In Bruges (2008)

Had er meer van verwacht. Paar geinige humor momenten maar dat was dan het ook wel. Heb betere films in dit genre gezien.

Nee, dat is niet waar, je hebt ongelijk.

(herzien voor de 2e maal) Wat een briljante film. Collin Farrell zet een glansrol neer. Het is niet mijn stijl om te oordelen over andermans mening. Maar in dit geval: als je deze film een onvoldoende geeft, snap je de film niet.

Zo, ik heb het gezegd.

Ik zou zeker niet teleurgesteld zijn als ik voor deze film een kaartje had gekocht. Het verhaal steekt goed in elkaar, er is een goede dosis (Engelse) humor en er wordt uitstekend geacteerd. Misschien dat de dood van Brendan Gleeson iets te grafisch in beeld werd gebracht. Naast de gekke capriolen en conversaties met de dwerg/klein persoon is dat een dingetje dat mij nu gelijk te binnen schiet als ik aan die film terug denk.
De film maakt je wel zo dat je deze stad weer eens zou willen bezoeken als je dat nog nooit gedaan hebt. Vooral grappig als je dan een paar dikke Amerikanen tegenkomt. Helaas, door de massahysterie die uitbrak in 2020 zijn die plannen voorlopig in de ijskast gezet.

In Bruges gaat over twee huurmoordenaars die na een dramatisch verlopen klus door hun opdrachtgever naar Brugge gestuurd worden om zich daar schuil te houden. Ze hangen wat rond om de tijd te verdrijven tot hun opdrachtgever met nadere instructies komt. Onderwijl ontmoeten ze allerlei kleurrijke types.

De film is deprimerend en zwartgallig maar geestig en gevat tegelijk en daardoor meeslepend en intrigerend. De twee huurmoordenaars verbeelden perfect een depressie. Ray(Colin Farrell) is de teneur en het chagrijn die overheerst. Ken(Brendan Gleeson) is de kant die tegen beter weten in het optimisme probeert te bewaren maar zelf ook langzaam moedeloos wordt van de situatie. Brugge is een perfect decor want ondanks zijn historische pracht heeft de stad ook iets dissociatiefs dankzij zijn grauwe, ietwat sombere aanblik. Ook de ontmoetingen met anderen leveren louter misverstanden en vervreemdende situaties op. Het langzame tempo staat in schril contrast met het brute eind maar dat maakt de film wel spectaculair.

In Bruges is een geweldige film. Maybe a bit of a slow starter but he goes out with a bang!

Heerlijk, wat een film, deze gitzwarte komedie. Absolute aanrader voor wie van het werk van Anders Thomas Jensen en the Coen Brothers houdt. Bij dit soort films begin ik altijd ergens te grinniken, en dat houdt in het juiste geval dan niet meer op, sterker nog, het gegrinnik gaat in perfecte omstandigheden gaandeweg over in onbedaarlijke lachsalvo’s en soms zelfs slappe lach, al is de humor dan toch meestal tamelijk subtiel te noemen. Nou heeft Collin Farrell misschien ook wel een hoofd dat op mijn lachspieren werkt, want bij een film als The Lobster had ik dit ook. Zo’n film die je in een filmhuis of kleinere bioscoop ziet, al dan niet als combinatieticket met een goed betaalbare doch prima maaltijd en speciaalbiertje en een hoop 50+ers om je heen, het soort publiek dat je ook tegen kunt komen op natuurcampings of op fietsvakantie. Een film waarvan je als het meezit ondersteboven bent en die nog lang door je hoofd blijft spoken, zonder dat er voor miljoenen aan hippe effecten in zit. Gewoon een ietwat vervreemdend, niet te groot verhaal met wat rare humor en bijzondere vondsten. Ik zie zoiets duizend keer liever dan weer een volgend deel van bijvoorbeeld Avengers ofzo. Bruges bleek er ook zo eentje te zijn, in alle positieve facetten. Prachtig.

Veel te lang gewacht om deze te zien. Echt een pareltje dit. Een Tarantino- of Ritchie-achtige zwarte misdaadkomedie vol leuke dialogen, maar dan zowaar echt een ontroerend film. Iets wat je over de films van Tarantino of Ritchie niet zo snel zal zeggen. De combinatie van drama en humor maken de film ook best uniek. Het script voelt uiteraard wel heel geschreven allemaal, gekunsteld en zelfbewust, maar op de best mogelijke manier. Dit soort films kunnen nog wel eens ergeren door iets te overduidelijk grappig te willen zijn. Dat gevoel had ik nu helemaal niet.

De film werkt uiteindelijk zo goed doordat Fiennes en vooral Farrell en Gleeson echt heerlijk op dreef zijn. Farrell is fantastisch in de juiste (tragi)komische rol. Ditmaal speelt hij een onvergetelijk lompe, neurotische en ook droevige huurmoordenaar. Mooie chemie ook met Gleeson. Het verhaal zit vol verrassingen en mooie ironie. Brugge is als setting bijzonder aangenaam. Erg mooi in beeld gebracht ook, en de score mag er ook zijn. 4.0*.

