Ai Qing Zhang Sheng Yi Qie (2006)

Tigerkandidaat op het komende iffr en winnaar van zowel de juryprijs als de persprijs op het festival van Pusan eerder dit jaar.

Mooie film over een naief (wel heel erg naief) meisje. Mooi gemaakt, rustig verteld en laat delen van verhaal inclusief het einde oningevuld. Maar er zijn voldoende aanknopingspunten om het zelf een rond evrhaal te maken, via het nichtje, haar dromen etc.

Voor een film die op DV is gemaakt (en nu als zodanig op het IFFR ook vertoond) zag het er redelijk goed uit. Ook bijzonder is dat het door een vrouwelijke regisseur is gemaakt, die zijn er niet veel in Azië.

En nu dus ook winnaar van een Tiger Award. Niet gek voor een film met een budget van 20.000 euro.

Ik kon er niks mee. Het personage is wel heel erg naief en daardoor is enige inleving met haar onmogelijk.

Verder is de film zeer voorspelbaar, vanaf moment één weet je welke kant het verhaal opgaat.

Mochizuki spreekt van "oningevuld", maar ikzelf kan niet anders concluderen dat het een verhaal is waarbij alles wordt verteld en duidelijk naar voren komt.

Ben ik niet met je eens. Het interessante van de film zit 'm juist in wat er niet getoond wordt. Dat geeft een apart effect. Het is wezen een vrij gewoon verhaal, maar daardoor voelt het toch anders.

Ik vind de hoofdpersson trouwens ook niet naïef. Ze is zo gek op de jongen dat ze alles ervoor over heeft om in zijn buurt te blijven. Voor mijn gevoel waren het zelfs haast bewuste keuzes, uit eenzijdige liefde, dat wel.

Sympathieke film. En die regisseur is een aandoenlijk verlegen vrouw haast.

3.5*

Ik heb nergens het idee gehad dat me iets niet is verteld cq. getoond. Voor mijn gevoel was het allemaal duidelijk. Er is verteld wie die neef was en wat hij deed om aan geld te komen. Er is getoond waar het meisje vandaan kwam en wat ze daar had achtergelaten. Er is getoond wat het "doel" van het jongere meisje was; ook dat verhaal wordt tot een clue gebracht (die op mij overigens wat belerend overkwam als een soort van 'maatschappelijke waarschuwing'). Kun je mij vertellen wat er niet getoond is? Ik kan me niks voor de geest halen, in ieder geval niet iets dat een meerwaarde zou zijn op het magere verhaal.



Van een eenzijdige liefde druipt al een bepaalde naiviteit af, maar juist het feit dat ze wist van de situatie, en er toch intrapt, maakt het een heel naief meisje voor mij. "Liefde is blind" ja, maar om vanuit dat cliche te werken is wel erg makkelijk in een dergelijk ernstige situatie.

Het is nu al weer twee weken geleden, dus ik hoop dat ik het me nog precies herinner: Er wordt nergens expliciet gemaakt dat haar vriend/minnaar ook een loverboy is, dat wordt gesuggereerd, maar dat vul jezelf in je hoofd in. Voor beide versies zijn steekhoudende argumenten aan te dragen. Dus oningevuld wat mij betreft.

Ook de zin"als je echt van iemand houdt laat je dat niet gebeuren" speelt hier dubbelzinnig in mee.

Mooi vond ik de scene waarin de hoofdpersoon na de betaalde sex met haar gedachten terug naar plekken afdwaalt waar ze graag was tijdens het tripje met haar vriend.

Hm Hmmm
Dubieus.

Wel of niet loverboy... Voor allebei de mogelijkheden valt wat te zeggen inderdaad.

De pessimistische kant aan mij prevaleerde bij het zien van deze film en haar naïveteit was eigenlijk zo erg dat het ongeloofwaardig was.
Daardoor zou ik wankelen naar de 'ware liefde' - kant van het verhaal, ware het niet dat ik die ware liefde in de voorgeschiedenis van de film niet echt geloofwaardig overgebracht vond worden (is dat een zin?).
In het begin hield zij hem aan het lijntje en ik kreeg eigenlijk nergens het idee dat ze werkelijk overtuigd voor hem ging.
Daarom was ik ook zo verbaasd dat de in die leugens trapte...

Welke kant ik de schaal ook laat gaan, aan beide kanten klopt er iets niet...


Neemt niet weg dat ik het buiten het verhaal om een heerlijke film vond om naar te kijken.. Familie daar en als ik dit soort beelden zie kan ik bijna ruiken dat ik daar ben! Geweldig

Vrij trage zwijgzame film die erg lang duurde, er zat nauwelijks echt drama in. Dit soort films spreken mij gewoon niet aan.

De film was op tv op de avond voordat ik zelf naar Maleisie ging, dus dat was een leuke souvenir voor als ik weer terug was. En inderdaad, er zitten een aantal erg herkenbare beelden in van het leven in Maleisie. Vooral de beelden van de markten en het eten. Maar daar houdt verder het interessante van de film voor mij ook op. Wat overblijft is een extreem saaie en verder oninteressante film met een uiterst mager en ongeloofwaardig verhaal. De eerste vijf minuten van de film zetten al gelijk de toon voor de rest van de film. Vijf minuten kijken naar een scene in de bus vanuit een uiterst vage camera hoek hoe een man met hoofdpijn van plaats verwisselt met de hoofdpersoon en al de tassen die daarvoor verzet moeten worden.

Vijf lange minuten die volstrekt irrelevant zijn voor de rest van de film.