Tarzan and the Slave Girl (1950)

Aardige Tarzan film, met een redelijk actieve Barker.

Hij heeft deze keer Vanessa Brown als Jane aan zijn zijde.

Geen slechte keuze.

Wel opmerkelijk dat zij bijna de helft jonger was dan haar voorgangster Brenda Joyce...

Heel wat dames in de cast, met de energieke Denise Darcel voorop.

Dit was overigens een van de weinige Tarzan films die destijds van de Nederlandse filmkeuring de stempel 'toegang boven de 18 jaar'kregen.

Waarom is mij niet helemaal duidelijk, of het zou te maken moeten hebben met een aantal gewelddadige scènes, waar tegenwoordig niemand wakker van zou liggen.

Vergeleken met de Weismuller films en de eerste met Barker is dit op sommige momenten zooo gewelddadig

Moet nog drie van deze Tarzan films met Lex, bekijken maar tot nu toe vind ik dit de beste. Goeie spanning en actie scene's. Aardig verhaal wat goed door loopt. Niet teveel dingen die op de jeugd gericht zijn. Ook degelijke acteurs. Barker heeft weer een leuke maar ook goede Vanessa Brown als Jane.

Jane en Tarzan zijn niet vaak samen, maar Barker en Vanessa passen wel bij elkaar. De mannelijke sex symbool deed 5 films, en had maar liefst 5 verschillende Jane's aan zijn zij, de bofkont . Ook grappig om Denise Darcel te zien, die helaas begin dit jaar is overleden.

4,0.

Leuk om een keer gezien te hebben met een aardig bedacht verhaal.

Tweede Tarzan-film met Lex Barker in de hoofdrol. Het is de veertiende in de reeks. Waarin direct ook aan het begin Vanessa Brown (eenmalig maar deed het zeker leuk!) als een nieuwe Jane werd geïntroduceerd. Dit is misschien niet de meest gewaardeerde of beste Tarzan-film, maar ik vond deze toch boordevol leuke dingen zitten. Ten eerste probeert men enigszins te ontkomen aan het formule-achtige. Er wordt een vrouw van een stam ontvoerd door vreemde mensen, Tarzan neemt een van hen gevangen, maar deze heeft een onbekende ziekte. Geen hebzuchtige blanke mannen maar een jungle-expeditie om mensen te redden volgt. De film zit vol actie en opmerkelijk scenes; inheemse meisjes (opvallend witte meisjes) die gevangen zijn genomen om de vijandige stam aan te vullen, gecamoufleerde inboorlingen met blaaspijpen, Jane en Lola die levend begraven worden, Egyptisch geïnspireerd decors, en een boog-schietende Tarzan en een olifant die de dag redden. Het tempo is veel sneller, herhalingen van stock-footage komen bijna niet voor en de komische stukjes met Cheeta zijn zelfs beperkt tot slechts één dronken aapscène, en een grappige in de finale. Alleen voor mij persoonlijk had Denise Darcel niet gehoeven, ik vind haar te nadrukkelijk aanwezig en domweg irritant! Er zijn nog drie films van Barker-Tarzan te gaan en ik hoop dat ze net als deze de standaard-elementen loslaat en daardoor prima vermaakt!