Louisa (1950)

Ronald Reagan is nooit een topacteur geweest - behalve als president - en een komiek was hij van nature zeker niet. Dat zit deze film echt in de weg. Een acteur met grappiger mimiek en vooral betere timing had dit verhaal boven het gemiddelde uit kunnen tillen - als een beter einde met wat meer verrassing ook nog mee had gewerkt.
Het verhaal biedt mogelijkheden: een lastige schoon- en grootmoeder met te veel vrije tijd die ineens de liefde vindt en dan meteen dubbelop... Oude mannen die vechten als puberende haantjes, pubers die er schande van spreken... Sommige rollen zijn echt goed neergezet. Louisa is een heerlijke dame, haar eerste aanbidder kan niet anders dan sympathie oproepen. Het zelfverklaarde intellectuele vriendje van de dochter is een mooie druiloor eerste klas. Het verhaal hield me toch bezig, ik bleef benieuwd hoe het af zou lopen. En dat viel dan, zoals gezegd, weer een beetje tegen. Paar gemiste kansen dus, bij dit verder aardige wegkijkertje.

Het was allemaal natuurlijk niet echt hoogstaand en de humor was natuurlijk ook niet om te schateren

al zaten er soms best wel aardige scenes bij ( zoals met die dansavond ) .

Voor de rest vrij middelmatig met een aantal leuke momenten tussendoor .