Gadkie Lebedi (2006)

De enige film van Lopushansky die ik met Engelse ondertiteling in handen wist te krijgen. En een absolute aanrader! Het verhaal heeft een beetje weg van Silent Hill, maar in Ugly Swans zijn de special effects ondergeschikt aan de sfeer. Verwacht dus geen actie of gore, maar een sfeer van mysterie en uitgebreide dialogen. Verder verwijst de film duidelijk naar de actualiteit, maar de boodschap wordt nooit moraliserend. De decors, het verhaal en de sfeer is dus erg goed; alleen het acteren is soms wat minder. Niettemin heb ik sinds lange tijd weer eens een film gezien die van mij het predikaat 'bovengemiddeld' meekrijgt. 4****

Blij dat ik het plot hierboven niet gelezen, verteld 80% van de film. De film is ook eigenlijk vrij makkelijk te volgen en daar waar je in het duister tast, is dat deel van de charme van de film.

Lopushansky wordt vaak genoemd in verband met Tarkovsky, maar die link is hier wel erg losjes. Een beetje in Endzeitstimmung gebrachte kritiek op de mens en wellicht wat verwijzingen naar Stalker (schrijver betreedt een zone) en Solyaris (conferentie).

Met Posetitel Muzeya heb ik hem leren kennen als een cineast die vrij radicaal naargeestigheid over de kijker uitstort. Hier doet hij wat dat betreft een stapje terug. De film neigt wat meer naar mainstream, wil dan wel meer zijn door de dialogen, maar bevat uiteindelijk best veel scènes die vooral een mysterieuze sfeer bieden.

Ik heb de film als uitermate spannend ervaren, genoten van fraaie scènes, geweldige kinderen en een magische openings- en vooral slotscène, maar een beetje een leeg gevoel houd ik er ook aan over.

Deze film die begint met een schitterende opening - de tocht door een brandend bos - moet het van mij helemaal hebben van het audiovisuele. Prachtig gebruik van blauwe, rode en roodbruine kleuren die deze film in een bijzondere apocalyptische sfeer dompelt. Bij het blauw en de onophoudelijke regen moest ik trouwens gelijk denken aan de film "Rokugatsu no Hebi" van Tsukamoto. Dat het plot mankementen vertoont is voor mij verder eigenlijk van ondergeschikt belang. Op visueel vlak vond ik deze film gewoon ontzettend mooi.

4,0*

We zagen al eerder het uitermate fijne "Visitor of a Museum" en zijn bereid over lijken te gaan om ook nog eens zijn "Dead Man's Letters" te zien, maar ik ben ook uitermate blij (nou ja zo'n opwekkende film is het niet) met deze.

In ieder geval zit die hele Russische SF weer compleet anders in elkaar dan wat we hier zo in het westen kennen, genre uitermate gevoelig voor intelligente bespiegelingen en Stanislav Lem als grote inspirator. En op filmgebied zijn Tarkovsky (Solaris, Stalker) en Sokurov (The Days of Eclipse) ijkpunten.

Hier een fascinerend plot over een schrijver die namens de VN terugkeert naar Rusland, dat geteisterd wordt door onophoudelijke regen, vermoedelijk veroorzaakt door mutanten/aliens die ook kinderen (waaronder de dochter van de schrijver) opvoeden op hun kostschool.

Regisseur hier flink over de schreef met het gebruik van kleurfilters, met name rood heeft een overheersende rol in de film, maar dat geeft het allemaal een onwerkelijke sfeer die wel zeer goed werkt.

Fantastisch einde ook, kunnen we nog paar daagjes in mee gaan.

Interessante film, ik zie dat hier al terecht het verband met Stalker (1979) is gelegd, ik moest danook meteen aan die film denken toen ik aan deze begon. Een mysterie, een zone, en ook qua cinematografie zie je toch wel duidelijk dat het door die film is geïnspireerd. Gedurfd om zo'n type film (na) te maken. Het resultaat mag er wezen, het voornaamste verschil met die film is echter de filosofische laag, een laag dat hier heel dun en voorzichtig wordt aangelegd, en meer quasi-filosofisch dan echt filosofisch is als je het mij vraagt. De inhoud van deze film zet volgens mij veel minder aan tot nadenken dan Stalker. Toch is het een hele aardige film geworden, al vind ik dit type film nog steeds erg lastig beoordelen. Inhoudelijk is het een film die grotendeels aan me voorbijgaat, niet omdat het niet te volgen zou zijn, maar omdat de inhoud uiteindelijk teveel leegte bevat als je erbij stil gaat staan. Ben wel blij het gezien te hebben. 3*