The Lady (2011)

Mooi, weer een film van Luc Besson, zonder een geanimeerde Arthur.

Helaas trekt het verhaal me niet, maar Besson blijft een interessant regisseur.

Lijkt me een erg interessante film, het verhaal is goed en David Thewlis is één van mijn favoriete acteurs.

Tja, het is schier onmogelijk om niet geraakt te worden door dit verhaal. Het is sowieso een mooie aanleiding om eens meer bewust te worden wat voor vrouw Suu Kyi was en hoe de situatie zich in Myanmar de laatste decennia heeft ontwikkeld. Als film echter stelde The Lady niet bijster veel voor. Talloze uitleggerige scènes die dit extreem ambitieuze portret van veel zeggingskracht ontdoen. Elke tien of vijftien minuten werd ik als kijker weer duidelijk op het feit gewezen dat ik toch echt een film aan het kijken ben. En dat is niet de aanpak die een verhaal als deze verdient. Yeoh en Thewlis vertolken hun rollen echter met passie wat de 130 minuten durende zit toch redelijk snel voorbij doet vliegen.

Want een prachtige film, dacht zal een lange zit worden maar wat werd ik in het verhaal gezogen en wat een rol van Michelle Yeoh, heb ervan genoten en echt een aanrader.

Zeker omdat het ook nog eens waargebeurd is.

Ik las al flink wat negatieve kritieken over The Lady. Deed men in het verleden ook al vlug met Luc Besson om welke reden ook. Yeoh en Thewlis leveren twee sterke prestaties als een politiek geëngageerd koppel. Aung San Suu Kyi vind ik zo al een vrouw die heel veel bewondering oproept. De wat populistische biopic van Besson vertelt de jaren vanaf de augustusrevolutie in 1988 tot Aris' overlijden aan prostaatkanker in 1999. Aris wordt gezien als de ware kracht achter Suu Kyi en moedigde haar aan om haar volk en land te steunen, omdat ze als dochter van de generaal die Birma naar de onafhankelijkheid loodste geen beter symbool is in een land die onderdrukt wordt door militaire machthebbers. Het leverde haar een Nobelprijs voor de Vrede op. Dit drama werpt naast een blik op een land die snakt naar democratie ook een kijk op een moedige militante die heel wat verdriet heeft gekend. Op vandaag, bijna een kwart eeuw later (!) is de strijd nog niet gestreden maar lijkt het de goede weg op te gaan. Een film waar men lessen uit kan trekken.

Mijn behoorlijk hoge score komt vooral door het goede verhaal, de acteer prestaties zijn meer dan goed. Al met al een film die redelijk voorbij vliegt, maar die je niet snel vergeet vanwege dat op waar gebeurde feiten gebasseerd verhaal. 3,5*

mooi verhaal....

Goed verhaal, doorsnee film. Je krijgt precies wat je verwacht.

Van Suu Kyi wordt een engel gemaakt, ipv een mens van vlees en bloed. Evenals van haar man en kinderen. De generaals zijn net zo eendimensionaal, voila een film van goed tegen kwaad a la Disney, maar dan iets minder zoetsappig.

Van Birma/ Myanmar zien we maar weinig.

Prachtige vertolking van Michelle Yeoh als Aung San Suu Kyi die tegen wil en dank opkomt voor de belangen van de bevolking van Myanmar. Een vrij Myanmar.

Hiervoor offerde zij veel voor op ( en nog steeds)

Dat verhaal wordt integer en overtuigend overgebracht dankzij degelijke regie van Luc Besson.

Mooi en ontroerend portret van een bewonderswaardige vrouw.

4.5*

Dit is natuurlijk een dramatisch en zeer pijnlijk verhaal, waar gebeurd en waar op dit moment nog steeds geen einde aan is gekomen.

Michelle Yeoh (echtgenote van ex-Ferrari teammanager Jean Todt, die ook de film mee produceerde), zijn we gewend in actiefilms te zien, maar ze zet hier wel de tot nu toe indrukwekkendste rol uit haar carrière neer, die van Aung San Suu Kyi. Ze doet dat met zoveel overtuiging dat je in de ban komt van het verhaal en geboeid blijft kijken, het is werkelijk indrukwekkend hoe ze deze vrouw neerzet.

Nu er is al veel gedaan om deze vrouw erkenning te geven, en wellicht zal deze film iets bijdragen, maar echt helpen zal het wel niet, maar toch, de film brengt de situatie en problematiek van de toestand in Birma (nu Myanmar) wel heel duidelijk in beeld, en daar kan men niet ongevoelig voor blijven, wat eens te meer bewijst hoe sterk het medium film wel kan zijn.

