House on Haunted Hill (1959)

In het begin dacht ik, een film uit 1959 zo eng kan dat toch niet zijn, maar daar heb ik me in vergist, dit kwam vooral door de sfeer die in de film zat, dat de film zwart wit was vond ik geen minpunt, misschien vond ik deze wel sterker dan de film in kleur.

Was dit maar een idee uit de koker van John de Mol geweest: vijf onbekenden worden voor één nacht opgesloten in een spookhuis opgesloten en als ze het overleven krijgen ze 10.000 dollar van de steenrijke gastheer. Het is een simpel maar effectief concept in deze horror. Wat ook meehelpt is een briljante vertolking van Vincent Price. Hij is sinister, kalm en daardoor zo angstaanjagend.

Helemaal briljant is de film niet. Had het gevoel dat het wat onevenwichtig was qua aandacht die de vijf onbekenden kregen. Ik vreesde daarbij ook tegen het eind voor een zwak suffig einde, maar die vrees was gelukkig onterecht. De climax was uitermate goed in elkaar gezet en vermakelijk.

De poster en plot wekte mijn belangstelling maar ik vond het geheel niet echt op gang komen. Wanneer je naar een afgelegen villa vertrekt met in gedachten tienduizend dollar te verkrijgen moet je natuurlijk ook verwachten dat er nog iets voor de boeg staat. Ik vond dat de deelnemers veel te paniekerig reageerden waaronder dat fluitketel-gegil van Nora. Iedereen loopt te klagen en hopeloos te doen... waarom hou je je niet gewoon even gedeisd tot het acht uur is? Al had ik iets meer shots willen zien van de buitenkant van het huis zijn al die oude meubels en kaarsen geschikt voor het suspense feestje. Gastheer Frederick houd samen met een keurige snor en het beheerste temperament zijn eigen gecreëerde mysterie in leven en de ontknoping is slim in elkaar gezet. Ik moet hier alleen wel erg veel moeite doen om spanning te voelen en ik heb niet het idee dat alle mogelijkheden optimaal zijn benut.

Ik lijk één van de weinigen te zijn, maar ik vind na een eerst kijkbeurt deze film nou niet echt geweldig. De meeste schrikmomenten ogen gedateerd en het acteerwerk van met name de vrouwen komt overdreven en hysterisch over. Price zet weer een solide karakter neer en zorgt ervoor dat je tijdens deze korte speeltijd geboeid blijft.

Er zijn betere films in het (sub)genre te vinden.

Ik heb inderdaad al betere films gezien in dit genre, maar voor een film uit 1959 vond ik het toch wel leuk in elkaar zitten. Ik heb deze met plezier gekeken en wachtte met spanning op de ontrafeling van het mysterie. Met Vincent Price kan het blijkbaar niet fout gaan voor mij, als hij meedoet lijkt de film zo al geslaagd of hij nu de goeie of slechte speelt. Ja die Nora reageerder soms wel overdreven maar hoe zou je zelf zijn. Die journaliste leek echter maar weinig nut te hebben in hele gebeuren. Het gespook was nu niet meteen eng te noemen, maar was wel knap gemaakt. Geweldige sfeer ook zelfs in kleur. Hoewel, ik toch ook nog eens de zwart-wit versie wil zien.

Dit is horror op het niveau zoals wij het graag zien, het is eng maar niet bloederig met in iedere kamer een lijk zonder hoofd of armen. In die jaren maakten ze de voorgangers van heden en verhaaltechnisch kon men dat goed!

Ik zal tot de weinigen horen, maar hier vond ik echt niks aan. Spannend vond ik het niet, van horror was maar weinig sprake en de uitwerking waarbij het personage van Vincent Price het plan doorhad en daardoor zijn eigen vrouw en die andere man vermoord deed mij meer denken aan een misdaad/thriller.

De remake met o.a. Geoffrey Rush en Famke Janssen vind ik dan stukken beter.

Film met Vincent Price, fantastisch acteur. Nu staat erbij deze film het genre Horror , echter ben ik van menig dat het meer een thriller is. Het is een agatha christie met een paar elementen uit de Horror. Moet toegeven er zat wel één hele goede jump-scare in, maar verder ?! De film was niet slecht maar mis toch de Horror. Hierdoor ben ik ietwat teleurgesteld.

