Northern Pursuit (1943)

helemaal vergeten om toe te voegen. ik vond het wel een aardig film die erg op gang moet komen, maar uiteindelijk best spannend is.3 sterren

De leeftijd van de film in gedachten houdend, vond ik deze film verrassend goed. Ik heb hem gisteren gezien, hij verveelde geen moment.

Redelijke avonturen/spionage film met een goede cast.

Morgen, zondag 21 april, te zien op TCM > 17:45 uur

Errol Flynn als mountie

Northern Pursuit is eigenlijk één van de weinige films die ik speciaal voor Errol Flynn heb gekeken. Dodge City was de eerste geloof ik en die had ik speciaal gekeken omdat het een nogal atypische rol voor hem was. Ik was hem in ieder geval al vaker tegen gekomen maar vaak in bijrollen en dat beviel me meestal wel. Waarom Northern Pursuit dan kiezen want dat is toch een vrij onbekende Flynn film? Klopt en het was dan vooral de aanwezigheid van Raoul Walsh als regisseur die me over de streep trok.

Maar ik heb de indruk dat die alleen maar een goed regisseur was met James Cagney als hoofdrolspeler. White Heat en The Roaring Twenties staan alletwee op een dikke 4* maar voor de rest heeft Walsh me nog niet veel kunnen overtuigen. Northern Pursuit doet dat ook niet want de film is op zich redelijk saai te noemen. En dat is vreemd want op zich biedt Wereldoorlog II nochtans wel genoeg stof voor een actievolle film maar Walsh strandt hier in een nogal dramatisch getinte propagandafilm die van de eerste tot de laatste minuut is te voorspellen. Het is allemaal nog vrij vakkundig gemaakt (op de belachelijke ski-achtervolging naar het einde toe) maar de spanning is ver te zoeken. Voor de rest bevat de film de noodzakelijke propaganda maar voor een film uit 1943 is dat te verwachten natuurlijk. De climax waar het gevecht tussen Steve en von Keller tot zijn hoogtepunt komt is hetgeen waar je uiteindelijk de film voor uitzie maar jammer genoeg was ik tegen dan al in slaap gesukkeld en heb ik hem vandaag verder uitgezien.

Als je dit leest, dan kan ik begrijpen dat je je afvraagt waarom ik hier in godsnaam nog 2,5* aan kwijt wil. Wel, voornamelijk omdat Walsh hier een degelijke cast heeft opgetrommeld. Flynn is geslaagd als Canadese mountie maar hij heeft dan ook genoeg oefening gehad want hij heeft dit soort rollen waar hij in het leger of iets dergelijks zit al erg veel gespeeld. Ach, mij hoor je in ieder geval niet klagen. Degene die echter het meeste tot de verbeelding spreekt is Helmut Dantine die de rol van de slechte Nazi op zich neemt. De chemie tussen beide heren is zeker en vast aanwezig en ik durf zelfs te zeggen dat Dantine hier net iets beter is dan Flynn. Julie Bishop als Laura had voor mij niet gehoeven maar in dit soort films moet de hoofdrolspeler altijd een love-intrest hebben en daar komt zij aan te pas. Niet veel bijzonders dus. Pluspunt trouwens dat de Duitsers effectief Duits spreken, iets waar het moderne Hollywood met onder andere Valkyrie nog veel van kan leren.

Goh, op zich nog niet zo'n slechte film maar het is allemaal enorm standaard en het komt nooit echt boven de middelmaat. Het is dankzij het acteerwerk van Flynn en Dantine dat de film nog enigszins interessant is. In ieder geval niet het beste (maar ook niet het slechtste) dat ik al van Walsh heb gezien.

2,5*

Een "gekleurde" film in zwart wit.

Dat is wel logisch, aangezien alle Amerikaanse films die tijdens de oorlogsjaren gemaakt werden "gekleurd" waren met propaganda.

Dat valt ook niet onder de noemer verwijtbaar voor mij.

De vijand sympathiek afbeelden zou denkelijk niet door de beugel hebben gekund.

