Brat (1997)

Dit is dus een van de films waarin wijlen Sergei Bodrov Jr. als acteur meedoet.

En hij is van de regisseur van 'of Freaks and Men'.

Goed lezen wat er staat...

Ikke niet begrijpen?

Aha oke

Tja, na mijn wijze opmerking trok degene die een foutje maakte zijn bericht in..

Zojuist gekeken. Ik had er veel van verwacht, de film kreeg goede kritieken in de media. Maar holy shit, wat was dit een waardeloze teringfilm. Filmtechnisch gezien echt volledig klote: een verhaallijn om je kapot te lachen, acteerwerk wat serieus vermoeiend is om naar te kijken, dialogen waar je broek van afzakt, muziek van de schijnbaar immens populaire band Nautilus Pompilus die echt niet om aan te horen is. 'Brat' scoort hoog op de ranglijst van Meest Waardeloze Film Ooit en krijgt van mij ook echt niet meer dan een halve ster. Ik meen het serieus: niets is goed aan deze film. Ergens in de film komen wat lui terecht op een gaaf housefeest, waar "Max don't have sex with your ex" wordt gedraaid. De dialoog: "Wat zingen ze?" -"Maakt toch niet uit, ze zingen ontzettend goed!". Onbegrijpelijk dat deze prutsfilm niet is afgeslacht in de media.

Zo slecht Yak? Hmm jammer, schijnt wel oke te zijn.

Dat komt omdat de film niet slecht is

Zo slecht, Narf. Maar ik wil je er niet van weerhouden hem te kijken en je mening te geven, ben ik zelfs wel benieuwd naar.

Oké, mijn argumenten ken je. Kom maar op met de jouwe!

Wat is er mis met het verhaal ? niets toch !

Muziek vond ik goed bij de film pasen.

Het acteerwerk is goed, en met de dialogen is ook niets mis mee.

En de hoofdrol speler vind ik erg leuk.

Een uitgekauwd gangsterverhaaltje, inclusief affaire die je van tien kilometer kunt zien aankomen. Echt volledig inspiratieloos.



Precies: klotemuziek voor bij een klotefilm (sorry, deze moest ik even inkoppen )



Please! Die Bodrov die als Quasimodo door de film heen sjokt, met zijn onderlip op zijn schoenen? Die vage Cat, die alleen maar stoned uit haar ogen loopt te kijken en geen twee zinnen overtuigend achter elkaar kan opzeggen? Of toch maar Danila's gangsterbroertje, compleet met kale kop, die fantastische dingen mag zeggen als "maar pas op, je moet me niet belazeren!"?



Nou, bij de obligate broeder-scène, waarin Danila's broer met al zijn gave gangsterheid ligt te janken en Danila begint met "Weet je nog dat, vroeger.. ", slaakte ik echt zo'n diepe zucht dat mijn huisgenoten er wakker van moeten zijn geworden. En zo zijn er nog wel meer voorbeelden.



Ach, mag je vinden

goeie film, al was het alleen maar om het treffend weergeven van st. Petersburg...

't verhaal is kut, maar boeie.

't acteren is matig, maar ik vond de hoofdrolspeler nog wel redelijk overtuigend overkomen.

Tevens vond ik die scene met die foute muziek in de disco 1 van de betere in de film.

En Russen rulen. Dus dat halve sterretje vind ik een beetje overdreven.

Van de week deel 2 gezien die me erg goed was bevallen. Ook dit is weer een fijn filmpje. Lekker rauw en zonder opschmuk. Leuke gangsterfilm met een goede hoofdrolspeler. De grauwe setting bevalt me wel. Heeft een stuk meer tempo dan de meest andere Russische films al zegt dat niet heel erg veel. Aanrader.

Dikke 3,5* Da;s een halfje minder dan het vervolg.

Zwakke film over een op het eerste gezicht sullige jongeman, wiens beste maatje zijn draagbare CD-speler is. Hij maakt contact met diverse personen en draalt voor de rest wat rond in St. Petersburg, wat zo af en toe nog wat mooie plaatjes oplevert, al snap ik niet waarom zo'n rood-bruin-achtig filter overal overheen gegooid moest worden. Gebruik dan zo'n grauw grijzig filter.

Wat me daarnaast nogal tegenviel was dat de relatie tussen beide broers (iets waar de titel naar verwijst) nauwelijks uitgediept wordt. Zonder problemen doet Sergei Bodrov de criminele klusjes die zijn broer hem opdraagt te doen. Erg apart allemaal.

Lekker Russisch sfeertje, mooi gegeven zo'n sympathieke sociale jongen die erg slim is in het harde onderwereldje. Het heeft ook wat grappigs. Het verhaal is niet zo belangrijk, het kabbelt vrolijk door, ik heb me er uitstekend bij vermaakt en heb nog een deel 2 ook, ben benieuwd.

