Stimulantia (1967)
mijn stem
7 stemmen
Zweden
Drama
105 minuten
geregisseerd door Ingmar Bergman, Gustaf Molander, Jörn Donner, Vilgot Sjöman, Tage Danielsson, Lars Görling, Hans Abramson, Hans Alfredson en Arne Arnbom
met Ingrid Bergman, Gunnar Björnstrand en Lars Ekborg
Stimulantia is een filmproject waarin verschillende Zweedse filmmakers hun heel eigen en persoonlijke bijdrage mochten leveren. Het vrijblijvende uitgangspunt resulteerde in een cinematografische lappendeken van inspiratie, invloeden en uitingen uit de Zweedse cinema. Ingmar Bergman bracht het segment Daniel in waarin hij aan de hand van 16 mm beelden zijn jonge zoon centraal stelde. Verder leverden behalve de hierboven genoemde regisseurs Hans Abramson, Hans Alfredson en Arne Arnbom hun bijdrage.
0
geplaatst: 12 november 2007, 22:08 uur
Episoden films zijn altijd wisselvallig in hun samenhang. Hier zijn ook de bijdragen zelf wisselvallig. Bijna niet uit te kijken deze film.
Upptäckten van Hans Abramson gaat over zijn held (de sentimentele) Charles Chaplin. Hij gaat terug naar zijn geboortehuis en behalve wat fraaie (soms ontluisterende) straatbeelden valt er niets zinnigs te melden
Het leukste is de fraai gefotografeerde episode met Harriet Andersson (ook op de hoes van de DVD) van Jörn Donner.
De bijdrage van Lars Görling (Konfrontationer) is een ongelofelijk vage en onsamenhangende bijdrage over autoracen in Le Mans.
Ingmar Bergman vermoeit ons met een niet te volgen mix van een kunstzinnige bespiegeling en home movies van zijn zoon Daniel. Het resultaat is nu niet bepaald filmwaardig.
Arne Arnbom heeft een bijdrage over de zangeres Brigit Nilsson. Wellicht leuk voor fans, maar ook niet bijster interessant.
Hans Alfredson en Tage Danielsson (Dygdens Belöning) hebben en morele vertelling, zonder noemenswaardige clou.
Gustaf Molander komt uit zijn zelfverkozen retraite met een bijzonder oubollige (en zeer donkere) bijdrage waarvan de enige bijzonderheid is Ingrid Bergman in een zeldzame Zweedsgesproken rol (die lijkt te stammen uit de Jaren 20). Gunnar Björnstrand is haar man. Maar het verhaal van Guy de Maupassant Smycket (Het Sieraad) is nou niet bepaald verrassend of inspirerend (wat de titel van de omnibusfilm toch zou doen vermoeden). Dat geldt helaas voor het hele gebeuren.
Dat wordt afgesloten met Negressen i Skapet van Vilgot Sjöman. Een vertelling die in John Lantings Theater van de Lach vast hoge ogen had gegooid.
Iemand nog zin in de film?
Upptäckten van Hans Abramson gaat over zijn held (de sentimentele) Charles Chaplin. Hij gaat terug naar zijn geboortehuis en behalve wat fraaie (soms ontluisterende) straatbeelden valt er niets zinnigs te melden
Het leukste is de fraai gefotografeerde episode met Harriet Andersson (ook op de hoes van de DVD) van Jörn Donner.
De bijdrage van Lars Görling (Konfrontationer) is een ongelofelijk vage en onsamenhangende bijdrage over autoracen in Le Mans.
Ingmar Bergman vermoeit ons met een niet te volgen mix van een kunstzinnige bespiegeling en home movies van zijn zoon Daniel. Het resultaat is nu niet bepaald filmwaardig.
Arne Arnbom heeft een bijdrage over de zangeres Brigit Nilsson. Wellicht leuk voor fans, maar ook niet bijster interessant.
Hans Alfredson en Tage Danielsson (Dygdens Belöning) hebben en morele vertelling, zonder noemenswaardige clou.
Gustaf Molander komt uit zijn zelfverkozen retraite met een bijzonder oubollige (en zeer donkere) bijdrage waarvan de enige bijzonderheid is Ingrid Bergman in een zeldzame Zweedsgesproken rol (die lijkt te stammen uit de Jaren 20). Gunnar Björnstrand is haar man. Maar het verhaal van Guy de Maupassant Smycket (Het Sieraad) is nou niet bepaald verrassend of inspirerend (wat de titel van de omnibusfilm toch zou doen vermoeden). Dat geldt helaas voor het hele gebeuren.
Dat wordt afgesloten met Negressen i Skapet van Vilgot Sjöman. Een vertelling die in John Lantings Theater van de Lach vast hoge ogen had gegooid.
Iemand nog zin in de film?
0
geplaatst: 9 januari 2010, 15:21 uur
Met het oog op de aanwezigheid van deze film in de Ingmar Bergman reeks van Moskwood heb ik hem gekocht vanwege Bergman. En hij komt nog wel het minst goed uit de verf van alle matige filmpjes. Bergman laat een vreemd soort compilatie zien van privéveelden van zijn jonge zoontje en donderd er tegen het einde een gedicht achteraan... Dit naast nog enkele andere weinig zeggende "films" zorgde er voor dat ik met het hele concept van Stimulantia helemaal niks kon.
0
geplaatst: 30 augustus 2015, 09:17 uur
Aan verschillende Zweedse regisseurs werd gevraagd om een filmpje te maken over iets wat hen stimuleert en om dat zelf in te leiden. Dat leverde dit onsamenhangende en wisselvallige geheel op, met zelfs een afwisseling tussen documentaire en fictie. De bijdrage van Ingmar Bergman is een van de zwakste delen. De laatste twee delen zijn echter goed, maar tegen dan zijn velen waarschijnlijk al in slaap gesukkeld.
