Bathing Beauty (1944)

Deze film met Esther Wiliams vond ik een van de beste. Mooi zwemballet.. Red Skelton is zoals in meerdere van deze soort films erg grappig. De muziek is wisselend. Mooi moment is als Harry James en zijn orkest "Trumpet Blues" speelt, tenminste als je er van houdt.

bevat vele humoristisch geslaagde scènes die soms wat doen denken aan grappen van the Marx Brothers, maar steeds humoristisch blijven. met name de 'iedereen in een kamer' scène, hilarisch!

,

Deze film na zo'n 25 jaar ook weer eens gezien, mijn God, nostalgie.... gelukkig heb ik er steeds minder last van.

Veel van dit soort films waren vroeger probleemloos op de tv te zien. Tegenwoordig moet je gaan pindakazen of je portomonnee open trekken en flink geld neertellen om ze op dvd aan te schaffen. Eigenlijk schandalig.

Ik vond dit vroeger volgens mij ook al niet zo'n beste film, in hoeverre die films van Esther Williams dat eigenlijk wel zijn. Ze kon zeer goed zwemmen. Ze was dan ook zwemkampioen en kreeg een contract aangeboden van MGM en vervolgens verschenen de diverse "zwembadmusicals", die toen ook zeer populair waren.

Lastig samen te vatten in één stem. MGM was een grote filmmaatschappij met flink wat sterren op allerlei gebied, die onder contract kwamen en dan vervolgens in de ene na andere film te zien waren. Muzikaal gezien zijn die films, wat mij betreft vrij sterk maar verder .... Nogal "modefilms" lijkt me, waar er, gezien het jaartal, in de jaren tijdens en rondom de oorlog gewoon veel behoefte aan was en dat is in deze film dus ook weer duidelijk te zien, volgepropt en met voor elk wat wils.

Esther Williams is knap maar Red Skelton is nogal flauw en verder een slap verhaal. Een soort romantische komedie maar dan met veel muziek erbij. Nogal gekunsteld nummer aan het einde. Muziek is wisselend maar met zeer bekende mensen uit die tijd. Xavier Cugat en Harry James met hun orkesten en Ethel Smith met haar orgel. Erg mooi gefilmd, met goed camerawerk, glamorous van opzet en kleurrijk. Ondanks hier en daar zeer sterke en prachtige momenten, als geheel toch vooral leuk voor de liefhebbers, maar die zullen er met 8 stemmen wel niet veel zijn. 2.0

Kwam Hollywood in de jaren ’30 op de proppen met films rondom de Noorse schaatsster Sonja Henie, in de jaren ’40 werd zwemkampioene Esther Williams op het witte doek getoverd. Het sportief ingestelde Amerikaanse publiek genoot daar destijds van. Men zag daarbij graag door de vingers dat Williams met de continu bevroren glimlach op haar gezicht (zie poster) absoluut niet kon acteren. Dat is duidelijk te zien in deze film, die veeleer het karakter heeft van een kleurrijke, muzikale show. Met het slotballet doet regisseur George Sidney een poging de tijden van Busby Berkeley te laten herleven, maar hij komt daarmee niet in de buurt van de grootmeester uit de jaren dertig. 2½* voor de af en toe leuke muziek en shownummers.

[quote]Dick2008 schreef:

,

Inderdaad, die oude waren inderdaad vroeger regelmatig op de tv te zien. Ze waren voornamelijk te zien op de duitse en engelse zenders te zien. Dat is voorbij. Ik was toen heel blij met TCM (Turner Classic Movies), maar dat is ook verleden tijd, helaas. Nu is AMC er nog, maar die zenden geen films uit de jaren 30, 40 en 50 uit. En inderdaad, je moet er behoorlijk voor betalen als je een oudje op dvd wil kopen. Ik heb gelukkig zeer veel films uit Hollywoods Glorie in mijn collectie ( bijna 22.000 titels), waar ik de rest van mijn leven wel mee vooruit kan. Ik kijk dus regelmatig een oude film of een aflevering van een oude serie. Heb nl ook heel veel oude tv series van vroeger, western, misdaad, politie, detective ect Heerlijke nostalgie. Ik kijk sowieso geen films op commerciele zenders, met al die reclame. Jakkes. Nieuwe films kijk ik via Netflix, Videoland of Film1 Wie weet kom ooit wel weer een themazender die alleen maar oude films uitzend. Zou mooi voor de liefhebbers zijn.