En ik zou zo gauw ook niets sympathieks aan de nazi's kunnen bedenken eerlijk gezegd.

De film ziet er heel aardig uit, hoewel de meeste scènes die zich in de Canadese wildernis afspelen in de studio zijn opgenomen.

Koud was het daar, zo te zien aan het ontbreken van de uitwaseming bij de acteurs, niet.

De acteurs kwijten zich behoorlijk van hun taak.

Het gebruik van echt Duits (en Oostenrijks) is een pluspunt.

Helmut Dantine, die in werkelijkheid een verwoed anti-nazi was, speelt zijn rol overtuigend.

In een kleine rol ontdekte ik nog een van mijn grootste favoriete Indianen-acteurs, de Canadees Jay Silverheels (later ooit wereldberoemd geworden als Tonto, de beste vriend van The Lone Ranger, in speelfilms en honderden TV afleveringen)

Als Duitser, in een bijrolletje gecast, was de legendarische Nederlands Joodse fotograaf en schrijver Sam Waagenmaker, die in het datzelfde jaar nog in diverse andere Hollywood films de rol van Duitser vertolkte.

Het verhaal is aardig genoeg om een keer gezien te hebben, zeker voor liefhebbers van dat soort van films, maar verder pretentieloos vermaak.

Ik heb geen spijt van het kijken, maar een keer is genoeg.

Eigenlijk wel bizar dat een felle anti-nazi (Oostenrijker Helmut Dantine) de rol van nazi speelt in deze film, met tegenover zich een acteur met nazi-symphatieën (Flynn)

E.e.a. was denkelijk aanleiding om hem in de film The Rocketeer als nazi neer te zetten.

Weliswaar onder een andere naam, maar makkelijk herkenbaar.

Interessante informatie Brix. Ik ben niet zo enorm bekend met het werk van Flynn en zijn leven buiten film dus ik wist ook niet dat hij Nazi sympathieën had. Het geeft inderdaad dan wel een bizar tintje aan de rollen van Dantine en Flynn.

Dit blijkt wel mee te vallen. Dat een anti-nazi in een anti-nazifilm wil meedoen is zelfs vrij logisch, zelfs als de vijand. Conrad Veidt, die o.a. de nazi-Majoor in Casablanca speelde, was ook fel tegen Hitlers partij, maar speelde juist graag nazi's, verkoos zelfs die specifieke rollen, omdat hij dacht dat hij zo bij kon dragen aan het negatieve beeld van deze mensen.

En Erroll Flynn een nazi-sympathisant? Dat was me niet bekend (heb me nooit in de man verdiept; dit is na The Adventures of Robin Hood ook pas de tweede keer dat ik een film met hem zag), maar ik heb er verder op doorgezocht. Korte research levert echter alleen maar op dat in 1980 een biograaf inderdaad een boek over Flynn schreef waarin hij afgeschilderd wordt als een heuse spion voor de Duitsers in de tweede wereldoorlog. Echter gaf die man daar zelf later van toe dat er geen concrete bewijzen voor waren. Het is idee van Flynn als nazi-fanaat lijkt daarna ook naar de sprookjesboeken verbannen te zijn. Wel was Flynn een openlijk supporter van Fidel Castro, wat ook niet meteen goed valt bij alle Amerikanen. Hij schreef er zelfs een film over waarin hij zelf de hoofdrol speelt, Cuban Rebel Girls. Het gemiddelde op IMDb (op het moment van schrijven 2,4) is extreem laag echter, al ben ik stiekem benieuwd naar wat het geworden is.

Maar terug naar Flynn als nazi-vriend; kennelijk was er wel in de jaren '40 een vermoeden dat Flynn sympathie had voor het Derde Rijk, wat ervoor zorgde dat hij niet altijd gevraagd werd voor films als Norhern Pursuit. In werkelijkheid wilde Flynn vechten voor de geallieerden, maar zijn vele fysieke problemen (zijn lijst aan ziektes en andere lichamelijke pijnen lijkt oneindig te zijn geweest; toen hij op zijn vijftigste overleed was hij kennelijk ook echt opgebruikt) zorgden ervoor dat hij afgekeurd werd.