Af en toe is de film heel emotioneel, zoals bij de talrijke afscheidsbeelden van haar familie of het verlies dat ze leidt op het einde van de film.

Ik kan niet anders dan deze film, ondanks dat het geen vrolijk verhaal is, warm aanbevelen.

Dit is er eentje die je moet zien, voor de prachtprestatie van Michelle Yeoh, maar ook voor de sublieme rol van David Thewlis (die de echtgenoot vertolkt, en niet onbelangrijk is in dit verhaal).

Zeggen dat ik heb genoten van deze film is een verkeerde uitdrukking gezien het tragische onderwerp van de film, maar hij heeft me meer dan 2 uur, seconde per seconde, geboeid.

De beste film van Luc Besson die ik tot nu toe heb gezien.

5 sterren meer dan waard !!!

Niks eigenlijk wat je wel ziet is green screen en echt mooi is het niet.

Michelle Yeoh is geweldig maar het blijft een standaard verhaaltje wat maar weinig spannend is. Nergens zwak maar als ze daadwerkelijk in Myanmar hadden kunnen filmen dan was er nog iets om naar te kijken.

Uitstekende film over de strijd van Aung San Suu Kyi voor democratie in voormalig Birma. Een redelijk standaard, maar onderhoudende en boeiende biopic over de winnares van de Nobelprijs voor de Vrede van 1991. Mooi in beeld gebracht en de film had best wat langer mogen duren, aangezien sommige gebeurtenissen nogal snel gaan. Michelle Yeoh zet een mooie rol neer.

Een mooie dramafilm..

Mooi verhaal...

Uitstekend acteerwerk...

Super mooi HD kwaliteit...

Perfect achtergrond geluid/

muziek (Dolby Digital)...

Een waargebeurd verhaal...

Echt een moeite waard...

Mooie film, de rol van de generaals in Birma is mogelijk wat aangedikt, maar geeft goed weer, hoe het leven in Birma was in die jaren. Emotioneel ?...zeker. Drie huilmomenten gehad. De moeite waard om twee uur voor te gaan zitten.

Prachtig weergegeven drama, die blijkbaar zeer waarheidsgetrouw werd weergegeven:

Aung San Suu Kyi - Wikipedia - nl.wikipedia.org

De acteerprestaties waren verbluffend, zeker van Michelle Yeoh.

Een dik verdiende 3,5.

Deze film deed het erg goed. De rol van Suu Kyi is uitstekend gespeeld en je wordt echt in de film getrokken door de emoties. Het hielp me wel dat ik de geschiedenis een beetje kende en niet heel lang geleden in Birma was. Dat was ook de reden deze prent te bekijken en ik heb er geen spijt van. De sfeer van het land komt goed naar voren en ook het gedrag van de Birmezen is natuurgetrouw weergegeven. Zodoende kan ik niet anders dan erg verheugd zijn over deze film.

Zeer indrukwekkende film die ik de laatste halve* niet geef omdat het net niet een meesterwerk is geworden.

Maar alles is goed gedaan, het spelen van de acteurs, de waarheidsgetrouwe verfilming van haar leven en de scenes waarin je het land met zijn bevolking ook wat beter leert kennen.

Nu weet ik niet of het opgenomen is in Myanmar maar het komt, voor zo ver ik er iets van af weet, geloofwaardig over. De film kent spanning, romantiek en drama.

Aung San Suu Kyi is het waard dat er een biografische film over haar leven is gemaakt!

(ze leeft nog in Birma en is actief in de politiek en mensenrechten)

Haar gedenkwaardige woorden: "Gebruik alstublieft uw vrijheid, zodat wij de onze krijgen"

gelden ook tegenwoordig nog voor verschillende volken. Helaas!

Mooi verfilmd dit waargebeurde verhaal.

Triest dat vandaag de dag nog zulke toestanden voorkomen , ondanks Nobelprijs voor de Vrede van 1991,

Jammer dat de film niet verder gaat dan 1999, Aung San Suu Kyi nog immer onder bedwang van de

juntaleiders in Myanmar

Het is altijd goed een biografische film te maken over iemand die zich ingezet heeft voor een betere wereld maar om nu te verklaren dat "The Lady" een imponerende film is, zou de waarheid geweld aan doen zijn.

De echte politieke achtergrond van het gebeuren wordt onvoldoende uitgespit, de generaals worden voorgesteld als figuren uit een avonturenfilm en al kan Michelle Yeoh best verdienstelijk zijn, David Thewlis vind ik toch minder..

Dus goed bedoeld en verdienstelijk maar mist in zijn geheel kracht .

Het verhaal is boeiend, maar de film iets minder. Ik miste een bepaald gevoel en vond ook niet alle acteurs even goed.

