Aan verschillende Zweedse regisseurs werd gevraagd om een filmpje te maken over iets wat hen stimuleert en om dat zelf in te leiden. Dat leverde dit onsamenhangende en wisselvallige geheel op, met zelfs een afwisseling tussen documentaire en fictie. De bijdrage van Ingmar Bergman is een van de zwakste delen. De laatste twee delen zijn echter goed, maar tegen dan zijn velen waarschijnlijk al in slaap gesukkeld.
1.
Ontdekking - Hans Abramson 3,0*
Documentaire over de plaats waar Charlie Chaplin opgroeide. We zien een volksbuurt met spelende kinderen. Het sociale bewustzijn in de films van Chaplin (het jongetje in
The Kid) moet hier geworteld zijn.
2.
Er waren eens twee minnaars - Jorn Donner 3,5*
Luchtig, licht erotisch filmpje over twee geliefden op een hotelkamer.
We zien veel voorspel, maar het eindigt met een anticlimax wanneer de man een bordspelletje zit te spelen en de vrouw in slaap valt.
3.
Confrontaties - Lars Görling 1,0*
Beelden van raceauto's ingeleid door enkele citaten van Wittgenstein. Slaat nergens op.
4.
Daniel - Ingmar Bergman 1,5*
Beelden van Bergmans zoontje begeleid door de Mozartvariaties op
Kortjakje. Overstijgt nauwelijks de gemiddelde homevideo. Op het einde leest Bergman een gedicht voor uit een filmscript dat in de lade was blijven liggen. Wellicht zag hij dit als een onbelangrijk tussendoortje.
5.
Birgit Nilsson - Arne Arnbom 2,5*
Beelden van de dramatische sopraan die
Tristan und Isolde repeteert. Ze maakt een venijnige opmerking over
dirigenten die het orkest belangrijker vinden dan de zangeres.
6.
De deugd beloond - Hans Alfredson & Tage Danielsson 3,0*
Gebaseerd op een verhaal van Balzac. Een meisje beweert dat ze verkracht is en wil een schadevergoeding eisen.
De advocaat betwijfelt of verkrachting wel bestaat. Beelden van een draad door het oog van een naald symboliseren de penetratie.
7.
Het sieraad - Gustaf Molander 4,5*
Gebaseerd op een verhaal van Guy de Maupassant. Een echtpaar met financiële problemen leent een sieraad van een rijke vriendin om zonder schaamte naar een bal te kunnen gaan. Sociaal realisme met humor, ontroerend en als verhaal knap opgebouwd. Dit echtpaar lijkt een zeldzaam voorbeeld van echte liefde. Ze doorstaan samen de moeilijke dagen en dromen van betere dagen. Ingrid Bergman is op dreef. Molander maakte o.a.
Intermezzo met haar. Het zou hetzelfde personage zoveel jaar later kunnen zijn, want ze zegt: "Ik speel geen piano meer."
8.
Negerin in de kast - Vilgot Sailor 3,5*
Een zwarte vrouw is duidelijk heteroseksueel, ook al komt ze uit de kast. Gewaagd onderwerp voor 1967: een interraciale, overspelige affaire. Behoorlijk absurd verhaaltje
met enkele beelden in kleur. De vrouw zou een hallucinatie kunnen zijn, maar op het einde ziet zijn echtgenote haar ook.