The Farmer's Wife (1928)

In tegenstelling tot het serieuze The Ring een stille film van Hitchcock met humor. Dat zou zoals ik gedacht had beter moeten werken. Helaas deed deze dat niet. 2 sterren

Ik vond 't een gedateerde film, en had best wat korter gekund. Bij mij duurde hij trouwens maar 94 minuten, dat is wel een erg groot verschil met wat hierboven staat.

Inderdaad een zwakke film. Geen van de acteurs konden een film dragen (zelfs niet gezamenlijk) en het was gewoon erg saai allemaal. Maar moet je eens de bio van Lillian Hall-Davis lezen op IMDb. Wat een manier om aan je einde te komen, zeg.

Bijzonder.

Wat e.e.a. is best onderhoudend, en dat na 82 jaar.

Uiteraard speelt de gedateerdheid deze film parten. Het einde is vanaf minuut 10 voorspelbaar en de humor is uiterst belegen. Prima in beeld gebracht is het wel. Eigenlijk is dit bijna alleen maar leuk voor liefhebbers van de 'stomme' film, danwel Hitchcock.

Vond de beeldkwaliteit van de DVD erg goed, heb dat bij oude Hitchcock-films wel eens anders gezien. Is een double-feature met The Manxman. Helaas duurt de versie van The Farmer's Wife op deze DVD zo'n half uur korter dan de originele versie. Vraag me ook af of de volledige film überhaupt nog wel te verkrijgen is.

Redelijk.

nog steeds de moeite waard om naar te kijken.

Ook de versie van anderhalf uur gezien. Was ook wel lang genoeg moet ik zeggen. Vanaf minuut vijf is het duidelijk welke richting het geheel opgaat en de comic relief switcht van wel aardig naar nou nee naar onbegrijpelijk (die scene op het feestje vond ik maar verwarrend). Een mindere Hitch.

2*.

The Farmer’s Wife is de eerste stomme film die ik van Alfred Hitchcock zie en in vele opzichten anders dan zijn latere films. Niet alleen is het een stomme film, maar daarnaast is het een romantische komedie, een genre dat toch haast tegenovergesteld is aan de thrillers die Hitchcock daarna voornamelijk heeft gemaakt.

Ik heb de anderhalf uurs versie gezien en die is op zich lang genoeg. Het verhaaltje is niet zo heel bijzonder en ook de afloop is uiterst voorspelbaar. Toch is het op zich nog wel een onderhoudend filmpje. Hitchcock slaagt er in ieder geval in alles goed in beeld te brengen, waardoor de non-verbale gedragingen van de acteurs prima overkomen. Qua humor mist de film wel zijn doel, want elke poging tot humor, kwam bij mij in ieder geval nooit door. Ik kon in ieder geval wel leven met de afloop, omdat huishoudster Minta in ieder geval wel een sympathiek personage speelt.

Verder valt er eigenlijk niet zoveel over te zeggen.

2,5*

Weer één van de eerste Hitchkocks gekeken.

Ik zal kort zijn:

je ziet dat hij hier al wel de kneepjes van het film maken onder knie heeft, alleen hoe saai kan een verhaal zijn. Met zo'n lullig verhaal kan zelfs de beste regisseur niks doen.

Er zijn betere stomme films in die periode.

2*

Leuke film, dat lage gemiddelde is niet helemaal terecht. Het is technisch een goede film en het is een soort verbindende factor tussen slapstick en de screwballkomedie. Er zitten zelfs ronduit hilarische momenten in zoals de schofferingen naar de potentiële partners die hem afwijzen, of een Blake Edwards achtig feestje dat nogal uit de hand loopt. Toch grappig om te zien hoe zeer veel vroege Hitchcocks afwijken van zijn latere werk, hoewel hij altijd komedies heeft gemaakt. 3,5 sterren waarbij ik niet kan ontkennen dat ik hem gezien het lage gemiddelde het voordeel van de twijfel geef.

