel en de luchtige sfeer zorgen ervoor dat het allemaal lekker wegkijkt. Met Monaco als schitterende zomerse setting.

De film opent als een soort 'Ontdek je Plekje' in Texas, maar dan zonder commentaarstem: een modern laag kerkgebouw, een brandweerkazerne, grote huizen met veranda's ervoor en natuurlijk een fier wapperende Amerikaanse vlag. Op dat akelig patriottische punt had ik de film eigenlijk al af moeten zetten, dan was me die zotte 2 uur erna tenminste nog bespaard gebleven. Gomez en haar vriendinnen gaan op vakantie naar Parijs (wat heeft die Gomez toch een raar rond babyhoofd; ik kan maar niet begrijpen wat men in haar ziet, tenzij je op baby's valt, dan heb ik niks gezegd) waar na aankomst in het hotel een persoonsverwisseling plaatsvindt die tot hilarische taferelen leidt. Het is al veel eerder gedaan natuurlijk: Flodder in Amerika, Big Business.. Het is allemaal niet grappig en het verveelt. Daarna vertrekt het hele spul naar Monte Carlo, waarschijnlijk is Parijs niet chic genoeg voor die Texanen. Matige doorsnee beelden van zowel Parijs als Monte Carlo. Onlangs zag ik nog To Catch a Thief van Hitchock, daarin oogt het zuiden van Frankrijk toch veel spectaculairder.

Uit verveling en omdat het aanbod van nieuwe films nihil is kom je hier op uit. En het stomme is, je blijft nog kijken ook. Er valt eigenlijk niets leuks of interessants over deze film te zeggen. Middelmatige actrices met geen uitstraling, afgezaagde grappen en zeer matige beelden van wereldberoemde en prachtige locaties.

Ik vond het wel een mooie film. Al vond Selena Gomez toch geen mooie vrouw. Ik was wel altijd aan het denken: "alé, kom uit. Laat het iedereen weten dat je de 'valse' bent" EN gelukkig? Is dat op het laatste einde ook gelukt.

Een doorsnee romcom dan van de Nikelodeon of Disney stal lijkt te komen (al is dat niet het geval). De grappen zijn vrij voorspelbaar. Dat het luchtig en zoet is hoort wat bij het genre. Maar nergens wordt de film echt opgetild om op te vallen tussen het grote aanbod. Gomez valt goed mee, de rest is wisselvallig tot slecht. Jammer, want op zich is er niets mis met dit genre als je er van houdt. Maar Monte Carlo werkt helaas niet echt.

Grace [Selena Gomez] gaat met haar beste vriendin Emma [Katie Cassidy] en haar stiefzus Meg [Leighton Meester] op vakantie naar Parijs waar ze wordt aangezien voor haar dubbelganger Cordelia Winthrop Scott [Selena Gomez], een zelfingenomen rijkeluiskind dat uitgenodigd is op het bal van de prins van Monaco [Giulio Berruti]. De meiden grijpen de kans om zich onder te dompelen in de decadentie van de superrijken, maar lopen daarbij uiteraard tegen de liefde en andere problemen aan. Onschuldige, pretentieloze komedie voor tienermeisjes blijft probleemloos overeind dankzij het charisma van de drie hoofdrolspelers die bovendien elk een aardig eigen verhaallijntje hebben.