Don't Be a Menace to South Central While Drinking Your Juice in the Hood (1996)

‘Heerlijke humor, en luchtig verhaal’

Leuk vermakelijk verhaal die ook leuk is gecast. Shawn Wayans, Marlon Wayans acteeren cht enorm leuk, en het is duidelijk dat hun ook de grappen hebben bedacht voor al de eerste 50 minuten waren komich helaas daarna wordt de film iets minder grappig, maar het blijft vermakelijk.Dit is vooral een film om je gedachten op nul te zetten en te gaan kijken zelfs het verhaal is zo luchtig.

Superlache, mocht gister dat dansje doen. #rubabaybybubabumpers met doen of de waarheid,

Enige grappige is de titel.

Vooral geschokt om de hoeveelheid mensen hier die dit daadwerkelijk grappig vindt.

Ik vind het ook niks hoor

In de eerste plaats mist deze komedie, die valt onder het parodiegenre, een onderhoudend plot. De regisseur heeft gepoogd een cultfilm te maken, maar doet teveel zijn best om grappig te zijn. Daardoor alleen al komt de film niet alleen nerveus over, maar Paris Barclay slaat, ondanks een mengelmoes aan ideeën, bij herhaling de plank volledig mis. Verschillende sketches werken niet en het en en ander ontaardde bij mij in jammerlijke verveling

Regelmatig behoorlijk grappige situaties in deze parodie op films in de "hood". Een grofgebekte oma die zich jonger gedraagd dan ze is is misschien een beetje een uitgekauwde grap, maar het werkt wel. Desalniettemin zijn er ook grappen die niet werken of zelfs pijnlijk zijn, gelukkig ligt de grapdichtheid nogal hoog. Ook uitgekauwd is de zin "verstand op 0" maar in het geval van deze film gaat dat helemaal op.

Deze film leek me echt grappig alleen na hem gezien te hebben moet ik zeggen dat hij toch wat tegenvalt. Keek wel lekker weg verder en heb wel een paar keer moeten lachen, maar daar heb ik het dan wel mee gezegd.

Dit is een extreem grappige film als je de hood films een beetje kent, een 5 om het gemiddelde op te krikken

Gewoon zo flauw dat het grappig is XD

Prima mee vermaakt.

3,0*

Dit vind ik persoonlijk de grappigste film ooit gemaak, vanaf begin tot het eind kapot gelachen

Het zijn de gekke bekken van Marlon, de elkaar opvolgende geslaagde grappen en parodien, de muziek , de sfeer, de moslim neger die toch liever met n blanke vrouw heeft, de invalide die danser droomt te worden, er is geen komedie hierna gemaakt (behalve misschien little miss sunshine of Fargo, maar is toch andere genre) die mij zo aan het lachen maakte, drink wat, rook wat en ga dan deze fim kijken,

Goeie tip om van deze film te kunnen genieten, ik heb het alleen niet opgevolgd, en ik ken ook de Hood-films niet, wat de waardering ongetwijfeld niet ten goede komt. Harold & Kumar Go to White Castle (2004) vind ikzelf beter en is van ongeveer dezelfde categorie humor.

Wat het niveau Little Miss Sunshine betreft vind ik We're the Millers (2013) in de buurt komen. Juno (2007) is ook erg grappig, maar is weer een hele andere stijl.

Toen parodiën op films nog leuk waren

Sommige stukken waren zeker leuk, en ik hou wel van absurd,

maar dit was me veels te vaak flauw en makkelijk. *2.0

Het eerste half uur van deze parodie waren zeer verdienstelijk. Er zit ontzettend veel zelfspot in en het tempo was opmerkelijk rustig. In dit deel van de film heb ik dan ook een aantal keren hard gelachen.

Daarna leek het wel of alle inspiratie op was en bleef er eigenlijk niet veel meer over dan een samenraapsel van een hoop zwakke sketches. Dit zorgt ervoor dat de lijn uit de film verdwijnt en ook de humor stelt ineens niets meer voor. Kortom er had veel meer in gezeten.

Matig.

Ik heb gewèldig om deze film kunnen lachen. Echt wel mijn humor. Superflauw, slaat helemaal nergens op en dat maakt het nou zo leuk.

Jammer dat de grappen in de laatste half uur een beetje op raakten. Dat betekent niet dat de laatste half uur slecht was, maar de grappen werden wel een stuk minder.

Maar ik vind hem geweldig.

De beste parodie die ooit is gemaakt vind ik.

1 Wayans in een film is al te veel, laat staan 2! Die gasten zijn echt alles behalve leuk.

Er zitten wel 6 Wayans in deze film.

Ik schaam me er een beetje voor om te zeggen dat ik me aardig heb vermaakt met deze film. Don't Be a Menace is een film die een aantal grappige scenes heeft die op de lachspieren werken. Uiteraard is de humor flauw maar dat zijn we gewend van de gebroeders Wayans. Het is ook het enige wat ze kunnen maar als je op zijn tijd van flauwe humor houdt dan kan je prima bij ze terecht. Het verhaaltje is flinterdun maar wordt wel op een leuke manier uitgewerkt.

