Rammbock (2010)

Hele saaie film.

De film op zichzelf was niet zo slecht alleen was het gewoon saai.

Hij was zelfs zo saai dat ik sommige stukjes had doorgespoeld.

Het werd nergens echt spannend.

Bloederige zombie geweld zat er ook niet in.

Maar de zombies zagen er wel goed uit.

En gelukkig deed hij maar een uur want anders was hij te langdradig.

2,0

Best oké, deze korte duitse zombiefilm. Degelijk gemaakt, ondanks het lage budget, en redelijk goed gespeeld. Niet veel bloederige taferelen, maar dit wordt gecompenseerd door flink wat spanning en een fijne naargeestige sfeer. Hier en daar ook wat elementen die ik niet eerder binnen het genre heb gezien. De film wordt steeds beter naarmate hij vordert; vooral het einde is treffend.

Viel best mee.

Zeker geen super gore zombie maar voor een low budget zeker geslaagd.

Beperkte maar goede setting, weinig maar toch aanwezige gore en een simpel zombie verhaaltje met romance touch. Prachtig einde.

Ik spreek vloeiend Duits maar voor het Bayrische accent moet men toch wat moeite doen.

3*

Duitse zombies.

Ondanks dat het Duitse Rammbock niets toevoegt aan het zombiegenre, werkt de formule wel. Het claustrofobische en kille sfeertje wordt goed benadrukt door de kleine sobere flat, waar het slachtvee zich bevindt. Geen gore, maar wel een dosis spanning die het geheel naar een voldoende tilt.

Goed.

Vond hem juist meer slaapverwekkend dan spannnend ondanks de korte speelduur.

En die poster ziet er niet uit.

Het is een uitstekende, kleine, Duitse productie. Kwaliteit hoeft niet altijd duur te zijn!

Met weinig geld gemaakte horror/thriller die een groot succes werd bij onze oosterburen.

Dat het zoals veel mensen zeggen zombies zijn daar ben ik het niet mee eens , zombies zijn levende doden en deze mensen zijn geïnfecteerden die na het dood gaan niet meer opstaan.

Leuke meevaller. Het leent de locatie en agressievelingen van REC, een beetje humor van Shaun of the Dead en het thema van 28 Days Later en je hebt een charmant filmpje over een of andere onhandige kluns die z'n vriendin zoekt en op de hielen wordt gezeten door zombie-achtigen.

Hier en daar wel gelachen om die gasten - de keukenhandschoenen aan, gezeur over waar ze moeten pissen etc. - goed gedoseerde lichte humor door de film. Soms is het benauwend maar over de hele rit gezien net niet voldoende, daarvoor waren de zombies niet indrukwekkend genoeg. Dit was ook ideaal geweest voor goedkope gore maar daar valt helaas niets van te zien, leider.

De setting is wel prima met het aftandse Oost-Duitse gebouw en de binnenplaats, aansprekende personages en een paar verhaallijntjes over liefde en afstoting enzo. Mooie eindmuziek ook van Mozart die normaalgesproken snel pretentieus overkomt maar in zo'n halfserieus aandoend filmpje werkt het goed.

Goed man. Ik was onder de indruk. Alles klopt wat bottleneck hierboven geschreven heeft en wat mij heeft besloten om een halfje meer te geven is de vrijzinnigheid in deze film.

4*

Heel aardige, korte, goedgemaakte zombie-film. Ik had er niet veel van verwacht, maar het viel me geenzins tegen. Er zit een bepaalde spanning in deze film en dat houdt je aan de buis gekluisterd. Jammer dat sommige verhaallijnen zo slecht zijn uitgewerkt, want anders had dit werkelijk een toppertje kunnen zijn. Je moet natuurlijk niet teveel zoeken naar logica, maar dat is in heel veel horrorfilms. Helemaal niet onaardig, aanrader voor zombie-liefhebbers. Ben je dit niet, dan vermijden: 3,5 *

Beslist geen lelijk eendje in z'n soort. Het mag dan goedkoop, kort en afgekeken zijn, de ingrediënten die het heeft, maken het de moeite waard. Grauw gekleurd, een score die z'n plek kent en alhoewel het weinig ruimte biedt voor gore e.d., zit er wel weer voldoende venijn in om op stoom te komen. Bovendien heeft het scenario enkele zaken in petto die verrassend aardig uitpakken. Zo is het binnenplaatsje een ideale locatie om zowel de geïnfecteerden, de buren als wat sfeer te vangen.