Mooie film. En ze leek er sprekend op. Het zijn vaak, meestal mannen die dood en verderf op deze aarde brengen.

Oké filmpje van Besson.

Uiteraard leent het onderwerp zich perfect voor een film. Hoewel het allemaal wat aangedikt en gepoleist aanvoelt, is de strijd van Kyi een noemenswaardige. De zwart/wit verdeling is soms wat van het goede teveel, maar eigenlijk stoort het nooit zo erg dat het gaat irriteren.

Reden daarvoor is toch wel Yeoh die haar rol met verve vervult. Een statige dame die met veel klasse de rol van Kyi op zich neemt. Hoewel ze haar gevoelens vaak verbergt, is het vaak makkelijk af te lezen met wat voor problemen ze te kampen heeft. Niet zo subtiel als doorgaans in Aziatische dramas, maar Besson vindt een degelijke middenweg.

Visueel mooi. Kleurrijk en goed in beeld gebracht. Weinig écht opvallend gestileerde zaken, dat durft zelfs Besson niet aan in een biopic als deze, maar hij brengt het er beter vanaf dan z'n Amerikaanse collegas.

Het duurt allemaal iets te lang en de rol van Thewlis is misschien iets te uitgebreid (vooral naar het einde toe dan, waar de situatie van Kyi bij momenten nogal warrig was), maar verder een degelijk en interessante film. Gemiddelde Besson dus.

3.0*

Op de grens van toelaatbaar sentimenteel en irritatiewekkend zijig en helaas af en toe ook daarover. Jammer, heeft dit verhaal namelijk helemaal niet nodig. Acteerwerk Yeoh wel erg sterk.

prachtig verhaal over een vrouw die een duidelijk doel heeft in het leven. Veel over haar leven en dit verweven met de geschiedenis.

Ik ben wel een beetje een sucker voor historische films, toch zeker recente geschiedenis. En dan is zo'n film over het leven van Aung San Suu Kyi voor mij best interessant. Had al wel een keer van de dame gehoord, maar verder was me niet echt veel over Birma/Myanmar bekend.

Het is niet zo dat de film de hele geschiedenis van het land vertelt. je krijgt uiteraard hier en daar wel wat zaken mee maar de focus ligt op de relatie tussen Suu en haar echtgenoot. En zoals iemand hierboven al zei, je kan hier moeilijk niet door geraakt worden. Suu die samen met haar echtgenoot alles over heeft voor de toekomst van haar land, en zo ver gaat dat ze haar stervende echtgenoot - noodgedwongen - aan zijn lot overlaat. Dit zorgt overigens voor geen enkele spanning binnen het gezin. Zowel echtgenoot als kinderen staan 100% achter hun Suu en haar strijd tegen het misdadige regime van haar land.

De hele film wordt gedragen door de uitstekende wisselwerking tussen Michelle Yeoh en David Thewlis. Visueel ziet het er ook niet verkeerd uit.

“You may not think about politics

But politics thinks about you.”

Soms wordt de wereld verrijkt met mensen, die een onuitwisbare indruk maken. Ik denk aan Henri Dunant, Mahatma Gandhi, Martin Luther King, Oscar Romero, Nelson Mandela en Desmond Tutu. Ik neig ernaar Aung San Suu Kyi bij te schrijven in deze selectieve shortlist.

Luc Besson heeft haar persoonlijke moed en doorzettingsvermogen heel goed gevangen in deze film, die zich met name richt op de relatie met haar man en haar kinderen. Daardoor is dit drama naast een politiek pamflet ook een ontroerende karakterstudie. De film heeft mij erg gegrepen, maar dat komt allicht mede doordat ik een haast grenzenloze bewondering heb voor dit soort mensen, die in mijn ogen een welkom baken vormen in een wereld die steeds gewelddadiger en cynischer wordt.

De casting van Michelle Yeon is een schot in de roos, want de gelijkenis met de echte Suu Kyi is treffend. Luc Besson heeft een aantal prima films op zijn naam staan. Ik vind dit zijn beste.

Man man man deze vrouw maakt er nu ze aan de macht is echt een potje van.....Wat zullen Michelle Yeoh en Luc Besson een spijt hebben van deze film

Rond de 27.400 Rohingya ontvluchtten Myanmar vanwege geweld | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl

Weinig inspirerende degelijke bio pic. Morgen weer vergeten.

3*

Aung San Suu Kyi. The Lady.