Het charisma van Vincent Price zou elke pulp naar een hoog niveau kunnen tillen. Zo ook deze verder best sympathieke spookfilm. Op Price na zijn de personages en vertolkingen niet wonderbaarlijk, de vrouwen zijn vooral aan het schreeuwen, de heren lopen wat rond en één man verkondigt om de tien minuten dat het spookt en men ten dode is opgeschreven. Gelukkig bevat House on Haunted Hill een reeks voortreffelijke en memorabele sequenties, sfeervol in beeld gebracht en hier en daar nog best effectief. De opbouw is wat aan de trage kant en de karakteropbouw wat stoffig, maar de film weet op visueel vlak en qua sfeer erg veel te bereiken.

3,5 sterren.

Dat de film aanvankelijk bleef steken op een 7 en dreigde zelfs te zakken naar een 6 had te maken dat ik bij mijn vorige kijkbeurt de ingekleurde versie had gezien. Ondertussen heb ik weer de originele versie in zwart/wit aangeschaft en gisteren herbekeken. Ik heb die bekeken op TV om half 12 s' nachts en de kamer zo donker mogelijk gemaakt. Dit heeft de sfeer enorm verhoogd. Neen, de bibbers heb ik niet gekregen maar denk niet dat ik al eerder zo heb genoten van de film. Was dit nu de eerste haunted house film of gaat die eer naar The Innocents of nog later naar The Haunting? Ach, die vraag beantwoorden zou teveel spoileren zijn. Wat ik vooral knap vind is dat er voor HOHH nog wel films waren met spookachtige scènes (de hocus pocus kortfilmpjes van Méliès even buiten beschouwing gelaten) maar met deze film tilt Castle the old dark house toch naar een hoger niveau. Of de spoken echt zijn of niet doet niet terzake, qua setting en duistere sfeer zit het visueel heel goed. De film kent een trage opbouw neemt de tijd om ons vertrouwd te maken met de personages. Er zijn af en toe spannend momenten en naar het einde toe komt de film echt in een stroomversnelling. Een twist en tot slot een min of meer open einde. Moet ik nog uitleggen waarom ik verhoog naar een 8/10? Is dit Castle's beste werk, visueel wellicht wel. Toch denk ik dat ik The Tingler net iets meer waardeer.

Hoewel er voor House on Haunted Hill ook al zeker tal van spookhuis-films gemaakt zijn, is de invloed van de film op de jaren '60 en '70 duidelijk merkbaar. Verschil met films als The Haunting en The Innocents is echter dat de toon hier ook nog iets van de humor van de spookhuis-films uit de jaren 20 en 30 heeft en bovendien het Misdaad-element.

Opmerkelijk is ook dat Castle er bewust voor kiest om ons er aan te herinneren dat het een eigentijdse film is (vrij ongewoon voor dit soort Horror in die tijd) door middel van geweren, snelwegen en het feit dat de film is opgenomen in het 20e eeuwse Ennis House van moderne architect Frank Lloyd Wright.

Sfeervolle zwart-wit cinematografie en Vincent Price als charmante gastheer. Wat heb je nog meer nodig op 31 Oktober?

horror ja kom zeg dat kan je toch echt geen horror noemen. ik noem die film een horror komedie

want zeg nu zelf de geesten en spoken die er inkomen zijn toch echt niet om je haren overeind te laten komen van schrik. niet dat het om een oude film gaat want ik heb oude films gezien die meer in hun mars hadden dan deze. ook de acteurs de vrouw die er staat te roepen en dan te speken van die dode geest neen

geen goede spook film is mij iets te grappig

Redelijke film waarin vijf vreemdelingen worden uitgenodigd door een miljonair om een nacht door te brengen in een huis waar het spookt. Eng of spannend is deze film niet meer te noemen (op dat punt heeft de film de tand des tijds niet doorstaan). Goeie muziek, een fijne rol van Vincent Price, een aardig plot met prima ontknoping en het duurt zeker niet te lang.

Leuke spookhuisklassieker.

Toch wel weinig stemmen op MM voor een film die ondertussen wel een bekende status heeft gekregen. Tevens is dit mijn tweede horrorfilm van regisseur Castle. De eerste die ik van hem zag, The Tingler, vond ik ook al leuk. Maar House on Haunted Hill is wel de betere horrorfilm.

