Tales from the Darkside: The Movie (1990)

Het derde verhaaltje "lover's vow" is me al die tijd bij gebleven sinds ik deze als kind zag. Ik wist tot op heden niet dat het ging over deze film. Sinds kort heb ik men horrorcollectie weer wat aangevuld en toen kwam ik deze tegen. Leuke herinneringen aan met name dus het derde filmpje die toch erg luguber eindigt. Alleen al voor dat derde filmpje een 3.5*! Helaas waren de overige 2 filmpjes minder leuk, en met name het 2de filmpje over de kat vond ik erg slecht en vergezocht. Ik geef het toch nog een 2.5* want het verdient niet om gebuisd te zijn.

Meh. Debbie Harry was lekker in deze film.

Lekkere ninetees horror! Voelt vertrouwd aan en kort verhalen doen het bij ondergetekende opvallend vaak goed. Het eerste verhaal komt moeizaam op gang en wil maar geen voltreffer worden. Dat in tegenstelling tot de andere twee die erg gaaf zijn. Eng wordt het nergens, maar wel sfeervol en leuk. Laat de film niet liggen als je deze (weer) eens voor een euro tegenkomt!

For an agent, being a monster is just credentials

Het weekend begint tegenwoordig te krijgen van horrorfilms te kijken. Tales from the Darkside was een film die al langer op het verlanglijstje stond vanwege de aanwezigheid van Stephen King en George A. Romero (ik had wel het idee dat Romero dit ook geregisseerd had, maar daar vergistte ik me blijkbaar in), maar ook qua cast leek dit wel aan amusante film te kunnen worden. Veel bekende koppen in hun beginjaren in ieder geval en dat vind ik altijd wel leuk.

Vreemd dan ook dat die praktisch allemaal in het eerste segment komen in plaats dat ze wat verspreid worden. Lot 249 kan dan ook rekenen op Christian Slater, Steve Buscemi en Julianne Moore en hoewel het plotje rond een gevonden mummie die op de killertoer gaat nadat hij tot het leven wordt gewekt via een spreuk op papier wel leuk is, is de uitwerking wat minder te noemen. Er zit weinig schwung in, sommige scènes zijn echt te donker (al vraag ik me dat wel af of dat misschien aan de DVD lag aangezien daar ook wel wat schoonheidsfoutjes waren ingeslopen zoals een ondertiteling die links uitgelijnd is) en het is eigenlijk enkel het einde waar Bellingham toch nog blijkt te leven en Andy om de tuin heeft geleid met de spreuk wel leuk.

Tweede verhaal was Cat From Hell, iets met een kat dus, en blijkt een stuk beter te zijn dan zijn voorganger. Nog steeds visueel een donkere bedoening, maar de strijd van een huurmoordenaar tegen een kat werkt wel goed. Een aantal flashbacks halen weliswaar de schwung uit het verhaal, maar de moordzuchtige kat maakt veel goed. In dit segment zit ook de leukste scène uit heel de film, namelijk de kat die zich in de keel wringt en er nadien terug uit komt gekropen. Simpel, voorspelbaar en toch erg effectief. Ook hier een kleine groep van acteurs, maar er is niet al te veel op aan te merken.

Het derde verhaal genaamd Lover's Vow, dat met de Gargoyle dus, trok het meest mijn aandacht vanwege de aanwezigheid van James Remar. Een acteur die vooral in budget films komt opdraven, maar die een (voor mij) legendarische status heeft bereikt met The Warriors. Hij neemt hier de hoofdrol op zich en het lijkt er lange tijd op te gaan lijken dat dit het beste verhaal ging worden. Althans totdat Preston opeens out of the blue besluit om alles op te biechten aan zijn madam en dat zij het monster blijkt te zijn. Een 'twist' die je al van in het begin zag aankomen en die eigenlijk de goede opbouw teniet doet.

Tussen de verschillende verhalen zit nog een wraparound story rond een heks (Blondie!) die een jongetje wil gaan opeten, maar ook dat wordt uiteindelijk genekt door zijn einde. Iets wat dus voor heel de film van toepassing is. Zonde, want voor de rest is dit wel iets met wat potentie. Het komt er echter niet over de gehele lijn uit.

Nipte 3*

Aardige horror anthologie.

Alleen jammer dat ze gekozen hebben voor vrij klassieke verhalen die al in de jaren 90 niets nieuws brachten. Originaliteit was inderdaad ver te zoeken.

Desondanks waren ze leuk uitgewerkt, redelijk sfeervol en hier en daar zat er grappige maar goede gore.(die kat! )

De wrap-up story was ook leuk, maar tegen het einde aan iets te afgeraffeld.

Ik ga me aansluiten bij de recensie van EW101 geen van de verhaaltjes zijn hoogstandjes maar ik vond het eigenlijk wel vermakelijk. Het eerste en tweede verhaaltje vond ik allebei even leuk, het derde het minste. De wrap around story was duidelijk een knipoog naar het sprookje Hans en Grietje
Kennelijk was er eerst een TV serie van, misschien toch eens een aantal afleveringen van proberen.

Een drieluik in de traditie van Creepshow waarbij vooral het laatste verhaal erg vermakelijk is.
De effecten zijn van prima kwaliteit. Deborah Harry ( Blondie ) speelt Betty, een heks die de jongen gevangen houdt om uiteindelijk als hoofdschotel aan te bieden. Om tijd te winnen vertelt de knaap de drie verhaaltjes. Verwijzing naar Hans en Grietje ligt er dik op. Vermakelijk. 6/10

the cat from hell was geniaal,eerste ook zeer de moeite waard*derde filmpje vond ik de minste*verhaal eromheen met de hekt was het eind ook geniaal*2,5 sterren

En verder met de volgende King jaren '90 horror. En hoewel zijn naam wel groots gepresenteerd wordt is de toevoeging met één verhaal niet erg groot. De naam King verkoopt kennelijk. Kwaliteit hoeft het niet perse te betekenen, dat wisten we inmiddels, en wordt ook met deze film bevestigd die aardige momenten heeft maar verder niet bijzonder is.

De film bestaat uit vier delen met drie verhalen in die zin en allemaal hebben ze hun eigen humor en spanning. De eerste vind ik toch vooral kolderiek, in de tweede zullen vele mensen die bij mij over de vloer komen mijn kat denken te herkennen, en de derde is zowel het meest voorspelbaar als bizar. Opvallend is de cast met veel namen waarschijnlijk nog aan het begin van de loopbaan met Slater, Moore, Buscemi, Rae Dawn Chong die erg prettig is voor het oog, een bijzondere cameo van Debbie Harry en oudgediende William Hickey.

Verder is er niet zoveel te zeggen wat mij betreft over Tales Of The Dark Side behalve dat de verhalen niet zozeer eng zijn als wel smerig en morbide. Hoewel ik anders nog wel eens te porren ben voor een beetje foute King verfilming kon dit me eigenlijk weinig boeien en was het me allemaal net te veel onder de maat. Aardig voor een keer maar zeker niet meer.