Australia (2008)

Austalia stond ook bij mij al een jaar op mijn mediaplayer. Helaas viel het erg tegen.

Het film duurt te lang. De verhaallijn is te druk. Concentreer je op 1 of 2 dingen en diep dat goed uit. Ik heb de film afgekeken maar heb daar spijt van.

De beelden zijn mooi, daarvoor een matige score van 2*.

Flauw, kinderachtig, overdramatisch, voorspelbaar, niet boeiend.

Zonde de film had ingredienten genoeg om er nog iets interessants van te maken. Zoals het aboriginal spoor en het outback idee. Jammer dat het zo verpest is.

Dit

Een lange zit maar wel een mooie film!

Niet bijster hoogstaand. Met name het eerste halfuur is bijzonder zwak, daarna wordt het gelukkig allemaal iets beter. Het plot is echter mager en bovendien tergend voorspelbaar; daarnaast verbaasde ik me erover hoe weinig diepgang de prent weet te creëren in 155 minuten. Visueel hier en daar best aardig maar een voldoende heeft voor Australia geen seconde aan de horizon gegloord.

Aardig, alleen inhoudelijk vrij zwak, en dat ga je merken over ruim 160 minuten.

Luhrmann kiest voor een epos, dat moge duidelijk zijn. Zo is dit een geschiedenis van Australië zelf, maar ook van haar inwoners, van de oorlog en van twee verder onbeduidende personen. Maar wat nu de hoofdmoot is wordt nooit helemaal duidelijk. Is dat de liefdesgeschiedenis? De strijd om geld? Het verhaal van de halfgekleurden (nog steeds een issue, tegenwoordig zijn dat veelal verslaafden rond Alice Springs)? Ik heb niets tegen meerdere thema's, maar dan wel allemaal in dienst van of ondergeschikt aan de hoofdplot. Maar die plot lijkt met het moment te veranderen en dat maakt een nogal langdradige film en elk subplot los vlees noch vis. Maar goed, er zitten wel genoeg losse scènes in die wel werken en steeds de hele kar weer vooruit trekken, dus het is zeker uit te zitten, en dan met de koeien en een ravijn als hoogtepunt.

Maar het is ook de stijl van Luhrmann die het episch maakt - geen moment laat hij onbenut om uit te zoomen voor een zoveelste panorama. Dat gaat vermoeien op den duur, ondanks de soms grootste beeldenpracht. Australië ziet er gewoon mooi uit en om Darwin eens van voor het bombardement te zien ook (tegenwoordig is er enkel zielloze nieuwbouw), maar de shots zijn stuk voor stuk ook gewoon goed gekadreerd. Niet zijn enkel de plaatjes mooi, er wordt ook genoeg mee gedaan. Dat haalt men weleens door elkaar, want is een foto mooi door het beeld dat is gefotografeerd of doordat de foto een knappe compositie heeft waar meer bij komt kijken dan enkel blind te klikken. Dat tweede toch neem ik aan. Verder is de muziek iets te aanwezig en echte emoties weet de film niet over te brengen. Niettemin kent het genoeg moois. 3,0*.

Geweldige film !

Deze had ik al heel lang op de plank liggen, mijn nieuwsgierigheid was gewekt, maar de lange duur weerhield me er telkens van om eraan te beginnen. Eindelijk het moment gevonden en ik moet eerlijk zeggen dat het helemaal niet nodig was om er tegenop te kijken.

Eenmaal over de helft zit er wel een mindere moment tussen, waar de film tot een einde lijkt te komen, om dan weer verder te gaan. Voelde een beetje aan alsof de makers voor de zekerheid een einde tussendoor hadden gevoegd voor indien ze een korte versie ervan wilden uitbrengen i.p.v de volledige versie.

De film vond ik los van dat moment, waarna het ook eventjes langdradig werd, verder prima te doen. Cinematografisch erg sterk, en ook met een prima verhaal en acteerwerk.

Als film over de 'verloren generatie' is overigens Rabbit-Proof Fence (2002) een veel betere optie. Die film gaat specifiek daarover, terwijl het in Australia meer een van de verhalen is die (dunnetjes) verteld worden. 3,5*

Totaalfilm: komedie (het begin), drama, fantasie, magie, romantiek, avontuur, rassendiscrimatie en oorlogsgeweld.

Wellicht is deze diversiteit een nadeel om echt bij de kijker door te dringen.

