Love Me or Leave Me (1955)

Er zijn heel wat films gemaakt over zangeressen, maar deze is toch erg goed.

inderdaad een erg goeie film over zangeres ruth die op een waanzinnige manier door doris day wordt gespeeld. daarnaast is cagney ook in topvorm als gangster snyder.

won toendertijd de oscar voor het beste script. 4 sterren

Alhoewel genomineerd voor zes Oscars werd er slechts één verzilverd, namelijk die van beste script. Alhoewel James Cagney volgens mijn bescheiden mening voor deze rol zeker een beeldje verdiende. Een aanrader...

Slechte film. Het script (oscar gewonnen?!?!) is uitermate saai, bevat geen nuances en wordt uitermate zwak uitgevoerd. Het acteerwerk is matig. Het camerawerk is saai, tijdens nummers van meerdere minuten is er meestal maar een camerapositie en soms twee. Daar kan je toch heel wat meer van maken lijkt me. Dankzij een goed laatste kwartier, toch nog een 1,5*, maar meer kan ik er echt niet van maken.

ik vond het een leuke, vermakelijke film met een goed verhaal. Doris Day had een wat geloofwaardigere rol dan die ze altijd in die zoete films van haar speelde. Waar ik overigens ook dol op ben.

Film die drijft op het populaire zangtalent van Doris Day en op de toch sterk acterende James Cagney.

Ge kent je niet voorstellen dat zo'n vent bestaat en af en toe gaat ge wel eens twijfelen en toch blijft het boeiend. Alleen op het einde, de schietpartij en de onlogische afloop ervan is aan de ongeloofwaardige kant. Voor mij althans, want de film kreeg een Oscar voor de story.

Knap gemaakt.

Losjes gebaseerd op het leven van Broadway artieste Ruth Etting. Een aparte combinatie van 'tough guy' James Cagney en 'buurmeisje' Doris Day die prima blijk te werken in deze MGM productie. Beiden zetten hun rollen uitstekend neer. Cagney bijna vanzelfsprekend, maar ook Doris Day laat hier zien dat ze behoorlijk wat in haar mars had. Zeker in de scenes waarin ze subtiel laat zien dat haar karakter niet helemaal zo onschuldig en oprecht is als ze lijkt.

Mooie rol ook van Harry Bellaver als hulpje van Cagney.

In deze film kon Doris Day laten zien dat ze meer in haar mars had dan de zoetige rollen die ze meestal (maar niet altijd!) speelde.

Nooit aan getwijfeld trouwens.

Dat zij een goede zangeres was mag bekend zijn.

Mitchell acteerde ook prima.

Ik vond hem altijd een wat ondergewaardeerde acteur.

Cagney speelde ook hier weer zijn gebruikelijke'tough guy' rol, die hij in 99 procent van al zijn films vertolkte.

Ik zal echter de laatste zijn om dat minder goed te noemen, want hij was er sterk in.

Een film die mij wel kon boeien.

nogmaals bekeken, ben ditmaal milder in mijn oordeel. van 1,5 sterren naar 3,5. mss word ik beter met de jaren opvallend dat de hoofdpersoon in deze film niet Doris Day is, maar James Stewart. de camera verliest hem of zijn zicht geen te uit beeld. toch wel modern voor een film uit 1955.

Fijn.

Ik zie het altijd wel zitten met die films met Day. Welk genre het ook mag zijn. Sowieso hield ik nooit echt van muziek films . Op een paar oude (jaren 40, 50 en 60) na. Persoonlijk vond ik de film niet Oscarwaardig alhoewel de sets er visueel erg mooi uitzagen. Ook de aankleding is hier zeker niet slecht. Het acteerwerk is goed. Day laat toch wel weer zien wat ze kan dus geef ik een 3,5.

Ik heb deze musical net gezien op TCM en ik vindt het schitterend. Acteer werk vond ik super. Doris Day kon ik eigenlijk alleen als zangeres en in deze musical laat ze zien dat ze ook zeer goed kan acteren.

