Pisma Myortvogo Cheloveka (1986)

Zoek ik al lang.

http://cgi.ebay.nl/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&item=300093285679

Een in geheel sepia geschoten filosofische film, die de verschrikkelijke gevolgen van een nucleaire apocalypse moet weergeven. De buitenscenes (een en al verwoesting) zorgen daar wel voor en zijn prachtig om te zien. Zoals vaker met postapocalyptische films heeft ook deze film schimmige en saaiige binnenscenes. Gelukkig duurt het allemaal niet te lang en is het bij tijd en wijle best interessant door de ellende die de wetenschapper op zijn bordje krijgt voorgeschoteld.

Gisteren gaan zien.

Een beetje oudere en wat tragere film dus kijkt soms wat moeilijker weg.

Nietemin erg knappe prent met een zeer overtuigend decor en sfeerschepping.

Stemt verder ook tot nadenken met een aantal krachtige quotes en gebeurtenissen.

persoonlijk toppunt: de enorm poëtisch gefilmde explosiescénes.

3,5 sterren

Waar ik op het begin nog wat reservering voelde voor de post-apocalyptische thematiek (incluis attributen), ontstijgt de film dit weldra en werd ik totaal (aan)gegrepen door de zwaarmoedige en volkomen serieuze, diepe toon van de film. Hoe een collectieve ramp zo persoonlijk kan worden gemaakt, hoe dichtbij het bij mij als kijker lijkt te komen. Een paar uur nadien voelt de film al als een soort verre roes en kan ik me alleen nog schimmen voor de ogen halen..

Boeiende film, die enigszins aan Stalker doet denken, niet alleen vanwege het feit dat het een Russiche film is, maar ook doordat de film een apart kleurgebruik heeft. Op een paar momenten na is de gehele film sepia-achtig qua kleur en dat geeft de film ook iets mysterieus en eigenaardigs mee. De dialogen zijn niet altijd van hoog niveau, hoewel het acteerwerk meer dan in orde is. De kracht van de film zit hem vooral in het feit dat de buitenscenes er erg mystiek en indrukwekkend uitzien. grote vuurzeeën en mannen die met maskers op rondlopen geven je als kijker echt het idee dat de wereld zowat is vergaan. De eindscene is ook erg sterk en al met al heeft de film een interessant thema met een paar erg sterke scenes. Iets om over na te denken in elk geval.

3,5*

Heel benieuwd naar, maar bestaat er ook een DVD-versie van?

Visueel de perfecte post-apocalyptische film. "Geinspireerd" door Stalker, maar misschien zelf ook wel een inspiratie op Avalon, het zijn het type gestyleerde beelden dat je doorgaans alleen in stripboeken tegenkomt. Qua invulling van het verhaal past de typisch Russische getormenteerdheid perfect bij het genre en ik bespeurde nergens een zwak moment (hoewel het verhaal me nu ook weer niet meteen omver blies zoals bij Stalker, daarvoor heb ik denk ik al teveel varianten van dit genre gezien en gelezen...)

De DVD zou ergens dit weekend/volgende week op de mat moeten ploffen. Ben benieuwd!!!

Ook heel benieuwd naar.. Maar door welke maatschappij is de dvd uitgebracht? en waar te krijgen?

Bij mijn weten bestaat er geen ondertitelde DVD van deze film, noch van enig ander werk van Lopushanskiy. Lijkt me kwestie van tijd dat een kwaliteitslabel als Eclipse dit eens oppakt.

Dit ging over een schijfje zonder hoes. Met daarop drie films uit het oeuvre van Lopushanskiy.

Bedankt voor de snelle reactie. Dan heb ik geduld, als ik na verloop van tijd iets tegen kom, laat ik het hier weten.

Interessant en trouwens in mooie sepia kleuren geschoten post-apocalyptische film. Het onderwerp 'nucleaire catastrophe' is weer zeer actueel gezien de nucleaire ramp die zich aan het voltrekken is met de kerncentrale in Japan. Voor mij was dat ook een van de redenen om deze film maar eens te gaan bekijken. De stijl van deze zeer depri ogende film doet wel heel sterk denken aan de films van Tarkovsky, in het bijzonder "Stalker". Zo sterk zelfs dat je haast zou denken dat Tarkovsky deze film geregisseerd heeft. De eindscène vond ik erg sterk. Ik moest onmiddellijk denken aan de dodendans uit de film "Det Sjunde Inseglet" van Ingmar Bergman.

3,5*

Mijn hemel, wat een nachtmerrie. Zonder meer een indrukwekkende film. Overpeinzingen over de mens en zijn daden worden tentoongespreid in een post apocalyptisch decor. Prachtig om te zien en (zware) filosofische kost om over na te denken. Verderop spectaculaire beelden.
Veel grijs en sepia en af en toe (donker)blauw.

Een onheilspellende, vrijwel constante dreun ('drone') op de achtergrond, variërend in volume van zacht tot een behoorlijke herrie. Regelmatig echt weirde en kippenvel bezorgende samples en effecten.
De sfeer is uitstekend neergezet.
Acteren is goed, soms theatrale toespraken, regelmatig karakteristieke koppen in beeld.

De eindshots in de sneeuw (maar veel meer) vind ik schitterend. Deze zijn voor het eerst met een zweempje lichtblauw getint en geven toch een gevoel van hoop, ondanks de zware tocht van de kinderen die te zien is.

Even wat zaken herwaarderen, nu ik eindelijk weer eens een vrij dagje heb.

Deze laat mij niet los en komt steeds naar voren uit mijn geheugenopslag. Tijd om te herwaarderen dus. Ondanks dat de sfeer heel deprimerend is in zo'n post-apocalyptische uitvoering vind ik het ongelooflijk mooi gedaan. Met o.a. kleuren is de sfeer aangegeven en deze verandert, heel erg subtiel weliswaar, van een sfeer van pure wanhoop naar een even zo wanhopige sfeer, maar dan met een sprankje hoop.
Ook de omgeving doet mee. De locatie was er een van duisternis, zonder licht. Deze verplaatst zich van binnen naar buiten, waar het (nog) net zo droevig gesteld is, maar de verandering van dialoog naar ondernemen van actie en de onbekende wereld verkennen wekt passende emoties op.
De uitvoering vind ik dus erg mooi en de opgeroepen emotie klopt precies bij mij.
En áls ik een avatar plaatje had, zou het deze zijn.

hier te zien