Marlon Wayans is eigenlijk wel het grappigste van het stel. Dat heeft hij ook eerder laten zien in films als Scary Movie. Bij Shawn Wayans heb ik het gevoel dat hij een bijrol heeft. Grappig om te zien dat maar liefst drie Wayans broers in de film spelen.

Ik kan verder weinig over deze film zeggen. Het is gewoon komedie van het laagste allooi. Je kan er tegen of helemaal niet. Voor het soort humor vind ik deze film niet eens slecht scoren. Er zijn parodieën gemaakt die zo slecht zijn dat je ze niet eens af kan kijken. Tja, misschien toch maar een film die ik snel moet vergeten, ongeacht de score.

3*

Flauw maar je wordt zeker getrakteerd op een een aantal geslaagde grappige momenten.

Alle clichés van de rap hip-hop in da hood scène komen voorbij, de ene grap komt daar beter over dan de andere.

Sommige scènes zijn echter wat rommelig en vormen niet echt een samenhangend geheel met de rest van de film.

Van alle films van de Wayans Brothers ben ik echt een fan van de humor van White Chicks (2004) maar deze "hood" parodie haalt het dus niet bij White Chicks.

Maar dat hoeft niet altijd. Met een drankje of een ander geestverruimd lekkers erbij is het prima te doen .

Iegh.

Ik ben niet zo geweldig goed op de hoogte van de Wayans comedies, behalve dan dat sommige mensen bij ze zweren en andere mensen er helemaal niks aan vinden. Heb wel wat nieuwer werk gezien, maar dat zwaar tegen.

Toch best ik best te porren voor een parodie, dus deze maar eens een kans gegeven. Verloren moeite zo bleek. Ik denk niet dat ik een grap tegengekomen ben waarmee ik effectief heb kunnen lachen. Nefast voor een comedy.

't Is ook niet zo dat ik geweldige fan ben van het bronmateriaal, toch had ik wel de indruk dat ik de meeste grappen kon herkennen en inschatten. 't Is dus zeker niet dat ik het gevoel had dat er een hoop grappen verloren gingen, het was gewoon absoluut niet grappig. Erg simpele, voorspelbare en banale humor.

Niet geholpen door slecht acteerwerk, lamlendig filmwerk en erg slechte timing. Deze comedy deed eigenlijk niks goed, de score spreekt dan ook voor zich. De hoge score hier en op IMDb verbaast me dan ook serieus.

0.5*

Veel leuker dan de titel wordt het niet, en ook dat is al niet zo'n hele geslaagde grap. De Wayans Brothers heb ik nooit eerder een volledige film van gezien, voornamelijk omdat ik wat ik wel van ze ken behoorlijk flauw vond. En dat bleek terecht: een samenhangende film is het nauwelijks, en deze serie sketches en parodieen op scenes uit de Hood-klassiekers (en films die de status van klassieker bij lange na niet halen) is slechts bij hoge uitzondering grappig. Meestal is het heel hard niet grappig, en dat overdreven gedoe van iedereen ging me ook steeds meer tegenstaan. Deze boutfilm zal voorlopig ook wel m'n laatste Wayans blijven.

Voor eventjes was het wel oke maar na 3 kwsrtier had ik het allemaal wel gezien.

Grappige en vermakelijke film!

Parody dus.

Ik ben altijd wel in voor een parodyfilm, al zijn de meeste echt heel flauw. Met de (3) Wayans in deze film zal het ook wel die kant opgaan, maar gelukkig pakte dit soms verrassend grappig uit. Het niveau is natuurlijk bedenkelijk, maar toch uiteindelijk wel een meevaller.

De Wayans zelf waren niet eens zo heel grappig, vooral Marlon was gewoon zo overdreven dat het niet leuk meer was. Normaal vind ik hem ok, maar als hij te gek gaat doen is hij wat minder. Zijn broer Shawn was wat leuker, vooral omdat hij wat normaler was en daarmee dus iets leuker.

Maar de echt komische momenten zijn toch vooral de momenten die uit het niets komen, moest best lachen toen Shawn Wayans het huis binnenkwam en in een emotionele bui per ongeluk de 7 kinderen neersloeg. En zo zitten er wel meerdere momenten in die erg leuk waren.

Daarmee was het allemaal best vlot uit te kijken, al is dit duidelijk met minder budget gemaakt dan andere, populairdere parody films. Daarmee zijn sommige scenes best amateuristisch maar zie je de liefde voor parody door de Wayans broeders hier wel degelijk ontstaan.

Maar de schreeuwerige gesprekken en seksgrappen mogen nog steeds wat minder zijn, het zijn vooral de momenten die uit het niets komen en oprecht de draak steken met andere films die echt leuk zijn. De rest geloof ik dan ook wel, en voor een film die alleen maar grappen maakt lachte ik me hier niet echt rot om.