Bovendien is het naar het einde toe wat onwaarschijnlijk en ook langdradig.

Evenwel heel goede muziek en effenaf prachtige fotografie, zowel de acties als, en vooral, de landschappen.

Zeer, zeer matig. De film heeft zich door zijn lange speelduur en voorspelbare verhaallijn niet kunnen vermaken, laat staan dat ik het een goede film vond. De hele productie van de film is best mooi gemaakt, de acteurs zijn nog geen eens zo slecht. Jammer dat de scenes zo saai zijn en de film werkelijk niets aan de kijkers fantasie of interpretatie over laat. Nog zo'n saai filmdrama à la Hollywood waarvan we er al tientallen hebben gezien. Over de top. Cliché. Gewoon niets.

De Australische regisseur Baz Luhrmann levert met de film Australia een eerbetoon aan zijn geboorteland af. De fotografie en locaties zijn magnifiek in beeld gebracht. Maar dit is ook één van de weinige pluspunten aan een verder middelmatige avonturenfilm. Met z’n speelduur van 167 minuten is de film minstens een uur te lang. Met name de eerste helft komt de film tergend langzaam op gang. Het voorspelbare verhaal is daarbij niet opwindend genoeg om drie uur te boeien. Australia is een ode aan oude Hollywoodfilms als Gone with the Wind, Out of Africa en The African Queen maar dat niveau haalt Australia nergens. Het gebrek aan chemie tussen hoofdrolspelers Kidman en Jackman is hier mede de oorzaak aan. De jonge Brandon Walters die z’n filmdebuut maakt als het Australische jongetje Nullah is echter een ontdekking en steelt bij vlagen de show.

Met een budget van 130 miljoen dollar is Australia de duurste Australische productie ooit. In de VS was de film een flop, maar daarbuiten deed ze het redelijk succesvol, waardoor ze uiteindelijk toch nog haar geld opgebracht heeft.

Totaal mislukte film.

Hier hadden ze gewoon twee films van moeten maken. Kreeg ook het idee dat ik de tweede helft naar een hele andere film zat te kijken met dezelfde spelers. Mijn vrouw ging naar bed toen de hoofdrolspelers met hun entourage in Darwin waren aangekomen. Dat was inderdaad een prima einde geweest. Mooi gefilmd maar te voorspelbaar, de muziek te episch, en het verhaal te zwak.

Bijzonder mooie eerste helft, en jammer genoeg een erg matig tweede gedeelte waarin de film zichzelf verliest in plot twists en ik weet niet hoeveel eindes.

Best te pruimen maar als je deze tot op het bot gaat ontleden dan blijkt t vol te zitten met zwakke punten. Uiterst voorspelbaar, veelvuldig onnodig gebruik van cgi en greenscreens. Steeds dat kleffe omhelsen overgoten met tranen en vele kussen (bleh). Overacting in vele scenes. Bijzondere komedie-tunes in het begin.

Maar goed, buiten dit alles nog wel te pruimen maar geen topper.

wel goede film , sterk verhaal , 2 weken geleden was die nog op tv

Ooit in de bios gezien. Nu opnieuw. Best een leuke film. Nicole speelt erg goed en met humor. Wel vind ik de film veel te lang duren. Dat is jammer, want met wat plak en knip werk had de film sterker geweest. Na deze tweede keer zal ik hem denk ik niet nog een keer gaan kijken.

Het landschap wordt wel mooi in beeld gebracht.

De tweede keer beviel deze me iets meer dan de eerste, maar ik verwacht niet dat ik me er ooit een derde keer aan ga wagen. Vooral qua structuur loopt deze film voor geen meter. Ik vraag me af of er niet beter een miniserie van gemaakt had kunnen worden.

mooie te lange geschiedenisles

Romantiek, actie, humor, opoffering, wonderbaarlijke landschappen, een vleugje bovennatuurlijkheid, zwierig camerawerk, een epische speelduur, een PC subplot, warmbloedige vertolkingen van een blik bekende Down Under-acteurs, twee doortrapte schurken en twee gedreven leads, en verdomd als het niet werkt, hoe voorspelbaar het ook is. Aan dat lelijke accent zal ik wel nooit kunnen wennen, en uit het feit dat ik vind dat de speelduur wel wat korter had gekund blijkt meteen al dat ik hier ook weer niet óvermatig door ben meegesleept, maar boeiend was de film zéker.