Het komt wel wat traag op gang na een erg leuke opening en een introductie van horroricoon Price. Price heeft maar weinig slechte rollen gespeelt in zijn carrière, op horrorgebied dan. Die man is gewoon helemaal geschikt voor horrorfilms, en ook hier heeft hij weer een leuke rol. Alhoewel net wat anders.

De film moet het niet perse hebben van het acteerwerk of personages. Die zijn allebei niet heel bijzonder. Vooral Craig als Nora was maar een vervelende prestatie. Andere rollen zijn vooral onzichtbaar en leveren redelijk standaard prestaties af. Op Price na is er niemand die er echt bovenuit steekt.

De sfeer die door het huis sluipt is de grote schakel van de film. Die werkt namelijk erg goed. Ondanks dat de film gedateerd is, is er niks mis met de sfeer. Het zwart-wit van de film wordt uitstekend gebruikt om de hoekjes te verlichten of juist te verdonkeren. Het niet al te prominent aanwezig zijn van de soundtrack laat ook regelmatig spannende momenten opkomen. Die werken echter alleen als je jezelf een beetje wil overgeven aan de sfeer, want het is wel makkelijk om over een film uit 1959 te roepen dat ie niet eng is.

Huis is voor de rest uitstekend gedecoreerd. Leuke locatie, leuk huis. Het zijn allemaal cruciale ingrediënten die dit een goede film maken. Hier en daar zitten er zelfs een aantal schrikmomenten in, die eigenlijk helemaal niet verkeerd werken. De finale, waarin blijkt dat er een perfect-crime plot achter zit, is wat flauw, maar doet geen grote afbreuk aan de rest van de film.

Charmante en sfeervolle spookhuisklassieker dit. Uitermate goed mee vermaakt. Ik vraag me af of er nog meer van dit soort spookhuishorrors zijn die ook zo goed werken.

Vincent Price is weer top in zijn rol in deze spookfilm.

Heerlijk ouderwetse horrorprent die het moet hebben van het acteerwerk, verhaal en vooral de duistere sfeer en mooie decors van het huis. Echt spannend of griezelig was het echter niet, maar dat zal ook te maken hebben met de tijdsgeest. 6,5/10

Dit blijft smullen hoevaak ik de film ook zie, heerlijke sfeer, een Vincent Price in topvorm en door de zeer korte speelduur een heerlijk tempo en een film die met gemak je aandacht weet vast te houden.

Had stiekem nog wel 10 minuten langer mogen duren.

4 blijft 4*

Aardige film. Vond het aanrijden van alle deelnemers wel leuk en het begin dat het spel begint. Daarna was mijn aandacht een beetje weg. Misschien door de tand des tijds?

Goede film, goed verhaal, met de talentvolle Vincent Price. Erg spannend verhaal ook dat tot het einde mysterieus blijft. Horror kan ik het alleen niet echt noemen.

Ik ben een groot liefhebber van de griezelfilms van Vincent Price en dan vooral het soort horror; met veel klassieke elementen. In dit griezelige huis kan hij zich weer uitleven, nadat hij een aantal gasten heeft uitgenodigd voor het moordfeestje van zijn echtgenote.

Dat kan natuurlijk nooit goed aflopen! De plotwending op het eind is leuk en het skelet zullen we ook niet snel vergeten! Hij krijgt zelfs een vermelding als onderdeel van de cast op IMDB.

Uitstekende horror uit de oude doos waarbij een aantal mensen trachten te overleven in een spookhuis. Wie overleeft, krijgt 10,000 dollar van een excentriekeling. Het lijkt een sadistisch spelletje van een gestoorde gek of is er toch meer aan de hand?

Prima opbouw en de film grijpt je meteen naar de keel. Met zijn korte duur van 75 minuten is de film erg gebald en is er weinig poespas. Toch voelt de film niet vluchtig of afgeraffeld aan. Fijne introductie van de personages in de auto's via een voice-over. Elkeen hebben ze wel een reden om de 10,000 dollar te ontvangen. Welk motief heeft de wilde weldoener? En wat met de spoken en de vorige moorden in het bezeten huis?

De film drijft op mysterie en spanning. En sfeer natuurlijk, die is geweldig. De dialogen onderling zijn prima en iedereen kwijt zich van zijn rol. De één gilt misschien wat te veel en die Ruth komt misschien te weinig aan bod. Ook de twee bediendes liepen er wat voor spek en bonen bij. Al bij al is de clue niet zo verrassend, maar heb ik me zeker enorm vermaakt met deze filmprent.