Blossoms in the Dust (1941)

Greer Garson speelt fenomenaal, op het minst. De technicolor maakt het een heerlijke jaren '40 feelgoodfilm (het verhaal mag dan wat droevig zijn, de film heeft een zeer optimistische standpunt). Het is zo zonde dat ze tegenwoordig haast vergeten is, want ze was een van de grootste sterren uit haar tijd. Het verhaal was erg mooi en Garson speelt erg meeslepend. Helaas was het soms wat langdradig en saai, maar er zijn teveel pluspunten wilde dat daadwerkelijk storen.

Die Mevrouw Gladney heeft werkelijk bestaan en heeft zich een stuk van haar leven ingezet om ouderloze kinderen een thuis te bezorgen en hun een wettige status te bezorgen.

Mervyn Leroy maakte er een melodramatische film over. Het leven van Edna Gladney leende zich daar gemakkelijk toe omwille van de vele familiale tegenslagen.

De film ontroert bijwijlen, wekt bewondering voor die vrouw, bevat een indringende scène in de Senaat en laat omwille van het sterk sociaal aspect van het gegeven niemand onverschillig.

Het verhaal is goed opgebouwd al valt de beslissing van het hoofdpersonage om tot kinderhulp over te gaan eerder bruusk.

Greer Garson is geschikt voor dergelijke rol en acteert dan ook goed.

Greer Garson is in mijn ogen zonder meer een kanjer van een actrice. Met matthijs_013 ben ik van mening dat zij een van de grootste sterren uit haar tijd (jaren 40/50) was. Geen toeval dat zij in die periode maar liefst zeven keer een Oscar-nominatie ontving, waarvan er één verzilverd werd (voor de klassieker Mrs. Miniver, 1942).

Het is vooral dankzij Garson’s optreden dat deze biopic over weldoenster Edna Gladney beklijft. Een mooie, op sommige momenten ontroerende film.

Aardig tussendoortje.