Knappe misdaad- en moraalsatire, met knappe metaforen en contrasten.

ik had deze al een tijdje liggen,ben geen fan van collin,maar wel van gleeson.

vond hem goed.

had hem eerder moeten kijken aangezien het een film is van 2008

Een film om in te lijsten. De knipoog (hommage mocht 't niet genoemd worden) naar Nicholas Roeg's Don't Look Now, maar vooral de structuur (ja, vorm) waarin de interne worsteling van de huurmoordenaars is gegoten, werkt fantastisch. Het bezoekje aan het museum, waar de twee oog in oog komen te staan met drie gruwelijke taferelen, is van hetzelfde laken een pak als de toevalligheid waarmee ze een heuse filmset binnenwandelen, uiteraard inclusief de dwerg.

De perceptie van de werkelijkheid (narigheid) wordt op een fenomenaal kunstzinnige wijze uit de doeken gedaan.

Ik woon slechts op een half uurtje van Brugge. Een grote band met de stad heb ik niet maar ik heb wel genoten van de verschillende gekende locaties; toch blijkt het een historisch decor dat nog redelijk werkt in deze misdaadkomedie. De humor is echt wel van het donkerder soort en wanneer Fiennes ten tonele verschijnt wordt het nog redelijk bruut. Het is een vreemde combinatie wat je te zien krijgt die goed wordt ingevuld door de acteurs met vooral leuke rollen voor Prentice en Fiennes. 3* + 0,5* voor de setting.

Tweede McDonagh.

Heb nog niet veel van deze regisseur gezien, maar hij heeft dan ook niet al te veel geregisseerd. Een echte overeenkomst tussen zijn werken heb ik dus nog niet ontdekt. Wel denk ik dat al zijn films wel een bepaalde vorm van zwarte komedie hebben, want ook deze film is op het vlak van humor redelijk van het soort ik-hou-geen-blad-voor-de-mond.

Verder wordt er in de eerste helft vooral de nadruk op gelegd om de personages iets meer diepgang te geven. De pogingen zijn aardig, maar toch kwam het niet echt over. Vooral omdat zeker Farrell iets te absurd en onwerkelijk overkomt om sympathie voor te voelen. Gleeson daartegenover is juist heel serieus en is daarmee een soort tegenpool. Toch weten ze samen best leuke scenes neer te zetten, maar een briljant duo is het verre van.

Brugge is een leuke stad en wordt prima in beeld gebracht. Het voornaamste voordeel is dat de omgeving van een soort is die je niet vaak ziet, waardoor het zich direct weet te onderscheiden van soortgelijke misdaadkomedies. Toch zijn de scenes waarin er wat wordt opgebouwd wat fijner, zoals de finale op de sneeuwset. Niettemin heerst er een authentiek sfeertje dat effectief genoeg is.

Het jammere is dat de tweede helft die beduidend bruter is qua toon wat beter werkt dan de eerste helft. Vooral omdat ik maar weinig sympathie kon opbrengen voor die twee en het vooral wachten was tot er iets bijzonders ging gebeuren, maar dat kwam net wat te laat. De humor weet namelijk niet voor zo'n lange tijd te werken. Geef me dan maar de tweede helft die iets meer stilisme kent.

had er juist veel van verwacht.

had de dvd liggen en toch continue uitgesteld

omdat ik dacht zal wel een k ut film zijn

maar toch zekers een goeie een goeie film moeite waard.

[quote]numb nuts schreef:

had er juist veel van verwacht.

had de dvd liggen en toch continue uitgesteld

omdat ik dacht zal wel een k ut film zijn

maar toch zekers een goeie een goeie film moeite waard

brendan gleeson is een top acteuer

Komt in november uit op 4k uhd

Dit is zeker geen slechte film. Mooie locaties, mooie sfeer en 'lekker langzaam'. Het doet me aan film noir van vroeger denken. Brugge als decor van het verhaal doet het erg goed en vooral Farrell en Gleeson zitten helemaal in hun spel. Ook Voldemort laat weer eens zien wat voor topacteur hij is.

Goed en origineel plot, grappen soms wel erg flauw. Vreemd genoeg waren de serieuze scenes in deze comedy het beste. Ergens zijn de scenaristen de balans tussen het toch werkelijk dramatische plot en de kolderieke gooi en smijt scenes kwijtgeraakt.

Gisteren weer op TV. Eenzaam juweel temidden van zulke nonsens films tegenwoordig.

Tijdens een weekendje met vrienden in Brugge werd me deze film aangeraden. Ik was dus benieuwd. Misdaad/comedy zegt de omschrijving. Beide genres treffen we aan in in Bruges, hoewel de komedie van een bijzonder droog niveau is. Ik hou ervan dus kon er vaak om lachen.

In Bruges lijkt in de eerste akte meer een promofilm voor Brugge dan daadwerkelijk een misdaadverhaal. We zien veel mooie locaties, pikken wat historische feitjes mee en zien de typische Belgische gezelligheid.

Maar al snel ontvouwt zich een duister misdaadverhaal over berouw, vergelding en vergeving. Dit wordt aangedikt met religieuze symboliek, maar ook regelmatig ontnuchterd met humor.