Voor een goede drie kwartier een stuk frisser dan The Ring en Champagne die ik vorige week zag, maar de laatste drie kwartier (ook ik heb de versie van ruim 90 minuten gezien) zijn nauwelijks door te komen. Niet dat dat slechter was, maar dit soort stomme films raken op een gegeven moment mijn aandacht kwijt. Ik vind deze films geschikt als vorm een rol speelt of als slap stick (waar vorm en beeld belangrijk zijn), maar dit soort komedie of drama kan ik niet hebben. Door de barrière dat er geen geluid is, door de overdreven bekkentrekkerij et cetera lukt het me niet mee te leven zoals films zo mooi kunnen doen. Altijd heb ik het idee naar een voorstelling te kijken en raak ik niet verdwaald in die wereld. Voor even is het leuk, daarna niet meer. En ook op deze Farmer's Wife is niets aparts te zeggen. Geen bijzondere shots, aardig maar voorspelbaar verhaal en weinig verheffend acteerwerk (zelfs niet in de categorie van stomme films). wel opvallend veel intertitels terwijl Hitch normaal veel met enkel beelden kan zeggen. 1,5*.

A woman't that's a pillowy at thirty be often a feather bed at forty!

Er is een tijd geweest dat Hitchcock zowat mijn favoriete regisseur was. Hoewel mijn smaak in de loop der jaren wat gewijzigd is, blijf ik een zekere genegenheid behouden naar de Master of Suspense en heb me voorgenomen om eindelijk eens zijn oeuvre te completeren. Daar zitten voornamelijk nog een aantal silent films tussen en eerlijk gezegd? Het is een genre waar ik voor in een juiste stemming moet zijn. Ik had dus nog een double feature liggen met The Farmer's Wife en The Manxman op één schijfje en uiteindelijk op goed geluk maar voor de eerste gegaan.

Hopelijk is The Manxman een betere film, want hier kon ik toch erg weinig mee. Sowieso vreemd hoe in zijn vroegere werk geen spatje van zijn latere werk is te herkennen. The Farmer's Wife wordt beschouwd als een komedie maar met uitzondering van eens hier en daar een leuke opmerking (Mary Hearn: Is this a nightmare? Sweetland: Your hat is!) is dit vooral toch een romantisch niemendalletje dat nergens weet te boeien. Vanaf de eerste minuten is perfect te voorspellen hoe de film gaat verlopen en er zit dan ook geen greintje verrassing in heel de film. Toch jammer dat een regisseur die later een aantal visuele spielereien tot een kunst zou verheffen hier niet verder geraakt dan een aantal lappen tekst op een zwarte achtergrond. Juist bij Hitchcock heb ik nog de verwachting dat hij met het silent genre net iets meer zou kunnen doen, maar The Farmer's Wife is zowat het zwakste dat ik van hem heb gezien. Idealiter zou ik van elke film een review willen hebben en zijn andere silents blijk ik wel te kunnen smaken (The Ring krijgt zowaar 3.5* van mij) maar ik vraag me af of die score nog overeind gaat blijven bij een herziening.

Silent films zijn een genre op zich. Je hebt daar natuurlijk ook verschillende branches in, maar deze soort van films dragen toch volledig hun eigen sfeer uit en het is altijd maar de vraag of dat überhaupt gaat werken. Ik heb al ondervonden dat ik zelf het meeste kan met een Buster Keaton bijvoorbeeld, maar die speelt hier uiteraard niet in mee. Degene die nog het meest overtuigt is Lillian Hall-Davis als de meid. Een tijdlang noemde Hitch haar zijn favoriete actrice, iets wat hij in zijn latere carrière nog wel eens meer zou doen en hij castte haar een jaar ervoor al in The Ring, maar de samenwerking zou hierna eindigen wegens de zelfmoord van Hall-Davis. Toch één van de betere silents actrices naar mijn gevoel. Jameson Thomas is de spilfiguur in het geheel en laat nooit een indruk achter, al zijn de woordenwisselingen met zijn potentiële toekomstige vrouwen nog wel leuk.

Neen, dit was duidelijk niets voor mij. Op geen enkele manier is hierin de hand of kwaliteit van Hitchcock te herkennen en dat zorgt ervoor dat dit een inwisselbaar romantisch werkje is dat gewoon vanwege de naam van Hitchcock nog enige reden van bestaan heeft. Interessant om eens gezien te hebben vanuit een geschiedenisstandpunt maar daar stopt het dan ook.

1*