In de jaren 30 werd schaatskampioene Sonja Henie een enorm grote ster met haar schaats/musical-revues/films.

Haar films brachten een fortuin op voor haar filmmaatschappij 20th Century Fox.

Bij MGM probeerde ze een graantje mee te pikken van dit succes en kwamen met de film "Ice Follies of 1939"met Joan Crawford en James Stewart.

De film werd echter een enorme flop en er werden geen schaatsfilms meer gemaakt bij MGM.

Midden jaren 40 kwam men bij MGM met het idee voor een film met waterballetten en daarvoor werd Esther Williams gevraagd, een zwemster die eerder haar Olympische droom in duigen had zien vallen door het niet doorgaan van de 1940 Olympische Spelen.

Williams had twee kleine rollen gespeeld bij MGM en was nog geen bekende actrice en om van de film een succes te maken werd de populaire komiek Red Skelton naast haar gecast en werden uitzonderlijk populaire artiesten van dat moment als Harry James, Xavier Cugat, Ethel Smith, Lina Romay en Helen Forrest aan de film toegevoegd.

De film werd een enorm grote hit, het werd zelfs na "Ben Hur (1925) en Gone With the Wind (1939) het grootste kassucces voor filmmaatschappij MGM.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

De film is een schitterende kleurrijke musical met geweldige muziek en schitterende waterballetten.

Het romantische verhaal moet je met een korrel zout nemen,maar is gewoon leuk.

Red Skelton kon in films soms vreselijk flauw zijn, hier, echter, is hij erg leuk, van de dansscènes waar hij als ballerina optreed (onder leiding van een strenge balletlerares, gespeeld door de Belgische actrice Ann Codee) tot de scenes met de waakhond in het huis van Williams (Scene was gedeeltelijk bedacht door acteur Buster Keaton).

Esther Williams is een bijzonder mooie vrouw en haar waterballetten zijn goed bedacht en zien er schitterend uit.

Naast al dit spektakel is het vooral de muziek en de liedjes die de film echt tot een kijkgenot maakt.

De beeldkwaliteit van de DVD is zo goed, dat je vergeet dat dit 1944 is, een jaar vol oorlog, honger, vervolging en ellende.

Niet veel anders dan de vorige keer dat ik hem zag.

De film begint al meteen met Xavier Cugat (violist en van oorsprong Spanjaard) Bim Bam Bum met Lina Romay, later Alma llanera en hij speelt zelf nog een klein rolletje en hetzelfde geldt voor Harry James eerst Trumpet Blues and Cantabile later Hora staccato en nog later I cried for you met Helen Forrest. Muzikaal gezien is het aandeel van James zelfs wat groter. Ongeveer halverwege zingt een meisjeskoor deels Loch Lomond en vervolgens combineren ze dit nummer met I'll take the high note wat Red Skelton met anderen zingt,

Esther Williams zwemt aan het begin een beetje maar daarna is wachten tot bijna het einde om haar weer te zien zwemmen in een aan elkaar gemonteerd lang zwemnummer wat in de trant is van Busby Berkeley. Dit zijn een beetje de hoogtepunten voor mij in de film. Maar er zit veel meer muziek in de film. Daarnaast is er een romantisch verhaal.

Een soort van romantische komedie, waarin Skelton en Williams met elkaar trouwen, maar blijkt dat hij al is getrouwd. Zij loopt boos weg en hij er achteraan. Dit gaat zo de film door maar alles komt natuurlijk goed. Het is eigenlijk meer een Red Skelton film maar om Williams naar de voorgrond te halen hebben ze de titel van de film daarop aangepast.

Komt bij over als "ouderwets vermaak" maar gezien de barre tijd 1944 kan ik het wel begrijpen en mensen waren toen al veel sneller tevreden als nu. Genieten van de muziek en de show en lachen om komische dialogen en slapstick toestanden. Ik heb in het verleden beslist Skelton beter gezien in andere films, ik dacht in ieder geval Ship Ahoy.

Later bedient hij zich van travestie humor om de hond te ontwijken maar eerlijk is eerlijk het eerste gedeelte als hij later als danseres probeert mee te doen dat is best grappig.

Muzikaal en visueel blijft het een prima film om te zien de rest is wel een stuk minder. Maar zomaar een stem uitdelen dat kan eigenlijk niet daarvoor is de verscheidenheid (zoals vaker in dit soort films) veel te groot.