Inmiddels tweede deel gezien en dat is puur genieten. Misschien wat minder humor voor de fijnproever als in deel 1, het ligt er hier allemaal wat duidelijker op. Maar dat kan helemaal geen kwaad, het is allemaal zo ijzersterk. Het verhaal speelt zich nu gedeeltelijk af in Amerika, aandoenlijke vriendschappen, naïef racisme, het speelt allemaal dwars door elkaar. De misdaad , eergevoel, de verschillen tussen oost en west, een vreemde mix die nergens de plank misslaat. Prachtige moderne Russische films, echt een aanrader.

De film wordt gepromoot als "De Russische Taxi Driver", maar dat vind ik toch wel wat eer te veel. Brat is mistroostig en toont erg sterk het verpauperde Rusland dat in die tijd zowat bankroet was met alle miserie die erbij hoort. Dat is wat mij betreft het beste punt aan de film, want voorts is het verhaal te leeg en is de film niet intens genoeg om te kunnen beroeren.

Bovendien zijn de acteerprestaties zeker niet fantastisch te noemen, is de muziek niet denderend en overtuigt de film ook visueel niet. Twijfelend tussen 2,5* en 3*, hou ik het wel op een magere 3*.

Ik hoorde zeggen dat de tweede film beter zou zijn?

3*

Weer een sterke film van Balabanov, waarvan ik al gelijk fan was met de film Cargo 200. Hier schetst hij een beetje met hetzelfte stijl de subtiele misdaadfilm Brother. Om te beginnen vind ik het kleurgebruik en de opbouw erg indrukwekkend. Alles ziet er nogal vergeeld en ouderwets uit en het is ook niet bepaald op de bruisende plekjes van Sint Petersburg geschoten. We volgen Danilla die zijn broer weer opzoekt en uiteindelijk langzaamaan mag deelnemen van de onderwereld, want zijn broer is namelijk huurmoordenaar. En zo zien we dus dat Danilla de ene klus na de andere klaart en vervolgens in een web terecht komt. Waar ie uiteindelijk moet uitvechten.

Memorabel vond ik die tram. Waarmee Danilla altijd op zijn rendez-vous punt mee werd opgehaald.

Maar verder weer een uitstekende film van Balabanov. Mooi geschoten en lekker subtiel. Ik kijk al uit naar deel 2.

4,0*

Interessante film. Destijds een enorme hit in Rusland waardoor Balabanov's regisseursloopbaan meteen van de grond kwam en Bodrov beroemd werd. Een soort ironische gangsterfilm. Bodrov is terloops cool, nergens bang voor, beweegt zich langs de zwarte randen van de maatschappij en ruimt ook nog de meest foute figuren op, heeft een soort moraliteit in een wereldje dat dat verloren heeft.

De achtergrond is eigenlijk nog wat boeiender en zoals ook bij (latere) films van Balabanov die ik zag goed getroffen. Rusland is in elkaar gestort. Iedereen parasiteert op elkaar. Wonen met zijn allen in een versleten flat. Een donker, van criminelen doordrenkt wereldje. De meest aftandse Westerse eurodance nummers worden als cool gezien, McDonalds komt nog langs. Even als wat mooie donkere romantiek.

Balabanov heeft betere films gemaakt, maar ook dit debuut was prima.

3.5*

Was dit ironisch? Toen ik 'm zag vond ik het vooral erg knullig.

Absoluut. Vind er duidelijk al een Balabanov-stempel opzitten. De film is regelmatig grappig en heeft veel meer laagjes dan wellicht op het eerste gezicht lijkt. Hoe de film kijkt naar Russische identiteit bijvoorbeeld of naar de cultuur van sommige jongeren daar. Bijvoorbeeld hoe een opstandig gekleed meisje de meest foute Westerse eurodance uit die tijd als hemelse muziek omschrijft, duidelijk omdat het niet Russisch is, Of hoe de "held" van de film feitelijk zelf bijna niks onderneemt en bijna alles wat hem gebeurd, maar ook wat hij vind en doet door anderen wordt aangereikt. De film is duidelijk met een hele dikke knipoog gemaakt.

van 0.5* naar 2.5*, hoe werkt dat?

een peroonlijk minpuntje: die kale broer speelt ook een bizare rol in Of Freaks and Men (van Balabanov) en dat gezicht zal me altijd bijblijven, maar gelukkig was hij hier niet al te aanwezig

interessante film, vooral door het hoofdpersonage en wat het zegt over de Russische cultuur als een film over een ijskoude moordenaar die van alles lijkt te haten (Joden, Amerikanen, homo's) behalve Duitsers (hoewel dat door een taalgrapje wat dubbelzinnig wordt) en de mensen om hem heen graag als wel/niet zwakkelingen bestempeld een grote publiekslieveling wordt. Ik begrijp uit de commentaren hierboven dat meer mensen deze snuiter wel sympathiek vonden... dat maakt het voor mij vooral fascinerend...

