Jack and the Beanstalk (1952)

wat een afgrijselijke film! slechte liedjes, geluid om hoofdpijn van te krijgen en een tweede helft om te verlangen naar kots gepresenteerd in een champagneglas.

This is a fable

Toen ik de vorige film in de reeks had gezien, Comin' Round the Mountain, vroeg ik me af wat Lamont met Jack and the Beanstalk zou doen omdat hij met Comin' Round the Mountain eindelijk eens een uitstekende Abbott & Costello had geleverd. De verbazing was dan ook groot dat het eigenlijk Jean Yarbrough was die de film regisseerde, een regisseur die ons In Society en Here Come the Co-eds had gebracht. Dat kan niet mislopen dus ik begon met volle goesting aan Jack and the Beanstalk.

Ik had vroeger een tekenfilm van het bekende sprookjesverhaal maar het behoorde niet noodzakelijk tot één van mijn favoriete sprookjes aller tijden. Die rol is meestal toch weggelegd voor de Disney sprookjes maar toch was ik wel benieuwd wat het in combinatie ging geven met één van de hilarische duo's aller tijden. Wel, het resultaat is zeker en vast niet slecht te noemen. Het eerste deel van de film is het saaiste. Het kind is ronduit irritant (vroeger konden kinderen blijkbaar echt verschrikkelijk slecht acteren) maar vanaf het moment dat de film van zwart-wit naar kleur overschakelt wordt het allemaal wel net een stukje leuker. Naar mijn herinnering wordt er vrij trouw gebleven aan het oorspronkelijke sprookje, althans toch in de versie die ik het ken, maar hierdoor is er wel minder ruimte voor de typische Abbott & Costello humor. Routines zijn er niet te bekennen maar gelukkig weet Costello wel een humoristische toon aan Jack te geven. Hij is natuurlijk dan ook geknipt voor deze rol en vertolkt het dan ook met verve. Abbott heeft ook eens een aantal leukere scènes. Meestal is hij gewoon de aangever voor de fratsen met Costello (en hij is een gouden aangever) maar nu komt er hier en daar wat solo werk aan te pas. In ieder geval wel leuk om hem eens in een iets andere rol te zien. Het is jammer dat de film in publiek domein is terecht gekomen waardoor iedereen hem kan uitgeven. Ik heb zelf de versie van Classic Movies (met een Laurel & Hardy film en een Bing Crosby 'Road To...' film) waar het begin, dat normaal in sepia is gefilmd, in zwart-wit is maar blijkbaar zijn er ook nog een aantal alternatieve scènes te ontdekken. Zo was de film oorspronkelijk 83 minuten lang, er is nog maar één kopie van overgebleven, maar er zijn ook talloze uitgeverijen die hier en daar wat geknipte scènes hebben kunnen opgraven. Als Universal nu eens de moeite zouden doen om alles bijeen te plakken en de film een deftige release zou geven, dat zou deze Abbott & Costello fan erg gelukkig maken. Hoewel het wel redelijk moeilijk wordt denk ik want zowel deze films als Abbott & Costello Meet Captain Kidd zijn door andere productiehuizen gefinancierd. Deze door dat van Costello, Exclusive Productions, en Captain Kidd door het productiehuis van Abbott, Woodley Productions.

Tjah, Abbott & Costello blijven me toch altijd vermaken. Ik denk dat dit ondertussen de 30e film is die ik van het duo, ik kan me vergissen maar ik zal er toch niet ver naast zitten, maar nog altijd kijk ik uit naar het moment dat ik er weer eens eentje kan opzetten. Ik twijfel er niet aan dat ik na Dance With Me Henry met een leeg gevoel zal achterblijven, al heb ik nog wel een documentaire, een paar compilaties en wat solo werk van Costello op de plank liggen. Ik kreeg continu het gevoel dat ik Buddy Baer al ergens van kende. Ergens halverwege de film schoot het me te binnen dat hij broer van Max Baer was en dat hij ook in Africa Screams van het duo had meegespeeld. Blijft altijd leuk om een acteur in meerdere producties van het duo tegen te komen, al blijft Shemp Howard de koning natuurlijk. In ieder geval is Baer geknipt voor de rol van de reus en doet hij het ook erg leuk. De scènes met Costello zijn hilarisch, vooral door het grote hoogteverschil. De wondermooi Shaye Cogan verscheen al in Comin' Round the Mountain maar hier heeft ze een grotere rol. En maar goed ook want het is een wondermooie actrice en ze kan ook nog eens goed acteren, althans toch in hoeverre dat voor dit soort films acteerwerk nodig is.

Leuke film maar die niet overal weet te overtuigen. Het sprookje wordt niet slecht uitgewerkt maar ik zie toch liever Abbott & Costello hun reguliere werk. Dat is simpelweg grappiger maar gelukkig is er hier ook nog wel genoeg te beleven. Cogan en Baer maken een fijne herintroductie en de korte speelduur zorgt ervoor dat dit filmpje zonder meer voorbijvliegt.

3.5*

op momenten wel af en toe grappig , vooral het gevecht met de reus in het kasteel is wel amusant maar voor de rest is dit wel matig en de meeste grappen zijn nogal flauw .