Een mooie, duistere en sfeervolle film, die tot het eind spannend blijft. Naast misdaad en komedie zou drama ook niet misstaan als genre.

4*

Film met heel fijne zwarte humor. Naar het eind toe wordt het wat ongeloofwaardig, maar al met al toch goed geslaagd.

Fijne, intelligente film in de stijl van Tarantino met zowel spanning als humor en dat een leuk thema heeft in het afleggen van rekenschap (zoals in religieuze zin op de Dag des Oordeels).

Na jaren deze film eindelijk bekeken. Ik snap de hoge waardering eigenlijk niet. Ja, Brugge ligt er prachtig bij, maar het verhaal is flinterdun en de gebeurtenissen zijn ook niet echt bijzonder. Farrell speelt weer zichzelf, een onhandige oen. De andere hoofdrol spelers zijn al beter, alhoewel de dames niet weten te overtuigen. Het komt allemaal wat klungelig over soms.

Misschien is dat wel de bedoeling.

Sowieso ben ik benieuwd hoe je erbij komt dat Farrell zichzelf speelt én ik zie hier geen onhandige oen in.

Afgelopen weekend opnieuw in de bios gezien, dit blijft zijn meesterwerk. Geen seconde te lang, prachtige beelden en messcherpe dialogen. Optimale mix tussen (platte) humor en wat intelligentere reflectie.

When in Bruges

Na het bekijken van The Banshees of Inisherin werd ik meteen nieuwsgierig naar ander werk van deze regisseur. Ik dacht in eerste instantie al snel aan Three Billboards Outside Ebbing, Missouri, maar omdat ik zag dat In Bruges nu nog op Netflix stond besloot ik daar eerst aan te beginnen.

Met name tijdens de eerste helft heb ik het meest van In Bruges genoten. Er hangt dan nog het nodige mysterie om de twee hoofdpersonages heen, en het is heerlijk hoe Brugge (en sightseeing in het algemeen) op de hak genomen worden.

Ik had aanvankelijk ook geen idee welke richting het verhaal op zou gaan. Naarmate Harry Waters langzaam maar zeker in beeld verschijnt en de ondertoon serieuzer en grimmiger werd begon mijn aandacht wat af te zwakken, wat met name kwam omdat ik meer van de finale verwacht had. De finale bestaat namelijk uit net iets teveel toevalligheden om een indruk op mij achter te kunnen laten. Ik doel dan op Ken die precies aankomt op het moment dat Ray zichzelf om het leven wil brengen midden in het zicht van alles en iedereen zodat het haast ook niet te missen valt, en dat er “toevallig”, ook een klein persoon voor Ray stond toen hij neergeschoten werd, zoals ook het geval was toen hij de priester neerschoot. Ik snap het hele punt erachter wel, maar deze elementen voelde voor mij te geforceerd ingebracht aan. Ook het verhaal bleek uiteindelijk dunner te zijn dan ik had verwacht. Dit hoeft geen probleem voor mij te zijn, maar de dialogen spraken mij een stuk minder aan dan dat in The Banshees of Inisherin het geval was. En dan had ik daar aanvankelijk juist veel meer moeite met de setting.

Met name de originele setting, die mij juist wel aansprak, en de eerste, meer humorvolle helft maken dat ik In Bruges een ruime zes waard vind , maar een tweede keer hoef ik deze niet snel te zien.

3,0*

Graaf Machine You're welcome

Goeie film over twee huurmoordenaars die zich schuil in Brugge nadat een klus fout is afgelopen. Ondanks het vrij simpele misdaad-plot, laat het verloop zich niet te gemakkelijk voorspellen. Genoeg vermakelijke gebeurtenissen en dialogen. Colin Farrell zet zijn rol leuk neer, maar het is toch Ralph Fiennes in een bijrol die meeste indruk weet te maken. Verder genoeg mooie plaatjes van het oude stadje Brugge.

Nu pas gezien. Eerste helft is erg sterk en vermakelijk, daarna wordt het ietsje minder. Met terugwerkende kracht doet Farrell me hier eigenlijk wel wat denken aan de latere presence van Ryan Reynolds.

Nooit eerder gezien, maar hij is goed. Wat een geweldig sfeertje hebben ze in deze film gecreëerd en dat geldt ook voor de muziek. Prima cast, een goed plot en af en toe uitstekende humor. En dat allemaal in Bruges.

Leuke film, met twee geweldige acteurs. Gleeson als de wat serieuzere van de twee, waarbij Farrell een wat onnozele rol heeft. Beiden spelen het voortreffelijk en de dialogen zijn op momenten hilarisch. Een beetje te vergelijken met de recentere 'The Banshees...', wat overigens van dezelfde regisseur is merk ik nu.

De 'sightseeing' van Brugge levert mooie plaatjes op. De stad is prachtig in beeld gebracht, waardoor ik ook wel benieuwd ben geworden naar deze stad van onze onderburen.

De film kakt in de tweede akte helaas wat in, waardoor het tegen het einde wat minder lekker wegkijkt. Al met al toch een aanradertje.