Paradis pour Tous (1982)
mijn stem
3 stemmen
Frankrijk
Komedie
110 minuten
geregisseerd door Alain Jessua
met Patrick Dewaere, Jacques Dutronc en Stéphane Audran
Een dokter heeft een middel ontwikkeld, dat depressieve mensen er boven op brengt. Het middel wordt eerst getest op apen en vervolgens door een eerste man, Alain. Het middel blijkt een enorm succes. Alain is gauw over zijn depressie heen en verandert in een vrolijke, behulpzame man. Het duurt echter niet lang voordat er problemen beginnen.
0
geplaatst: 9 april 2013, 10:24 uur
Nog geen stemmen voor de laatste film met Patrick Dewaere ? Zoals gekend haalde de fictie hier de realiteit in, want Dewaere die hier een suicidaal speelt pleegde een paar maanden na de opnames echt zelfmoord, de film is dan ook aan hem opgedragen.
Een soort uitwerking van TDC betreft het hier, al gaat het nu om schiziater Dutronc die een flashmachine heeft ontwikkeld waarmee mensen onverbiddelijk gelukkig kunnen worden gemaakt, loser Dewaere is natuurlijk het ideale proefkonijn.
De film wordt verteld in flashbackvorm, in den beginne zien we Dewaere in een rolstoel, tevens als voice-off optredend. Hij vertelt dattie een shiny happy invalide is, en ook het feit dat Dutronc het met zijn vrouw Cottencon doet in zijn villa met overdekt zwembad lijkt de goede man niet te deren.
We leren vervolgens dat Dewaere als gebruikelijk ooit een totale loser was die met zijn vrouw inwoonde bij schoonmoeder Audran, hier met rode kleurspoeling en gehuld in buitenissige smakeloze outfits, ze kreeg hiervoor trouwens een Cesar nominatie. Na een mislukte zelfmoordpoging komt Dewaere dus in therapie bij Dutronc, en de flashtherapie verandert Dewaere in een wandelende succes story die in zijn levensverzekeringenmaatschappij snel carrière maakt, tot chagrijn van Leotard, zijn collega die nog niet aan de flash is.
Al even gebruikelijk echter is Dewaere ook veranderd in een volstrekt monster van gewetenloosheid en opportunisme, met alle gevolgen vandien...
Het betreft hier een duidelijke satire op het net begonnen yuppie / succes is een keuze tijdperk, en de brave Jessua kan deze nieuwe mentaliteit na de softe seventies niet goedkeuren, dat is duidelijk. Helaas legt hij het er allemaal- hij bedacht ook de idee en schreef het scenario- te dik op, en expliceert het nog eens aan het slot.
Het verzandt dan ook allemaal wat in een serie groteske sketches, regelmatig wel grappig overigens met als beste sequentie degene waar Dewaere tijdens een fitnesssessie zijn schoonmoeder vermoordt door haar kapot te trainen . Ja, die was wel goed.
Voornaamste reden om te kijken is een excellerende Dewaere in een trademark rol, al had dat rughuur of die blote reet niet gehoeven, evenals die van Dutronc. En de reeds dikke reet van Audran onder haar jaguarprint outfits, niet te vergeten.
Een soort uitwerking van TDC betreft het hier, al gaat het nu om schiziater Dutronc die een flashmachine heeft ontwikkeld waarmee mensen onverbiddelijk gelukkig kunnen worden gemaakt, loser Dewaere is natuurlijk het ideale proefkonijn.
De film wordt verteld in flashbackvorm, in den beginne zien we Dewaere in een rolstoel, tevens als voice-off optredend. Hij vertelt dattie een shiny happy invalide is, en ook het feit dat Dutronc het met zijn vrouw Cottencon doet in zijn villa met overdekt zwembad lijkt de goede man niet te deren.
We leren vervolgens dat Dewaere als gebruikelijk ooit een totale loser was die met zijn vrouw inwoonde bij schoonmoeder Audran, hier met rode kleurspoeling en gehuld in buitenissige smakeloze outfits, ze kreeg hiervoor trouwens een Cesar nominatie. Na een mislukte zelfmoordpoging komt Dewaere dus in therapie bij Dutronc, en de flashtherapie verandert Dewaere in een wandelende succes story die in zijn levensverzekeringenmaatschappij snel carrière maakt, tot chagrijn van Leotard, zijn collega die nog niet aan de flash is.
Al even gebruikelijk echter is Dewaere ook veranderd in een volstrekt monster van gewetenloosheid en opportunisme, met alle gevolgen vandien...
Het betreft hier een duidelijke satire op het net begonnen yuppie / succes is een keuze tijdperk, en de brave Jessua kan deze nieuwe mentaliteit na de softe seventies niet goedkeuren, dat is duidelijk. Helaas legt hij het er allemaal- hij bedacht ook de idee en schreef het scenario- te dik op, en expliceert het nog eens aan het slot.
Het verzandt dan ook allemaal wat in een serie groteske sketches, regelmatig wel grappig overigens met als beste sequentie degene waar Dewaere tijdens een fitnesssessie zijn schoonmoeder vermoordt door haar kapot te trainen . Ja, die was wel goed.
Voornaamste reden om te kijken is een excellerende Dewaere in een trademark rol, al had dat rughuur of die blote reet niet gehoeven, evenals die van Dutronc. En de reeds dikke reet van Audran onder haar jaguarprint outfits, niet te vergeten.
* denotes required fields.
* denotes required fields.