Den Du Frygter (2008)

Deens psychologisch drama over een man die "doordraait" na het nemen van anti-depressiva. Helaas kwam van het doordraaien niet echt veel terecht en oogt deze film een beetje tam. Voor mij was het dan ook allemaal net-niet wat ik ervan had verwacht. Ook qua intensiteit laat de film te wensen over. Ik zat mezelf ook constant af te vragen wat de regisseur nou wil zeggen met deze film, die eigenlijk nergens heen lijkt te gaan en een zwak einde heeft. De twist (dat Michael in de placebo-groep zat en dus geen echte medicijnen heeft gekregen) vond ik dan wel weer erg goed gevonden.

Ja, geen film om makkelijk te beoordelen. Ik vond m filmisch erg slecht, de overgangen van de ene scene naar de andere amateuristisch. Het gegeven van een man die doordraait werd weer redelijk subtiel weergegeven, dat vond ik wel goed. Erg vaag blijft het wel. En tja, Paprika Steen is een heel spannende vrouw en een genot om haar te zien spelen. Maar zij kan de film jammer genoeg niet dragen, een tegenvaller.

Ulrich Thomsen is geniaal in dit psychologisch drama/thriller en inderdaad Paprika Steen is een heerlijke vrouw en mooi om te zien.

Ik verwachtte wat horror, maar het verhaal is meer een traag op gang komende psycho-thriller/drama, waarin de spanning ondergeschikt gemaakt is. De film kent een aantal vage, verwarrende situaties, waar je het nodige geduld moet zien te bewaren. Het uiteindelijke plot vond ik een anti-climax.

Prachtig gespeeld, mooie spanning. Daardoor boeiend.

Maar het ontbreken van een plot vond ik een gemis. Jammer