Mrs. Soffel (1984)

een jonge Mel Gibson; dit is geen goed werkje!

Ik vind de film enigzins deprimerend (maar ja, het is dan ook een drama ), maar wel erg mooi! Vooral de omgeving waarin het gefilmd is, en de manier waarop het gefilmd is zorgt ervoor dat het verhaal "versterkt" wordt. Ook heel goed geacteerd naar mijn mening!!

Gibson en Keaton hadden totaal geen chemistry. Hun relatie was erg ongeloofwaardig.

Inderdaad, de film viel met de acteerprestaties van de acteurs.

Het thema ligt mij niet zo, en zeker niet waarop de hoofdpersonages in beeld worden gebracht. Ik bleef met een "zerp" (zoek het zelf op, heb ik ook moeten doen) gevoel achter. Men maakt té vaak gebruik van een zekere onnozelheid (niaiserie ! Zoek het zelf op, heb ...) die voor zulken films nodig zijn om ze tot hun recht te laten komen. Belabberd acteerwerk (mijn achterwerk is het betere acteerwerk) dat maakt dat de film geen - hoe zal ik het zeggen - geen film is maar iets tussen straattoneel en nog iets daaronder. Het geloofwaardigheidsgehalte liet vaak te wensen over, ook al beweren kenners dat het een waar gebeurd verhaal is.

Slapstick 1: er wordt gevreëen met de broek aan.

Slapstick 2: ..... gaat dat zelf zien.

Confucius grapte het volgende: de leugen is een man.

Nietzsche zei: de waarheid is een vrouw.

Deze "zever" hierboven maakt het voor mij prettig film kijken.