Nog eens opnieuw bekeken, en blijf bij mijn eerste mening, de speciale effecten hadden veel beter gekund, als dat zo was geweest had dit een topfilm geweest.

Mooi epos, al ziet het er vaak wel heel nep uit (zoals Tarkus al aanhaalt).

Oh...crikey!

Australia, een film die ik toch al zeker voor de derde keer gezien heb, een film die nog nooit veel indruk achtergelaten heeft, en iedere keer vraag ik me weer af waarom, want tot de helft maakt de film, nu ook de derde keer, een prima indruk. Maar dan breekt dat 'tweede deel' aan, en hoewel de mindere tweede fase het goede eerste deel stevig ondermijnd bekoorde de film me toch meer dan vorige keren.

Fraai gaat de film op artistieke en mystieke wijze van start. De vertelling van de jonge Nullah is uiteraard kinderlijk maar geeft een mooi soort fantasie aan het geheel. Meteen valt de film op als visueel prachtig en overdonderende hoewel bepaalde speciale effecten wel eens wat mislukken en vooral op het einde dreigen te ontsporen. Toch is in het begin de mix, van de visuele pracht, de situering van de dorre Australische vlakten, het gekonkel tussen de machthebbers en de kleurrijke karakters, één die voor mij wel slaagt. Ik persoonlijk vind het mystieke sfeertje erg fijn die door het verhaal geweven wordt met de jonge Nullah en King George op dat vlak als hoofdpersonen.

Met veel gevoel voor humor wordt de aristocratische Missus Boss gebracht die in al haar onwetendheid orde op zaken zal stellen down under met behulp van de Drover. Van een gouden koppel is in die zin niet echt sprake en de humor draait natuurlijk grotendeels om de tegenstellingen. Toch is er werk aan de winkel waar ze elkaar op een gegeven moment in vinden. De dikke anderhalf uur waarin men met de kudde de elementen, de Australische vlakten en Fletchers streken trotseert zijn fraai en vliegen om waarna het de vraag is wat zich daarna nog een uur lang gaat voltrekken.

Zoals gezegd de eerste anderhalf uur boeit en vermaakt, ook al is de afloop van die fase weinig verrassend. Plichtmatig wordt er nog een fase achteraan geknoopt waarin de scenarioschrijvers het drietal kennelijk nog even op de proef wil stellen en waarin een soort van Pearl Harbour geschiedkundig iets moet voorvallen. Behalve dat dit fuck lelijke speciale effecten zijn, vet overdreven, vooral de wijze waarop de stad wordt gebombardeerd, wordt het mij nooit duidelijk of dit nu Darwin Harbour moet voorstellen of de aanval op Broome. Niet dat dit laatste nu heel erg terzake doet maar goed. De hele aanloop en afloop is een cliché rijk gebeuren en duurt veel te lang.

Australia was tot anderhalf uur zeker een vier sterren waard, het tweede deel wil echter teveel temidden van de dreiging van oorlog, goede en slechte mensen, karma, wat extra drama en de veranderingen van mensen die inzicht krijgen enzovoort. Het neigt bijna naar GTST melodrama en scoort daarom maar twee sterren vooral omdat er zo'n schrijnend verval en verschil is met het goed getunede eerste deel. Australia komt daarom precies in het midden op een drie uit. Desondanks vermaakt de film behoorlijk, is er fijne humor en is het zo nu en dan een lust voor het oog.

De film duurt te lang en wil te veel zijn. Een luchtige avonturenfilm, een meeslepende ouderwetse romance, een oorlogsfilm, een drama over raciaal onrecht. Het is nogal...veel. Desondanks blijft Luhrmann gewoon Luhrmann en als Australisch antwoord op de Hollywood epiek van de jaren veertig en vijftig kan het wel tellen. Ja, het verft met brede stroken...de slechterikken zijn gemeen, de helden zijn heldhaftig en de meelopers komen aan het eind abrupt tot inkeer.

Het is melig en soms over the top, maar het heeft het hart op de juiste plaats en werkt.

Oei, wat maakte deze film een zwakke start. Erg druk, erg hysterisch. Nicole Kidman die zwaar over de top acteert en alles voelde een beetje als een foute komedie. En dat terwijl mijn verwachtingen vrij hooggespannen waren.