Verder een enorm goed tijdsbeeld, mooie nadruk op foute muziek, en een leuk contrast met een andere foute film uit die tijd die ik eerder deze week zag: A Night at the Roxbury (1998). Meneer Ferrell zit hier inderdaad compléét aan de andere kant van het zwak/sterk spectrum... maar goed beide films zijn fout, dus de "wat is beter?" vraag lijkt me niet aan de orde.

Брат

Een film van een regisseur die ik zonder speciale omstandigheden waarschijnlijk nooit gezien zou hebben. Nu hield mijn studievereniging een "Russische filmavond" waarin deze film centraal zou staan. Met een spreker die ons wat achtergrondinformatie zou geven kijk je natuurlijk met een extra kritische blik naar de film. Balabanov heeft wel degelijk een goede prestatie neergezet.

Misschien is zijn grootste prestatie in deze film wel dat hij zijn eigen tijdsgeest bijzonder goed verfilmd. De chaos van de jaren '90 van de vorige eeuw, de anarchie en de wetteloosheid onder Jeltsin is perfect verfilmd. Het verhaal van Danilla is typisch. Toch houdt Balabanov het vrij persoonlijk. Het is geen Amerikaanse rise and fall van een grote crimineel, maar bijna een deel van een autobiografie. Ondanks dat is identificatie met Danilla lastig, maar dat spreekt voor zich. Toch verslapt zo nu en dan de concentratie. Naarmate de film vordert vervalt Balabanov in een herhaling van zetten, wat doodzonde is van een verder sterk verhaal.

Sergey Bodrov Jr. speelt een prima rol. Hij weet vooral te imponeren door zijn simpliciteit. Hij vergaapt zich niet aan extravagante uitspatting of probeert de show te stelen. Hij lijkt haast zichzelf. Mede doordat hij geen bijzonder uitvoerige tekst heeft krijg je er een doodnormaal gevoel bij. Goede prestatie.

Viktor Sukhorukov is compleet geschift als broer van Bodrov Jr. Ik heb dan ook menig maal met gefronste wenkbrauwen naar zijn spel gekeken. Het voelt wat kunstmatig bij hem. Hij trekt de rol niet als zijn eigen jas aan.

Svetlana Pismichenko speelt ook goed. Vooral op het einde vond ik haar sterk.

De film heeft een zeer goede sfeer. Het geheel voelt lekker grauw aan. De typerende postcommunistische sfeer die je zelfs vandaag de dag nog in gebieden aantreft is alom vertegenwoordigd. Straten gevuld met junkies en criminelen die de scepter zwaaien zijn toonaangevend voor, aldus de spreken, de realiteit van die tijd. Ik wil tot slot Vyacheslav Butusov nog even noemen, die echt heel goede muziek hiervoor gecomponeerd heeft.

Брат is een goede Russische productie geworden, waarbij helaas op het einde de concentratie een beetje verslapt. Voor de rest prima.

3*

Zo eindelijk gezien! Dit is een zeer bekende film in Rusland en staat in de top250 op Брат (1997) Ik vond vooral de de hoofdrolspeler erg goed spelen. Hij speelde kil en cool maar tegelijkertijd ook vriendelijk. Het is inderdaad behoorlijk grauw. Ik weet nog dat ik in 1997 in Sint-Petersburg was. Het was toen niet zo grauw als in de film, maar kwam wel in de buurt. Kapotte wegen, vieze huizen, zwerfhonden, kapotte auto's in de hofjes. Gelukkig is dat nu heel anders!

Mooie film die een beetje laat zien hoe Sint-Petersburg een beetje was. En natuurlijk de prachtige rol van Bodrov!

4*

Deze film moest het van mij nu niet bepaald hebben van de pief paf poef scènes - dat soort scènes heb ik al tig keer en veel beter gezien - maar vooral van de sfeerbeelden van St. Petersburg van vlak na de ineenstorting van de Sovjet-Unie. Grauwer en troostelozer kon het gewoon niet. Hilarisch vond ik die tram, waarvan het middengedeelte grotendeels weg was. Je zou zeggen dat dat symbolisch stond voor al die voormalige sovjet-republieken die nu zelfstandig geworden zijn en nu niet langer deel meer uitmaken van het eens zo grote Rusland. Zeer mooi vond ik trouwens de eurodance scène en dit onder de muziek van E-rotic. Tja, in erbarmelijke omstandigheden geeft muziek je nu eenmaal troost. Toch wel een mooie film van Balabanov dus dit Brat, hoewel toch zeker niet zijn beste. Dat vind ik altijd nog Gruz 200

3.5*

Mee eens wat Wibro hier zegt.