Dit is allemaal wel in interessant in de context van Northern Pursuit, waarin Flynn zowaar een Canadees speelt met Duitse roots die niet wordt vertrouwd in de omgang met Duitse gevangenen, omdat de autoriteiten verwachten dat zijn afkomst hem een nazi-sympathisant maken. Flynn, even aannemend dat hij geen liefhebber was van de nazi's (gezien zijn zeer linkse overtuigingen is dat waarschijnlijk ook niet zo), zou zich wellicht herkend hebben in de rol. Dat is ook waar het meeste interessante onderdeel van het verhaal vandaan komt. Ik vond het een boeiend gegeven dat de hoofdfiguur hier bijna bij voorbaat al als nazi veroordeelt werd en het was nog eens extra boeiend dat het personage ook daadwerkelijk interesse toonde in zijn Duitse gevangene.

Helaas is dit een Hollywoodfilm uit 1943 en wist al bij voorbaat dat het daarom slecht bij een oppervlakkig dieper laagje zou blijven. Flynn wordt eventjes boos, maar verder wordt de suggestie dat hij werkelijk sympathie voor de nazi's zou kunnen ontwikkelen niet alleen weerlegd, maar zelfs plotseling compleet vergeten. De vriendelijkheid van Flynn ten opzichte van de Duitsers wordt al snel een act, terwijl ik graag een karakterstudie had gehad waarbij de hoofdfiguur misschien werkelijk verleid wordt door de nazi's. Dan kan hij nog altijd weer een omkeer terug maken voor een happy end. Een beetje The Searchers voor het oorlogsgenre of zo. Maar dit is dus Hollywood in het jaar 1943 en het is ook logisch dat we zoiets niet krijgen, zeker niet met een toen nog populaire ster als Flynn in de hoofdrol.

Het zorgt er wel voor dat de sympathie van Flynn voor de nazi aan het begin wat als een vreemd element aanvoelt, iets wat niet in het geheel van de film past. Hij geeft aan oprecht met de officier te willen praten over het huidige Duitsland. Zou Walsh hier dieper op in hebben willen gaan? Zitten er meer duistere hints in de tweede helft die suggereren dat er meer speelt? Het lijkt er niet op.

Wat overblijft is vooral een vermakelijk oorlogsavontuur dat echter wat te lichtvoetig aanvoelt en niet altijd het meest handige script heeft. De nazi's blijven toch iets te veel domme sukkels, met een aanvoerder die gewoon graag mensen neerschiet, zoals wel meer filmnazi's in de jaren '40 (en ook geregeld daarna). Mooie beelden in de sneeuw, met goede actie a la Walsh, al wil ik nooit meer een skiscène zien met back-projection. Ik kan me er gewoonlijk niet zo aan ergeren, maar dit zag er wel erg slecht uit. De rest van de film is slechts een niemanddalletje. Niet vervelend, maar het is ook geen wonder dat dit geen klassieker is geworden.
2,5*

TOR Interessante informatie, ik moet hier nog ergens een boek over Flynn hebben dus ik zal een van de volgende dagen eens op zoek gaan of er daar iets van in staat

@The One Ring:

Betreffende Flynn's nazi-sympathie.

Het is bewezen dat hij banden had met een Oostenrijkse top-nazi las ik.

Ook zou hij gespioneerd hebben voor Franco tijdens de Spaanse burgeroorlog, en zijn informaties aan velen het leven hebben gekost.

Naar het schijnt kloppen de beweringen van die biograaf toch op zijn minst voor een gedeelte.

Dat het boek puur fantasie zou zijn is later weer weerlegd.

Ik heb het niet lang geleden nog eens opgezocht.

Het zou te vinden moeten zijn op internet.

Het is echter niet zo dat ik erop uit ben om Flynn zwart te maken.

Ik vind het wel interessant.

Dat van Franco is makkelijk te vinden, maar de nazi's vind ik alleen als een gerucht dat steeds maar weer weerlegd is.