De situatie in Myanmar is hopeloos ingewikkeld, en de betekenis van Aung San Suu Kyi voor het land is ook niet zomaar uit te leggen - en misschien is dat niet eens zozeer omdat het allemaal zo ingewikkeld is, maar omdat het te ver van ons af staat. Een land dat sinds het einde van de tweede wereldoorlog onder een militaire dictatuur gebukt gaat, met een leider die ver over de grens van grootheidswaanzin heen het land bestuurt in opperste willekeur - of wellicht zoals wel gedacht wordt, omdat zijn waarzegster hem iets voorspeld heeft. En in die setting dan Aung San Suu Kyi, die het geweldloze protest van Gandhi naar haar eigen land brengt - zoals in John Boorman's film Beyond Rangoon in de indrukwekkende openingsscene getoond wordt. En ook deze film heeft een aantal erg indrukwekkende scenes - subliem gespeeld door een perfecte Michelle Yeoh, met al even sublieme ondersteuning van David Thewlis en hun filmkinders Raggett en Woodhouse. Tot in perfectie uitgewerkt door Besson, die zelfs zo ver ging om een replica van het huis van Aung San Suu Kyi te laten bouwen, en dan wel zo dat het daglicht daar op de correcte manier door de ramen valt. Alles klopt gewoon. En dan het hele superindrukwekkende verhaal nog. Een meesterwerk voor Besson, de kroon op zijn oeuvre.

En toen kwam de genocide op de Rohingya in het nieuws, en was ineens niemand meer blij met de film. Want Aung San Suu Kyi reageerde daar niet zo op als wat de wereld verwacht had. Misschien dat de wat erg hoog opgedreven zaligverklaring van The Lady toch niet helemaal op zijn plaats was? want, ja, een gewoon sterfelijk mens kon daar natuurlijk al lang niet meer aan voldoen. En toch, misschien ligt de waarheid wat ingewikkelder dan we hier begrijpen of willen inzien - sowieso is de problematiek met de Rohingya er al veel langer dan de aandacht in ons deel van de wereld, en is de greep van de militaire dictatuur niet echt veranderd sinds Suu Kyi in 2016 een rol als staatshoofd kreeg - en dat blijkt ook wel omdat ze haar alweer met een schijnproces achter de tralies gezet hebben. Wellicht is het wat te makkelijk om haar nu te veroordelen, aan de andere kant, we kunnen ook wel ietwat aannemen dat Besson wat beter op de hoogte zal zijn en hij lijkt zijn plezier in de film verloren te hebben.

Hoe het ook zij, en of we Aung San Suu Kyi nu vereren als The Lady of haar van haar voetstuk laten vallen, de film blijft voor mij een geniaal mooi geslaagd portret van een zeer interessant persoon met een bijzonder leven. En over Myanmar is een heleboel te vinden op de wikipedia en google maps waardoor je van de ene verbazing in de andere valt. Zo'n dictatuur ben je niet zomaar even kwijt, ook niet als je een Lady bent.

Ik heb een grote interesse in geschiedenis of in de hedendaagse internationale politiek. Hoe meer ik nieuwe dingen "ontdek" en me hierover wil inlezen, des te meer ik vaststel dat er tientallen onderwerpen zijn waarvan ik behoudens een vermelding of notie haast niets van afweet. Onmogelijk dus om van alles op de hoogte te zijn. Maar ook dat laatste is een kunst op zich.

Aung San Suu Kyi dus, behoudens de Nobelprijs voor de vrede en de pijnlijke gebeurtenissen met de Rohingya waarbij zij en haar land nadrukkelijk negatief in het nieuws kwamen, wist ik niet zo heel van haar. Een film is vervolgens ook niet altijd het geschikte medium om een genuanceerd beeld te krijgen van iets of iemand. Maar het kan wel een aanleiding zijn om geprikkeld meer over haar op te zoeken. Dat heeft de film wél bij mij losgemaakt en dat is al veel.

De film geeft een louter positieve kijk mee van de persoon Aung San Suu Kyi. Wat een rol overigens Michelle Yeoh en je ziet dat Besson tot in de kleinste details met erg veel zorg deze film heeft gemaakt. Mogelijks is deze film iets te positief gekleurd, maar het maakt ook duidelijk dat een conflict dat zo lang bestaat en zo lang werd genegeerd door het Westen niet zomaar met een Westerse bril benaderd en veroordeeld/beoordeeld kan worden.

Inhoudelijk dus moeilijk een oordeel over te vellen. Technisch en visueel daarentegen een sterke film. Een prima eerste 15 minuten overigens die je letterlijk in de film zuigen.

Goedbedoelde maar wat saaie film over het leven van de Myanmarese politica Aung San Suu Kyi, winnares van de Nobelprijs voor de Vrede van 1991. Michelle Yeoh doet het prima in de hoofdrol, maar de rest van de cast is nogal druilerig en steekt flets bij haar af. Echt aangrijpend en/ of spannend wil het ook niet worden onder de vlakke regie van Luc Besson.