Night Shift (1982)

Was indertijd een leuke comedy, nu achterhaald en traag.

helemaal met je eens petey. michael keaton is wel erg grappig is deze

Een heel simpel verhaallijntje, minimale acteerprestaties (Winkler voegt niets toe in deze rolprent, ik had meer van hem verwacht) en al met al is ** meer dan genoeg voor deze standaardkomedie die echter nimmer een echte komedie wil c.q. kan worden!

kan het niet laten om even te melden dat henry '' de fonz'' winkler erg cool is!

zeer grappige komedie, spijtig dat hij iets te sentimenteel is.
toch *** 1/2

13 in een dozijn komedie.
Er is getracht om wat enigzins meer inhoud te geven aan de film doormiddel van een serieze ondertoon toe te voegen maar dat werkt niet in "Night Shift's" voordeel.

3*

Ook hier?

Howard en Winkler ontmoeten elkaar opnieuw na Happy Days. Winkler blijft leuk, evenals Keaton. Een heel sterk verhaal is het niet geworden en inmiddels voelt e.e.a. nogal gedateerd aan. Dit mag de pret echter niet volledig drukken. Een krappe voldoende en enigszins vermakelijk.

Had deze in mijn tienerjaren heel vaak gezien en, shoot me, ik vind het nog steeds een leuke film. Winkler en Keaton vormen een leuk koppel in een maf verhaal waarin ze een mortuarium omtoveren tot thuisbasis voor hoertjes. Film heeft vaart, geslaagde grappen, charmant spel, Burt Bacharach en een fout sentimenteel jasje. Nostalgie voor mij.

Grappig om Shelley Long eens niet in een brave rol te zien.
Night Shift is zeker in de eerste helft onderhoudend, grappig en fris. Het idee om van een
mortuarium een bordeel te maken is origineel bedacht en vooral Michael Keaton is in deze film goed op dreef.
Jammer dat de film te geforceerd een serieuze ondertoon wilt hebben, het werkt zoals eerder gezegd door Waku helemaal niet in Night Shift's voordeel.

3 sterren voor een hele leuke en vermakelijke eerste helft, jammer dat in de 2de helft de vaart meer wordt teruggeschroefd om het als nog een soort van foute *romcom* te maken.

Sympathieke komedie waarbij twee verveelde nachtwerkers in een mortuarium hun werk wat spannender maken door pooier te worden en het lijkenhuis in een bordeel te veranderen. Het was de eerste keer sinds Happy Days dat Howard en Winkler nog eens samenwerkten. Keaton gebruikt zijn stand up comedian talenten als de weinig snuggere Bill. Zelfs het romantische plotje rond Shelley Long vond ik best goed werken. Een echte feelgood komedie, al vond ik de meeste grappen van een minder niveau, ze vielen me ook niet tegen... Met Rod Stewart op de soundtrack! Dikke 3*

Het gevoel (of idee) was meer macaber dan de film zelf. Ik had destijds een grove klucht verwacht maar het resultaat was een nogal trage, maar geschifte feelgood komedie (die voorzien was van de nodige humor) over drie mensen met een ongelukkig bestaan, die elkaar wisten te helpen. Je zou deze productie ook een Michael Keaton show kunnen noemen over alleraardigste pooiers. Er was sprake van chemie tussen de hoofdrolspelers.

Halverwege de film duikt Kevin Costner op in 1 van zijn eerste film verschijningen