Bell Book and Candle (1958)

Uiterst vermakelijke film met mooi geschoten plaatjes. Leuk vermaak.

Normaal is James Stewart een uiterst boeiende acteur. Maar in deze film konden noch de acteurs, noch het vreemde verhaal boeien.

remake 2008

Vermakelijk fantasie film met een prima verhaaltje.

James vond ik weer goed net als de rest.

3,5 ster

Wat toevallig. Ik kijk de film op dvd en hij is gelijktijdig op tv te zien...

Bij toeval, net voordat hij begon, gezien in de gids dat ie kwam. En dat is heel mooi, als James Stewart liefhebber kreeg ik Kim Novak en Jack Lemmon er nog gratis bij ook!
De films is leuk, en uiterst vermakelijk. Ik heb heel erg moeten lachen om de scene waar Stewart dat goedje op moet drinken. En ja, de film is misschien wat zoetsappig, maar wel erg leuk!

3.5*

Gezien de cast verwacht je een topfilm, maar het is niet onlogisch dat deze prent zo onbekend is gebleven. Het plot is nogal dunnetjes en het fantasy-element is wel heel goedkoop en simpel uitgwerkt. Met enige moeite uitgekeken. Niet Stewart's, Novak's of Lemmon's beste. Bij lange na niet.

Er is iets vreemds met deze film...

Ik heb hem nu voor de vierde keer gezien...

Van de eerste drie keer kon ik me niet veel herinneren...

Bepaald geen indrukwekkende film, zou je dan dus denken...

Maar waarom wil ik hem dan na een tijdje weer zien..?

En waarom bevalt-ie me steeds beter..?

Een betoverende charme...

Dat moet het zijn...

Vraag in een filmquiz: "In welke film uit 1958 spelen Kim Novak en James Stewart samen en het is níet Vertigo?" Ik had het antwoord nooit geweten - tot nu. Ik ga deze film ook niet snel vergeten. Hartstikke aangenaam, beetje een Kerstfilm, maar nu het bijna de hele dag al buiten sneeuwt past het ook best. De film is wat gewoner dan veel technicolor spektakels uit de jaren 50. En die relatieve eenvoud geeft de film juist charme. Kleinschalig, beetje tuttig, maar wél een met een magisch onderwerp en wat bijbehorende laagdrempelige gimmicks als groene rook, toverdrank en een poes met paarse ogen.

Novak (las ik pas ergens in een post dat iemand Novak niet charmant of betoverend vond??? ) is een heks, evenals haar tante (een leuke Lanchester) en haar broer Nicky (de licht neurotische bongo-speler Jack Lemmon). James Stewart is in deze film de sullige goedzak, die hebben we vaker gezien, maar nu pas vielen me overeenkomsten op tussen Stewart en André van Duin. Als dat geen magie is...

Ik heb hem zelfs voor 2 euro in de winkel gekocht.

Best een vreemde maar wel vermakelijke film die zich uitstekend leent rond de kerstdagen.

Kim Novak was echt prachtig in deze film en ik zou het niet erg vinden om zelf onder een spell te zitten bij deze heks!

Ook een aparte rol voor Jack Lemmon trouwens, niet een rol die ik in eerste instantie bij hem had gedacht maar hij brengt het er goed vanaf!

De tante vond ik wel super irritant trouwens, dit was natuurlijk hoogstwaarschijnlijk ook wel de bedoeling maar wat een irritante hoge en schreeuwerige stem zeg!

Het is een film die mij aan de ene kant goed weet te vermaken maar waar ik bij de andere kant een rare smaak over hou, het einde bijvoorbeeld is super geforceerd en de film wist niet altijd even boeiend te blijven.

Maar toch zijn 3 sterren zonder twijfel op hun plaats, al is het maar voor de betoverende Kim Novak en die hele originele kerstboom.

Een kat genaamd Pyewacket, de vreemde vorm wenkbrauwen van de sexy Kim Novak en haar jurken, het zijn zomaar een paar ingrediënten in deze kerst-film die hiervan een aangename 106 minuten kijkplezier maken. En zo zijn er nog een paar meer te vinden. Al had het misschien wel iets korter gekund. Een Rom-Com over een heks die verliefd wordt op een sterfelijke man en hiervoor haar toverkracht opgeef. Die love-intrest is James Stewart en is door zijn leeftijd niet heel geloofwaardig. Iets wat hijzelf ook vond want dit was de laatste romantische hoofdrol voor hem, omdat hij zichzelf te oud ging vinden voor dit soort rollen en zijn vrouwelijke tegenspeelsters, vaak de helft in leeftijd jonger waren dan hemzelf! Een ander minpuntje is wellicht dat alles, gezien het onderwerp, wel wat magischer van sfeer had gekund, maar men hield het bij een aantal zeer bescheiden speciale effecten (een groen vuur en een trucje met het licht van de lantaarnpalen.) Dit was ook de tweede opeenvolgende samenwerking van hoofdrolspeler James Stewart, na "Vertigo", met de beeldschone sexy Kim Novak. Deze film in het mini-genre over heksen in een liefdeskomedie is bij vlagen wel betoverend.

Een film naar het gelijknamige toneelstuk dat met succes op Broadway werd opgevoerd. De hoofdrollen in het stuk waren voor Rex Harrison en Lilli Palmer. Voor de verfilming wilde Colombia Palmer vervangen door Kim Novak. Daar was Harrison (die op dat moment nog was getrouwd met Palmer) het niet mee eens. Hij bedankte voor de eer om de filmrol in te mogen vullen. Hoewel Gary Grant op de mannelijke hoofdrol aasde, ging de rol naar James Stewart. De keus voor Stewart was weer het gevolg van een deal tussen Colombia en Paramount. Colombia had Novak eerder uitgeleend aan Paramount voor de film Vertigo. Colombia had nog wat tegoed.

James Stewart werd als tegoedbon ingezet. Stewart was niet zo blij met zijn uitverkoring. In de film speelt hij de love interest van Novak. Stewart vond het absurd om als 50-jarige de minnaar van de 25-jarige Novak te moeten spelen. Bovendien had Stewart regisseur Richard Quine niet erg hoog zitten. Maar goed. Novak, die een liaison had met Quine, haalde Stewart over om het toch te doen. Het werd zijn laatste optreden in een romantische rol.

Veel gedoe dus rondom Bell, Book and Candle. Het eindresultaat is dan ook niet geweldig. De film is een romantische komedie met een flauw verhaaltje, belegen humor en een ongeïnspireerd spelende James Stewart. Ook Kim Novak maakt acteertechnisch weinig indruk. Ze maakt daarentegen wel indruk met haar ravissante uiterlijk en haar prachtige garderobe van modeontwerper Jean Louis, die er een oscarnominatie aan overhield. De leuke bijrollen van Ernie Kovacs en Hermione Gingold verlenen de film nog enigszins een bepaalde mate van vermakelijkheid. De bijrol van de jonge Jack Lemmon die overenthousiast aanwezig is, vond minder geslaagd.

Regisseur Quine pleegde in 1989 zelfmoord. In zijn afscheidsbrief stond dat hij het onverdraaglijk vond om geen mooie romantische komedies meer te mogen maken. Ik heb geen idee of hij daarbij verwees naar Bell, Book and Candle.

Bell, Book and Candle is een film waarover veel is te vertellen. Dat het dan meer over het exterieur gaat dan over het interieur, zegt natuurlijk veel. Het is gewoon een matig werkje.