Leuk voor een keertje zeg ik maar.

Inderdaad leuk voor een keer. Heel veel scenes van Boyz in the hood die op een ludieke manier belachelijk worden gemaakt. Verder veel flauwekul die super over the top is. Het vliegt voorbij en is geen hoogvlieger maar de humor kan anno 2019 nog prima

Dit is zo’n komedie die ik vroeger énorm geestig vond, maar daar is nu weinig meer van over. Een enkele grap deed me nog even glimlachen, maar de film leunt toch teveel op gekke bekken en rare dansjes en minder op scherpe satire of leuke persiflages. Je moet het idee van “een oude oma die een joint rookt en vloekt” erg grappig vinden, want dat is vooral het niveau humor. Zoals de titel al doet vermoeden, de Wayans broers lijken een paar films te hebben gezien en willen daar de spot mee drijven. En zoals de namen van die films in de titel zijn geflikkerd, zo lijken de scènes ook in het script gegooid te zijn. Wat dat betreft is Don’t Be A Menace… eigenlijk vooral een sketch-show. Waar niets mis mee is, zolang de sketches maar een beetje grappig zijn. En dat zijn ze hier niet.

2 sterren.

Zo onuitstaanbaar als latere Wayans-films wordt 't niet. Bij vlagen toont de satirische overdrijving van 'Don't Be a Menace to South Central While Drinking Your Juice in the Hood' (1996) hoe absurd sommige genreclichés uit 'Hood Films' eigenlijk zijn. Die rare mengeling van stereotypen, vooroordelen en een zekere exotisering van Afro-Amerikaanse ervaringen. Waar wildemannen met rare maniertjes elk moment doodgeschoten kunnen worden door andere gangsters of politieagenten. Waar iedere jongeman in de steek is gelaten door een foute moeder en naarstig op zoek is naar een mannelijk rolmodel. En waar die ene 'goede jongen' op een beslissende kruising komt tussen een burgermansleven of de criminaliteit. Al moet ik eerlijk zeggen dat deze overdaad aan lompe grappen op een gegeven moment tegen gaat staan als het vooral aanvoelt als wild in het weg schieten met losse flodders. Veel flauwigheden worden tot in den treure herhaald en de oenige personages maken geen noemenswaardige ontwikkelingen door.

Briljant uitgevoerd!

Zoals anderen aangegeven, vooral na het kijken van enkele films als Boyz N' Tha Hood, Friday, Dead Presidents, Do The Right Thing, Juice, Menace II Society en South Central doet dit het heel erg goed.

Een aantal van die "hood-films" zijn dan ook belangrijke voer om deze film naar behoren te kunnen waarderen.

Vandaar dat de prent mijn inziens te ver onder 3,5 en 7 scoort, het is makkelijk om zo'n parodie niet op prijs te stellen.

Te lang? Tweede helft minder? Hij duurt gelukkig kort zodat de lol er volledig in blijft, sterk gecast en goed geacteerd.

“Ashtray! You little bitch ass motherfucker! Come over here and give your grandma a hug!”

Ik denk als je mij dit tien jaar geleden had laten kijken, dan was ik echt fan geweest van deze film. Maar nu ben ik dat totaal niet, en merk toch wel dat zowel mijn humor als smaak drastisch veranderd is. Ik kon hier namelijk helemaal niks mee, en het was ondanks de tijd echt helemaal niks boeien. En daardoor was het maar toch aardig taai om doorheen te bijten, door deze film. Dit soort parodie films waren in mijn tienerjaren wel echt heel populair, en toen kon ik er destijds wel echt van genieten maar, nu slaat het eigenlijk volkomen de plank mis. De benoemde films onder mij zijn een mooie opsomming van de films die ze hierna spelen, en dan vooral “grappig” bedoelt maar, ik vond er echt geen reet aan. De humor is echt tergend slecht, gewoon weg niet kunnen lachen. En ik irriteerde me echt dood aan ‘Marlon Wayans’. “Laten we speentjes in zijn haar doen, dat is hilarisch”, not.

Het verhaal kon me werkelijk ook niks boeien. Het mooie was dan wel weer dat men eigenlijk hun eigen cultuur te kakken zetten, door er zo komisch over te praten. Maar, ze halen veelal wel de realiteit naar boven waar men zich daar misschien even achter de oren moeten krabben. Neem bijvoorbeeld het moment dat ze vertellen dat niemand de twintig overleeft, en daarna is iemand niet twinitg geworden en wordt daarna gelijk doodgeschoten, een “komische” blik op de harde realiteit, want met die gangs lijkt het me nog niet zo fijn leven hoor.

Ik vind de ‘Wayans’ overigens niet slecht verder, deze film deed het gewoon niet voor mij. Het enige goeie wat uit de hood is gekomen zijn de wel waardige films, en de prachtige Hip-Hop acts. Maar dit gedrocht mag zich daar dus niet aan toe voegen.