Entuziazm: Simfoniya Donbassa (1931)

'Entuziazm. Simfoniya Donbassa' was Dziga Vertovs (1896-1954) eerste klankfilm. Voor de grondlegger van het principe 'camera oog' (Kino Glaz) was de mogelijkheid om klank te gebruiken een geweldige uitdaging. Hij experimenteerde dan ook naar hartelust. Tijdens de voorstelling van de film in London liet hij de klank zo luid zetten dat een aantal aanwezigen protesteerden. Voor hem moest 'het gebouw trillen net als wat er op het scherm te zien was'. Andere aanwezigen, onder wie Chaplin, waren erg onder de indruk. 'Ik had nooit kunnen denken dat industriële geluiden zo konden weergegeven worden dat zij zo mooi konden klinken. Voor mij is 'Entuziazm' een verbijsterende symfonie', schreef Chaplin. Al zou hij er zelf niet veel mee doen. 'Modern Times' uit 1936 bleef stil.

Tegelijk is 'Entuziazm' een briljante propagandafilm. De film toont de zegeningen van Lenins vijfjarenplan voor het Donbekken. Vertov doet dat door eerst de nefaste gevolgen van alcoholisme te tonen en de slechte invloed van de kerk. Vervolgens gaat zijn aandacht naar de kracht van de industrie, met arbeiders die zich inzetten voor de opbouw van het land. Al is 'Entuziazm' niet van dezelfde grootsheid als 'De man met de Camera', toch blijft het een mijlpaal in de filmgeschiedenis.

bron

En dus binnenkort te zien in de LALUNA filmparade

Dziga Vertov's Entuziazm: Simfoniya Donbassa is niet de dynamische audiovisuele trip die Chelovek s Kino-Apparatom was. Ook straalt de film minder enthousiasme uit - de titel doet trouwens anders vermoeden.

Wel is het een interessante inkijk in de Sovjet cultuur a la 1930. Beginnende bij de kerkroof en eindigend met een festival ter viering van de behaalde quota. Daartussen veel industrieel geweld en lofliederen onder de vlag van het Communisme.

Vooral thematisch en sociaal-cultureel een boeiende film om te volgen. Dziga experimenteert hier wel met de geluidstrack, en dan vooral in samenspel met beelden, maar helaas niet altijd even boeiend en/of geslaagd. Daarbij lijkt hij het laatste kwartier te verslappen; shots houden ineens veel langer aan, waardoor het een beetje met een audiovisuele sisser eindigt.

Geloof niet dat ik daar bijzonder veel aan toe heb te voegen, Danuz. Mag niet in diens schaduw staan, wat mij betreft.