Zoals de grote, gevaarlijke Manni.. Met de hoofdrol, type gedumpte sukkelaar, en een droog komische noot hier en daar, valt er zelfs wat te grinniken. De manier waarop de eigenschappen van het virus worden uitgespeeld, is ook nog eens zonder meer effectief. Wat dat betreft een plus dat ze de verleiding hebben weerstaan om, mocht dat überhaupt mogelijk zijn, de speelduur op te rekken. Dit uurtje heeft nauwelijks vet om het lijf. Levert een strak en leuk virusfilmpje op. Inclusief romantiek.

Verrassend goed !

Je zou zeggen dat de film niet al te veel zal zijn door zijn budget en de duur, maar de regisseur weet hier een toffe zombie-film van te maken. Als kijker word je onmiddellijk met de geïnfecteerden geconfronteerd en word je gelukkig niet getrakteerd op suffe dialogen of een lange saaie introductie van de hoofdpersonages.
Lekker onmiddellijk bloederige taferelen en spannende actiemomenten.
De zombies zagen er best degelijk uit en de film straalt toch een bepaalde enge sfeer uit door de rauwe, donkere beelden. Ook is er plaats voor wat humor.
De personages zijn opvallend goed gekozen : gewone mensen, geen typische uiterlijkheden zoals bv. de sterke held of de knappe vriend/vriendin of degelijke.
Dit kun je als kijker wel eens toejuichen.
Het idee met de fotocamera vond ik knap gevonden.
Kortom een prima B-film die gedaan is voordat je het weet. 7,5/10

Nou kijk dit zijn nog eens Low Budget film, daar kunnen er veel nog van leren.

Perfect en je merkt echt niet dat deze film met weinig geld gemaakt is.

Bravo voor de regisseur en de cast.

3,5 ster

Doet bij vlagen denken aan Demoni 2. De make-up is goed gedaan en qua spanning zit het wel goed. Leuk tussendoortje.

Een van de slechtere zombie film, er gebeurt niks de zombies zijn niet eng er is geen spanning, gelukkig duurt de film een uurtje.

Samenvatting:

Een uur durende flim over een man die na een ruzie zijn vriendin komt verassen in Berlijn. Daar aangekomen vind hij alleen twee klusjesmannen en dan breekt de zombie pleuris uit.

Review:

"Berlin Undead" is een vermakelijke en goed gemaakte duitse zombie film. Zelfs als je alleen high budget geweld als de "Dawn of the Dead" remake gewend bent zal deze flim je niet tegenvallen. Hoewel de hoofdpersonen zeker niet altijd de slimste beslissingen maken zijn hun handelingen wel te begrijpen. Hun acties en reakties zijn in elk geval niet zo dom en puur voor de spanning in het verhaal geschreven, zoals in de gemiddelde slasher movie waar het slachtoffer altijd zelf op zijn duidelijk onvermijdelijke einde afloopt.

De film speelt zich af gedurende ongeveer twee dagen waarin de hoofdpersonen proberen te overleven. Maar omdat ze helemaal niets aan voorraden hebben wordt dat niet alleen zwaar, maar blijkt er ook niets anders op te zitten dan om zo snel mogelijk te onsnappen. De characters zijn dus slecht voorbereid en hierdoor kunnen we deze flim dus helaas niet zombieproof noemen.

Tussen de hordes van slecht gemaakte amerikaanse low budget flims steekt deze flim er bovenuit. Er zijn redelijk wat Europeese zombie flims inmiddels en dit is de eerste die ik zie uit Duitsland. Wat mij betreft een waardevolle aanvulling voor het genre!

had veel positieve dingen over de film gelezen en ben hem daarom ook gaan kijken, maar ik vond hem helaas erg tegenvallen. Heb hem nog wel afgekeken omdat je toch wilt weten hoe het afloopt, en ben blij dat hij niet langer dan een uur duurde totaal.

De film word nergens echt spannend of eng, en t verhaal is zo standaard als wat (en dat vind ik geeneens zo erg maar als het dan nog niet eens goed ''nageaapt'' is dan tja!)

Mensen worden plots zombies, paar overleven, paar willen overleven en ontsnappen

thats it, totaal geen gore of spanning

1.5*

Knappe film die met een laag budget veel bereikt. Erg fijn ook een keer, zo'n korte speelduur. Zouden meer films mogen doen.

Langer stuk in mijn verslag van het BUTFF.

Alles in deze low budget film hebben we al meerdere keren gezien...

In het begin zat ik me dood te ergeren aan de hoofdrolspeler (Micheal) Telkens met zn gezeur over Gabi dit, Gabi dat...

Maar hoe langer de film duurt, des te meer de film me ging boeien. Toch een kleine voldoende. 6/10

Ik zou het niet eens over mijn hart kunnen krijgen om deze film lager dan 3* te geven. Zeer aardige low-budget productie.

