Storie di Ordinaria Follia (1981)

Dit is de enige film die werkelijk de alcoholische sfeer uitademt van de boeken van Charles Bukowski. Ben Gazarra is geweldig als hoofdpersoon; in het vrij lichte humoristische begin is Susan Tyrell onvergetelijk hilarisch als totaal geschifte nymfomane. Het belangrijkste deel van de film verhaalt Gazaara's relatie met de wonderbaarlijk mooie Ornella Mutti; een klassiek geval van hoer/engel. Vergeet Barfly en het verschrikkelijke Leaving Las Vegas en probeer deze film te scoren bij de betere videotheek.
4*

Mooie verfilming van het boek van Bukowski; het komt intressant naar voren maar is raar genoeg nooit echter zo gewaardeerd als La Grande Bouffe. Mooi, Mooi

wat..... weinig belangstelling voor deze film zeg.

Ik vond het een hele mooie poetische film.
Deze film is inderdaad veel sterker dat "Leaving Las Vegas"

Ornella Muti spat van het scherm af in deze bijzonder poetische film over de zelfkant van het leven.

Niet de beste film gebaseerd op een bundel korte verhalen van Charles Bukowski. Ben Gazzara is erg gladjes en ziet er niet erg doorleefd uit. Enige geloofwaardigheid ontbreekt dan ook. De film baseert zich overigens op enkele flarden uit de bundel. Factotum was als film stukken beter imo. Leaving Las Vegas is helemaal niet van Charles Bukowski en enige vergelijking gaat dan ook mank.

Mooie film, maar ik kan me wel vinden in de kritiek van Leo1954. Ik kijk niet graag naar Ben Gazzara. Ik vind hem niet overtuigend als aan lager wal geraakte dichter die aan de drank is. Hij hoort een doener te spelen, geen wrak.
Muti is ook in deze film weer van een bovenaardse schoonheid, met het mooiste achterwerk dat in Italië geschapen is. Ik moest overigens bij deze film denken aan 'The Girl from Triest'. Ook met Ben Gazarra als verlopen kunstenaar en Ornella Muti als het meisje waar iets mee mis is. Ik vond die film spannender en Triest is ook mooier dan LA. En Leaving Las Vegas is gewoon een betere film.