Sfeer, sfeer en sfeer dat is wat deze film uitstraald. Een troosteloze in dit geval.

4 sterren.

Naar verluidt een monument uit de Russiche cinema. Nou. Als antropologisch experiment is de film misschien enigszins te genieten, want Balabanov portretteert zijn land met veel aandacht voor enkele typisch Russische archetypen: een kijvende moederfiguur, een vrouw die zich aan haar eigen ondergang (een slechte man) vastklampt, een algehele gelatenheid voor wat de noodlottigheid van het leven betreft, een ingebakken achterdocht jegens de staat, altijd en overal alcohol, een publieke ruimte in verval, een gemeenschapsmoraal in staat van ontbindingen, et cetera.

Toch is het moeilijk om vanuit de doctrine van de Westerse cinema naar een film als deze te kijken. De brakke cameravoering, de warrige interpersoonlijke verhoudingen, de ondoorzichtige psychologische typeringen, de houterige symboliek, het starre narratief, ... : ‘Brat’ bekijken, is zich realiseren hoe weinig compatibel de Russische en de Westerse blik zijn. Anderzijds: hoe verklaar je dat we vandaag zonder veel problemen Dostojevski en Tolstoj lezen, Tsjechov en Gorki op de planken brengen, Tarkovsky en Zvyagintsev naar waarde kunnen schatten? Pleit dat dan toch niet eerder voor een deficit bij de maker? Ik vrees van wel.

Absoluut niet van genoten dus. Wel integendeel – verveeld en verlangd naar het einde.

2*

Gezien het uiterst krappe budget waarmee deze film gemaakt is —naar verluidt $10.000— is het eindresultaat best wel knap. Maar het voornaamste manco van de films van Balabanov vind ik dat die allemaal draaien om nihilistische personages. Ze zijn rauw en grauw, althans de films die ik van hem gezien heb. Je houdt er nooit een goed gevoel aan over. Nou is dat natuurlijk geen must, maar soms toch wel lekker meegenomen.

Terzijde zij nog vermeld dat het personage van Danila (Sergey Bodrov) als chauffeur terugkeert in de film Syostry [Zusters] (2001) —met Oksana Akinshina (Lilya 4Ever)— een film die door de voortijdig overleden Bodrov zelf geregisseerd werd.

Erg leuke film.

Heeft verdacht veel van Pusher weg die een jaar eerder uitkwam, alleen voelt het acteren hier wel erg ongemakkelijk aan. Wel een heerlijk Russisch hitman sfeertje, harder krijg je ze niet.

Fijn, een Balabanov-special op MUBI. Ik was na Gruz 200 wel benieuwd naar meer van hem, en dit is een mooie gelegenheid om wat meer in z'n oeuvre te duiken. Te beginnen met Brat, schijnbaar een vrij groot succes in Rusland toendertijd.

Brat volgt de jonge Danila, die na z'n militaire dienst besluit om in navolging van z'n broer carrière te maken in de misdaad. Dat is in ieder geval de letterlijke lezing, want ik vermoed dat Balabanov hier ook nog wel wat sociaal commentaar en symbolisme in mee probeert te geven. Met name de (fraaie) discoscene waarin sommigen blind losgaan op de meest achterlijke eurodance (E-Rotic, over hitjes uit een grijs verleden esproken) - als het maar westers is is het goed, ook al is het objectief bagger - terwijl Danila juist om niets ruzie loopt te zoeken met een lokale Fransoos. Wat Balabanov precies bedoelt weet ik dan ook niet, en misschien wil 'ie gewoon een bepaald type Rus (met goede redenen) op de hak nemen, maar soit.

Goed, hoe dan ook, het is een gangsterfilm, maar verwacht geen heftige actiefilm. Het gaat meer om sfeer. Donker, naargeestig, en allerlei casual geweld wat zonder veel opsmuk wordt getoond. En dat was best wel interessant om uit te zitten, ondanks dat de personages niet heel erg uit de verf komen. Danila zelf is nogal stoicijns en stug, maar bijvoorbeeld z'n broer (en helemaal hun onderlinge relatie) blijft behoorlijk vlak. Toch heb ik me prima met de film vermaakt. Ik viel niet van m'n stoel en het was niet zo heftig en bijtend nihilistisch was als Gruz 200 (al was het nog steeds nihilistisch hoor, maak je geen zorgen), maar benieuwd naar meer van Balabanov ben ik zeker.

Hoezo heb ik hier zo van kunnen genieten? Want op het eerste gezicht is dit een vrij knullige film; lelijke geluidsband, goedkope soundtrack, matig acteerwerk, slap verhaaltje. Maar de film heeft een aangenaam sfeertje en een erg lekker ritme. Het swingt. En het is pretentieloos. En daarmee valt het allemaal precies op de goede plek. Maar snel het tweede deel eens opzetten.