Sterk gedramatiseerde biografie over de carrière en driehoeksverhouding van Amerika’s sweetheart tijdens het interbellum Ruth Etting, haar man en haar (in werkelijkheid bijna tien jaar jongere) muzikale begeleider. Veel sexier dan in deze film zul je Doris Day niet tegenkomen, met dank aan de garderobe designer. Dat ze goed kan zingen is genoegzaam bekend. James Cagney speelt een typische Cagney-rol: hyperactief en driftig. Samen zorgen zij voor een film, die de aandacht best twee uur kan vasthouden. Wel is het jammer dat het verhaal wordt afgebroken vóór de rechtszaak tegen Marty Snyder, omdat met het schandaal daaromheen een einde kwam aan de carrière van Ruth Etting en het verhaal rond zou zijn geweest.

Twee keer bekeken in twee dagen tijds (voorgaande kijkbeurten niet meegeteld)

Blijft boeien.

(DVD ook maar besteld, want ik ben die onscherpe beeldkwaliteit van de TCM kopie wel een beetje beu)

Waardering verhoogd naar 4*

Day in een film die heel wat dramatischer is dan wat ik van haar gewend was , het thema ( obsessieve man die

haar liefde wil kopen maar daar uiteindelijk uiteraard in faalt ) word boeiend en dramatisch verteld .

Opvallend vond ik dat hij niet volledig als slechterik word afgebrand , iets wat in een modernere versie zeker zou zijn gebeurd .

Cagney doet het ook prima als driftige gangster .

Zit in de Doris Day collection box dus met Nederlandse ondertitels.

Vroeger al eens gezien. Goede maar nogal trieste film. Consequent gemaakt wat carrière betreft en de volgorde van liedjes die het verhaal ondersteunen. In hoofdlijnen gebaseerd op Ruth Etting die met hulp van gangster beroemde zangeres wordt, zelfs met hem trouwt maar de relatie wordt zakelijk. Ze houdt eigenlijk van een pianist (Carmen Mitchell) maar carrière gaat voor. Cagney is de gangster. Op een klap na (die overigens ook al boekdelen spreekt) en gemene opmerkingen is al het geweld geschrapt, (Dit zou niet goed zijn voor het imago van Day).

Doris ziet er lief uit en is als een parel. ZEER VEEL goede (bekende) liedjes, die eerst vrolijk van aard zijn later conform het verhaal ballads worden. De film ziet er i.p.v. 20's veel te 50's uit.

Op de dvd staan ook nog een reclamefilm van MGM en 2 films met Ruth Etting. Wat het laatste betreft die naam blijft me toch weinig zeggen, ze was een filmster/zangeres uit de jaren 20 en 30. Ook het eerste doet me niet zo veel. MGM was nog steeds één van de droomfabrieken die veel films gelijktijdig maakten om mensen ermee te vermaken. Dat is toch een goed punt. Helaas is deze film niet erg plezierig en met een flut verhaal.

Gangster wil danseres tot zijn bezit maken, zij wil graag een beroemde zangeres worden. Hij zorgt dat ze dat wordt. Maar dit is voor haar niet genoeg. Waaraan hij dan maar toegeeft totdat hij het zat is. Een pianist waarschuwt haar voor de gevolgen en hoewel zij hem veel aardiger vindt, wil ze toch niet luisteren.

De eerste keus was niet Day maar omdat ze de rol toch accepteerde hebben ze het verhaal aangepast. Hoewel Cagney een goede, maar onsympathieke rol speelt hadden ze wat mij betreft toch beter een romantische komedie kunnen maken. Gewoon twee vriendelijke mannen, een muzikant en een zakenman. Wat gaat het worden, vooral de liefde of toch meer het succes.

De film doet af en toe het echte leven van Day doorschemeren. Ze wil ook graag zo herinnerd worden niet de vrouw op het witte doek maar iemand die is bedrogen door een man. Maar ik zal toch altijd voor het eerste blijven gaan. In de jaren '50 toch al een decennium met heel gevarieerde muziek had je een heleboel leuke zangeressen, alleen Doris Day scoort gewoon het beste.

"Ik hoor haar nu wel zingen maar kan ik haar ook zien. Dat is goed zegt MGM alsjeblieft hier heb je een film". Dat de film veel te 50's uitziet is wat dat betreft ook niet erg. Veel leuke en mooie liedjes die goed worden neergezet en het verhaal is eigenlijk maar bijzaak.