1. Ontdekking - Hans Abramson 3,0*
Documentaire over de plaats waar Charlie Chaplin opgroeide. We zien een volksbuurt met spelende kinderen. Het sociale bewustzijn in de films van Chaplin (het jongetje in The Kid) moet hier geworteld zijn.
2. Er waren eens twee minnaars - Jorn Donner 3,5*
Luchtig, licht erotisch filmpje over twee geliefden op een hotelkamer. We zien veel voorspel, maar het eindigt met een anticlimax wanneer de man een bordspelletje zit te spelen en de vrouw in slaap valt.
3. Confrontaties - Lars Görling 1,0*
Beelden van raceauto's ingeleid door enkele citaten van Wittgenstein. Slaat nergens op.
4. Daniel - Ingmar Bergman 1,5*
Beelden van Bergmans zoontje begeleid door de Mozartvariaties op Kortjakje. Overstijgt nauwelijks de gemiddelde homevideo. Op het einde leest Bergman een gedicht voor uit een filmscript dat in de lade was blijven liggen. Wellicht zag hij dit als een onbelangrijk tussendoortje.
5. Birgit Nilsson - Arne Arnbom 2,5*
Beelden van de dramatische sopraan die Tristan und Isolde repeteert. Ze maakt een venijnige opmerking over dirigenten die het orkest belangrijker vinden dan de zangeres.
6. De deugd beloond - Hans Alfredson & Tage Danielsson 3,0*
Gebaseerd op een verhaal van Balzac. Een meisje beweert dat ze verkracht is en wil een schadevergoeding eisen. De advocaat betwijfelt of verkrachting wel bestaat. Beelden van een draad door het oog van een naald symboliseren de penetratie.
7. Het sieraad - Gustaf Molander 4,5*
Gebaseerd op een verhaal van Guy de Maupassant. Een echtpaar met financiële problemen leent een sieraad van een rijke vriendin om zonder schaamte naar een bal te kunnen gaan. Sociaal realisme met humor, ontroerend en als verhaal knap opgebouwd. Dit echtpaar lijkt een zeldzaam voorbeeld van echte liefde. Ze doorstaan samen de moeilijke dagen en dromen van betere dagen. Ingrid Bergman is op dreef. Molander maakte o.a. Intermezzo met haar. Het zou hetzelfde personage zoveel jaar later kunnen zijn, want ze zegt: "Ik speel geen piano meer."
8. Negerin in de kast - Vilgot Sailor 3,5*
Een zwarte vrouw is duidelijk heteroseksueel, ook al komt ze uit de kast. Gewaagd onderwerp voor 1967: een interraciale, overspelige affaire. Behoorlijk absurd verhaaltje met enkele beelden in kleur. De vrouw zou een hallucinatie kunnen zijn, maar op het einde ziet zijn echtgenote haar ook.
1. Ontdekking - Hans Abramson 3,0*
Documentaire over de plaats waar Charlie Chaplin opgroeide. We zien een volksbuurt met spelende kinderen. Het sociale bewustzijn in de films van Chaplin (het jongetje in The Kid) moet hier geworteld zijn.
2. Er waren eens twee minnaars - Jorn Donner 3,5*
Luchtig, licht erotisch filmpje over twee geliefden op een hotelkamer. We zien veel voorspel, maar het eindigt met een anticlimax wanneer de man een bordspelletje zit te spelen en de vrouw in slaap valt.
3. Confrontaties - Lars Görling 1,0*
Beelden van raceauto's ingeleid door enkele citaten van Wittgenstein. Slaat nergens op.
4. Daniel - Ingmar Bergman 1,5*
Beelden van Bergmans zoontje begeleid door de Mozartvariaties op Kortjakje. Overstijgt nauwelijks de gemiddelde homevideo. Op het einde leest Bergman een gedicht voor uit een filmscript dat in de lade was blijven liggen. Wellicht zag hij dit als een onbelangrijk tussendoortje.
5. Birgit Nilsson - Arne Arnbom 2,5*
Beelden van de dramatische sopraan die Tristan und Isolde repeteert. Ze maakt een venijnige opmerking over dirigenten die het orkest belangrijker vinden dan de zangeres.
6. De deugd beloond - Hans Alfredson & Tage Danielsson 3,0*
Gebaseerd op een verhaal van Balzac. Een meisje beweert dat ze verkracht is en wil een schadevergoeding eisen. De advocaat betwijfelt of verkrachting wel bestaat. Beelden van een draad door het oog van een naald symboliseren de penetratie.
7. Het sieraad - Gustaf Molander 4,5*
Gebaseerd op een verhaal van Guy de Maupassant. Een echtpaar met financiële problemen leent een sieraad van een rijke vriendin om zonder schaamte naar een bal te kunnen gaan. Sociaal realisme met humor, ontroerend en als verhaal knap opgebouwd. Dit echtpaar lijkt een zeldzaam voorbeeld van echte liefde. Ze doorstaan samen de moeilijke dagen en dromen van betere dagen. Ingrid Bergman is op dreef. Molander maakte o.a. Intermezzo met haar. Het zou hetzelfde personage zoveel jaar later kunnen zijn, want ze zegt: "Ik speel geen piano meer."
8. Negerin in de kast - Vilgot Sailor 3,5*
Een zwarte vrouw is duidelijk heteroseksueel, ook al komt ze uit de kast. Gewaagd onderwerp voor 1967: een interraciale, overspelige affaire. Behoorlijk absurd verhaaltje met enkele beelden in kleur. De vrouw zou een hallucinatie kunnen zijn, maar op het einde ziet zijn echtgenote haar ook.
* denotes required fields.
* denotes required fields.