Ik vond het onmogelijk om geen sympathie voor deze film op te brengen. Allemaal niets nieuws onder de zon en soms had de film wat meer tempo kunnen gebruiken, maar het kijkt lekker weg, het heeft een mooie sfeer en een lekker einde. In tegenstelling tot sommige anderen hier vond ik de muziek van Mozart wél behoorlijk kitscherig.

3,5*

Na 7 jaar toch een NL-release?

Dit wordt een horror genoemd, nou, niet in mijn beleving, er gebeurt dan bijna ook niets in de hele film en spannend werd het nooit, gelukkig duurde deze maar een uur.

Dodelijke saaie zombie film ? kan er niet meer van maken.

Net de dvd van iemand gekregen om te bekijken, op de omslag staat: Romero would be proud. Nou, ik denk niet op deze meuk. Had er na 3 minuten al genoeg van.

Korte Duitse variant op het zombiegenre. Waarin een handjevol buren moet zien te overleven in een Oost-Berlijns binnenplaats-woonblok. Er wordt knap gebruik gemaakt van deze locatie en ook het acteerwerk van de diverse betrokkenen is netjes. Leuk was ook dat het om alledaagse personen ging die al het onheil het hoofd moeten bieden. Geen typische heldendom met allerlei wapentuig. Echter komt de film ook niet veel verder dan de standaard jager- en prooi-scènes. Nergens was er veel van gore te vinden, wel nieuw was de mogelijkheid om een beet te overleven met kalm gedrag. De afloop was licht teleurstellend; te dramatisch en zombieliefde brrr. Gelukkig werden, mede door de tijdsduur, de clichés niet iet al te saai en bleef er een sympathieke Duitse zombiefilm over.

Deze korte Duitse zombiefilm zag ik voorbij komen tijdens de "Horrorfilm Challenge" en leek me wel interessant (mede door de korte speelduur en omdat het een Duitse productie is) en hij is duidelijk beïnvloed door de Sciencefiction / Horror film "28 Days Later... (2002)". "Rammbock" kenmerkt zich door een ziekte waarbij een persoon die eenmaal is geïnfecteerd zich gedwongen voelt om alle niet-geïnfecteerde mensen om hen heen aan te vallen. Het enige echte verschil tussen de ziekten van de twee films, is dat de ogen van de geïnfecteerde niet rood worden zoals in "28 Days Later", maar dat ze wit worden. Ook speelt "28 Days Later" zich af in Londen en "Rammbock" in Berlijn.

In dit verhaal draait het om een virus, welke mensen verandert in moordlustige gekken, dat uitbreekt als Michael (Michael Fuith) in Berlijn aankomt om zijn ex-vriendin Gabi (Anka Graczyk) te bezoeken. Als Michael Gabi's flat binnenkomt, ontdekt hij dat ze niet thuis is. In plaats daarvan vindt hij twee loodgieters. De ene is besmet met het virus en valt zowel hem als de andere loodgieter, te weten zijn tienerassistent Harper (Theo Trebs), aan. Terwijl Michael en Harper zichzelf barricaderen in Gabi's appartement, overspoelen hordes besmette mensen de binnenplaats beneden en het woonblok. Zullen ze het overleven en zal Michael Gabi vinden?

Een achtergrondverhaal is er niet, maar deze korte Duitse zombiefilm doet precies wat hij moet doen, namelijk vermaken. Het tempo is hoog (na vijf minuten valt al de eerste zombie aan), er gebeurt meer dan genoeg, de zombies zijn gevaarlijk en zorgen voor dreiging, er valt voldoende actie (met ook wat goor) te zien en het verhaal zit opzicht ook best leuk in elkaar en wist mij in ieder geval te vermaken van de eerste tot de laatste minuut.

Een sterk punt van "Rammbock" vond ik ook de sullige hoofdrolspeler Michael, die een soort van Duitse George Costanza is uit de komische televisieserie "Seinfeld (TV Series 1989–1998)". Hij is klein, mollig en heeft het begin van een kale plek op zijn hoofd. Hij is ook erg gehecht aan zijn ex-vriendin Gabi, want als ze hem vraagt om ​​zijn sleutels terug te geven van haar appartement, komt hij op het lumineuze idee om helemaal naar Berlijn te reizen en haar terug te winnen. Het verbaast me eigenlijk dat hij ooit een vriendin heeft kunnen krijgen.

