Peopletoys (1974)

Devil times five is een hele fijne Kiddie-Horror in de traditie
van het veel eerdere verschenen Village of the damned.
Centraal staat in beide een groepje moordlustige minderjarigen,
een thema dat iedereen, die dol is op kindertjes, zou
moeten aanspreken.

De opbouw is rustig, een besneeuwd gebied, een verongelukte bus, en vijf kindertjes op zoek naar onderdak.
Onderdak vinden ze snel en al gauw hebben de gastvrije volwassenen spijt van hun warme onthaal.

De sterfgevallen zijn leuk bedacht: de oorspronkelijke begeleider van de kids wordt geslagen met knuppels en een ketting, gestoken met een hooivork en een mes.
Dit alles in slowmotion.
De kindertjes gebruiken een schommel met daaraan vast een zeis, er gaat iemand in de fik, een speer in een hals en
ze laten een kerel in een aantal berenvallen lopen om vervolgens z'n strot door te snijden.
De meest orginele moord is toch wel het verdrinken van een aantrekkelijke vrouw in een badkuip, vergezeld door een aantal piranha's. Piranha's zijn carnivore zoetwatervissen.
Deze vissen staan bekend om hun scherpe tanden en hun agressieve honger naar vlees.
Sommige worden wel 40 cm. lang.

Een dikke 3,5 ster!

Een nogal schrale film over vijf psychopatische kinderen die een groep volwassenen in de bergen terroriseren. Het idee zou nog best griezelig kunnen uitwerken - zie The Children (1980) - maar deze film lijkt eerder voor komedie te willen gaan. De kinderen zijn lekker bij de hand en de volwassenen kibbelen over allerhande onbelangrijke zaken. Echt grappig vind ik het niet. Tegen het einde valt er nog wel wat te beleven, maar verder is Devil Times Five een slappe hap.

Met Leif Garret als één van de kiddies (I Was Made For Dancin')

Films met gestoorde/moordende kinderen in de hoofdrol doen het bij mij altijd goed.
De moorden zijn redelijk origineel (vooral de badkamer-scene en de schommel), maar zien er helaas fake uit. Enkele kinderen worden erg leuk gespeeld, maar wisten mij niet echt te overtuigen.
Toch wel een verfrissende film.

Weinig spectacularie film over een stelletje boosaardige kinderen die enkele vervelende volwassenen belagen in hun vakantiehuis. De spanning ontbreekt volledig omdat er meer aandacht besteed wordt aan het oeverloze getater van de volwassen dan de dreiging van de kinderen. Als er dan toch wat gebeurt zorgt een tergend trage slowmotion ervoor dat de impact van de getoonde gruwelen miniem blijft. In feite is alleen de finale het vermelden waard omdat men hier de durf toont die in de rest van de film ontbreekt.

Enkel het laatste half uur is de moeite wanneer de kinderen aan het moorden gaan op toch een creatieve wijze, iedere moord was op een andere manier geen twee keer hetzelfde. Echt jammer is het niet voor de volwassenen want ze komen niet sympathiek over. Zoals Halcyon al boven mij zei, ze tateren veel te veel waardoor er geen spanningsopbouw is. Het eerste uur moeilijk is om door te komen maar wat daarna komt, maakt het toch nog de moeite. Een voldoende kan ik het helaas niet geven.

Terechte kritiek natuurlijk dat die volwassenen veel te veel screentime krijgen. Voor relatieproblematiek en gespannen werkrelaties gaan we natuurlijk geen horrorfilm zitten kijken. Maar als de psycho-kiddies aanwezig zijn is het wel meteen helemaal top. Ze zijn scary as hell en lekker creatief met de kills.

Een ding is wel duidelijk, echt goed gemaakte is deze film absoluut niet! Er zijn genoeg opmerking over de film te maken. Volwassen die teveel tijd verdoen aan oeverloze conversaties. Bar slechte editing, dit moet iemand met een hakmes hebben gedaan, want sommige scenes zijn letterlijk één woord lang. Ingesneeuwd zijn maar als de kinderen van een lichaam een sneeuwpop willen maken is er bijna geen sneeuw? Of een wel heel langgerekte slow-motion moordsequentie waarna er een hele lange tijd juist een gebrek is aan Gore. Maar toch... als ik een paar oogjes dichtknijp dan kan ik best genieten van dit soort creatievere B-filmpjes. Ten eerste vond ik het '70 jaren soft-porno sausje wel erg leuk. Een Catfight tussen de twee appetijtelijk dames, wat gestoei op een bed met een dame in een babydoll en dat allemaal begeleidt door foute loungemuziek. Al had die scene met een naakte maar foei-lelijke man niet gehoeven! En tja, die volwassen verdiende het gewoon om als slachtvee te dienen. Fantastische hoe zij samenwerkte, als een geoliede killer-machine en daarbij nog vindingrijk ook! Al met al was het dus slonzige '70 jaren pulp en kidsploitation-horror. Niet goed maar wel interessant en plezierig om te kijken.

De Halloween-tip van Quentin Tarantino voor dit jaar.

Voor mijn part hoeven ze Tarantino volgend jaar geen tips meer te vragen. Wat een fluttip. Het killer kids idee werd later veel beter uitgevoerd met films als oa Children of the Corn en Ils. Na een uur is er nauwelijks iets gebeurd behalve een lading aan saaie dialogen die nergens over gaan. Pas in de laatste twintig minuten volgen de kills zich op maar eng, sfeervol en spannend wil het nergens worden. Erg flauw.