Anna Boleyn (1920)

Nogal lang deze Biografie. Lubitsch kon zijn bekende humorvolle 'touch' er moeilijk in kwijt zo las ik en dat klopt zeker voor het tweede deel van de film als het verhaal van Hendrik VIII (een komische rol van een als vanouds schmierende Jannings) en zijn zoveelste vrouw meer en meer op gang komt en afwikkelt naar een onontkoombaar einde. Het begin van de film met een hoop kolder is eigenlijk het beste.

Ook deze film is gerestaureerd en geheel getint, net als Sumurun van Lubitsch uit hetzelfde jaar.

Het doet wat raar aan dat ze aan het Engelse hof in Duitse tussentitels spreken. De geschiedenis is te bekend om nog te verrassen, dus wordt het wat langdradig. Kostuums en decors zijn wel mooi gedaan. Hendrik VIII lijkt goed op z'n portret; voor Anna Boleyn geldt dit minder. Erg leuk is dat ze jeu de paumes spelen - een voorloper van tennis.

Behoorlijke film van Lubitsch, die misschien niet in de buurt van zijn beste werk komt, maar gezien het jaartal vond ik hem toch vrij vlot. Porten in de titelrol is niet bijster boeiend, maar dat heeft vooral te maken met de focus van Lubitsch, die meer geïnteresseerd lijkt in haar echtgenoot. Jannings is op dreef als de ongelikte beer Henry VIII, die van grensoverschrijdend gedrag zijn handelsmerk maakte- althans volgens deze film, maar de ongelukkige stoet vrouwen die met hem in de echt verbonden was lijkt dat alvast niet te weerspreken.

Film met een aardig budget gezien de sets en de grote aantallen figuranten. Op een gegeven moment denderen zo'n honderd ruiters door het beeld. Hij zal niet snel opduiken in Lubitsch-lijstjes, maar ten onrechte een beetje vergeten, deze film.