Het verhaal is opzicht ook best spannend en zeker als Michael en Harper het appartement van Gabi verlaten (om pillen te bezorgen bij iemand anders in het woonblok, in ruil voor eten) via een zelf gemaakte stormraam, waarmee ze een gat door een muur maken en in een andere woning terecht komen. Daar vindt dan ook gelijk de engste scène plaats, wanneer ze worden aangevallen door een geïnfecteerde oude dame, te weten Frau Bramkamp (Brigitte Kren), die daar woont. Hierdoor moet Harper schuilen bovenop een hoge kast, terwijl de oude dame en andere geïnfecteerden (die ook door het gat in de muur komen) hem proberen te bereiken. Michael verschuilt zich dan in een krappe voorraadkast en belandt vanuit daar op de zolder waar hij Gabbi en de zoon van Frau Bramkamp treft, waarmee ze tot ongenoegen van Michael nu een relatie heeft.

We zijn zijn dan halverwege het verhaal aangekomen, die ik persoonlijk ook het sterkste gedeelte van de film vond. De laatste dertig minuten van het verhaal zijn zeker niet slecht en het einde vond ik eigenlijk best goed, maar is wat clichématig. Er vinden dan wel nog de nodige ontwikkelingen plaats en ook kom je dan te weten (via een fototoestel van Harper) dat de geïnfecteerden bang zijn voor fel licht en daarmee weet men uiteindelijk ook het woonblok te verlaten, door een bakfiets te voorzien van felle lampen, maar daarbij loopt het niet goed af voor iedereen. Het einde heeft in ieder geval een dramatisch georiënteerde afloop en het is waarschijnlijk een afloop die je niet zou verwachten qua manier.

De geïnfecteerden, oftewel de zombies, zelf zijn overtuigend weergegeven, zowel qua uiterlijk als de woede en razernij die er als gevolg van een virus (er wordt wel geen uitleg gegeven over het ontstaan ervan) bezit van ze heeft genomen. Bij het maken van hun slachtoffers komt er weliswaar wat bloedvergieten in beeld, maar het is niet overdadig en is gezien de opzet van het verhaal vooral functioneel overkomend. Ook de dreiging die er van de zombies door hun handelen uitgaat is verzekerd. Ze zijn snel, reageren op het minste geluid dat ze horen en dringen langzaam maar zeker op, de opgeworpen barrières ten spijt.

Ook zijn er wat ondersteunende post-apocalyptische sfeervolle beelden van de daken van een deels in brand staand Berlijn te zien als Michael op het dak van het woonblok belandt (hij moet namelijk van Gabi en haar nieuwe vriend de zolder verlaten als er ruzie ontstaat). Het draagt bij aan het verhaal, zoals dat ook in "28 Days Later" het geval is en het komt ook de sfeer ten goede. Hoewel ik de korte speelduur van circa 60 minuten best prettig vond, zou een langere speelduur misschien nog beter zijn geweest, want de omstandigheden en ontwikkelingen in "Rammbock" hadden zich prima geleend voor een langere speelduur.

De cast bestaat zeker niet uit de beste acteurs en actrices, maar ze leverden wel keurig acteerwerk af en zeker hoofdrolspeler Michael Fuith als Michael, die alle zeilen moet bijzetten om de zombies voor te blijven en daar herhaaldelijk door enkel meer geluk dan wijsheid in slaagt. Ook is er verdienstelijk werk van Theo Trebs als de jeugdige Harper, die al evenzeer al zijn geluk nodig heeft. Hij is het soort van jongen dat een wapen kan maken met een paar vorken en een elastiekje en zijn grootste bijdrage in deze film is dat hij ontdekt dat felle lichten de geïnfecteerden afschrikken. De overige cast deed het ook verdienstelijk, waarbij ik Emily Cox (als Anita wiens vriend gedood wordt door zombies en die naderhand close wordt met Harper) best een leuke vrouw vond om naar te kijken, en geven de diverse flatbewoners en zombievertolkers gestalte.

Al met al is deze Duitse "Rammbock" best een opvallende zombiefilm, die ondanks het gebrek aan originaliteit en de clichématigheden die erin voorkomen, toch zonder moeite van begin tot eind de aandacht weet vast te houden. Het is ook een voorbeeld van een zombiefilm die met relatief weinig middelen kwalitatief goed uit de verf weet te komen.

Michael [Michael Fuith] is in Berlijn om een poging doen zijn ex-vriendin Gabi [Anka Graczyk] te vragen hem een nieuwe kans te geven wanneer de stad wordt overspoeld door een Zombieplaag waardoor hij genoodzaakt zich is in Gabi’s appartement te verschuilen, aanvankelijk alleen bijgestaan door loodgieter Harper [Theo Trebs]. Duidelijk geïnspireerd door [Rec] met dezelfde makeupstijl, maar in deze Duitse zombiehorror ontbreekt zowel de dynamiek als de visuele inventiviteit van die Spaanse cultklassieker. Niet onaardig, maar ook niet om over naar huis te schrijven.