Gelukkig maakt de film een positieve verandering door op het moment dat de groep de kudde gaat drijven. Het wordt iets kalmer en ik begon meer met de personages mee te leven. Er is zowaar sprake van een aantal zenuwslopende momenten (bijvoorbeeld de stormloop). Ook Kidman ging ik na de valse start meer waarderen. Hugh Jackman doet het eigenlijk al meteen heel goed, maar ook de innemende Brandon Walters is een schot in de roos. Ik was me er overigens niet van bewust dat het speelduur zo lang was, dus voor mij was deze film een beetje als Return of the King: zo'n film die 5x ten einde lijkt te zijn, waarna weer een nieuwe scène geïntroduceerd wordt.

Daar schuilt ook eigenlijk het grootste verwijt dat ik de film kan maken: men wil te veel laten zien. De film is bij vlagen zo ontzettend druk dat het een beetje vermoeiend wordt. Natuurlijk is het genieten van de merendeels prachtige beelden, maar ik vroeg me wel af of het nodig was om met zo veel verschillende facetten van de geschiedenis en cultuur in de weer te zijn. Aan de andere kant kon ik het epische ook wel waarderen. De muziek is bij vlagen nogal bombastisch, maar ik heb er stiekem wel een zwak voor als het past bij wat je op je scherm voorgeschoteld krijgt, hetgeen hier het geval is. De romance tussen Drover en Sarah slikte ik op zich ook wel, maar de bijdrage van King George voelde dan weer een beetje net-niet. Fletcher is een stereotype slechterik.

Het gaat op en neer met deze film. Uiteindelijk vond ik het zeker de moeite waard, maar het is een beetje een 'bumpy ride'. Met name tijdens de eerste 20-30 minuten heb ik moeite moeten doen om door te bijten en had ik bijna de hoop opgegeven. De film herpakt zich daarna bijna op wonderbaarlijke wijze, maar gaat dan vervolgens weer te lang door... Al met al kan ik het absoluut geen slechte film vinden en de amusementswaarde is vrij hoog, maar het is wel vallen en opstaan.

3*

Matige Luhrmann.

Lijkt me wel een regisseur die in mijn straatje ligt, maar de producties die hij op zich neemt werken zijn frisse en kleurrijke stijl erg tegen. Zo ook deze Australia, die hem in zo'n specifieke hoek duwt dat je niet veel meer kan genieten van zijn stijl. Daarnaast verzuipt deze film na enige tijd in irritant en onnodig uitgerekt sentiment.

En als het geen sentiment is, dan is het wel overdrijven. Vooral het geschmier van Kidman in de eerste helft was ronduit onuitstaanbaar. Na 40 minuten was ik er klaar mee, maar dan wacht je toch nog een film van 125 minuten op. Een episch verhaal is het zeker dus is het een begrijpelijke speelduur, maar ik vond dat luide en overdreven gedoe van Kidman ontzettend irritant. Gelukkig draait ze in de tweede helft wat bij.

Het overdrijven van je materiaal en rare weergaves van sentiment doen me de conclusie trekken dat Luhrmann een modern regisseur is die opgezadeld zit met een hopeloos ouderwetse producer. De samenwerking leek nergens op, ondanks dat de film behoorlijk wordt versierd en de effecten van hoog niveau zijn. Het is echt het verhaal zelf dat de film integraal in de weg zit.

Ik beweer dan ook dat elk personage, maar dan ook echt elk personage, zich gedraagt alsof Australië een suikerkasteel is. Dat het op een boek en oudere tijden gebaseerd is kan ik vrede mee hebben, maar als iedereen zich toen om me heen als deze personages hadden gedragen was ik allang verhuist. De enorme speelduur wordt ook daarom soms een serieuze opgave.

Gelukkig is de finale enigszins spectaculair en de structuur van de eerste helft aardig te noemen. Daarna begin je de haast een beetje te proeven, maar Luhrmann doet in ieder geval nog een beetje zijn best om zijn product zoveel mogelijk te polijsten. Het probleem ligt alleen meer in de inhoudelijke boel dan alles dat eromheen zit. Australia zal me helaas bijblijven, maar dan vooral de mindere punten eraan.

Faraway Downs: uitgebreide tv-bewerking van Australia met Nicole Kidman - de Lagarde

Romantische voorspelbare avonturenfilm, van lange - maar uiteindelijk vlotte - duur.