Questa È la Vita (1954)

Er bestaan er meerdere van : Pirandelloverfilmingen per episodestructuur...Kaos van de Taviani's is natuurlijk de gekendste, maar veel eerder was deze er al. Nog sterker : de eerste episode- la giara- werd later ook door de Taviani's remade, met Franco en Ciccio nog wel ! Ook de enige Siciliaanse episode hier trouwens, bij de Taviani's echter allemaal zoals u weet.

Het geheel heeft hier ook minder auteurspretenties dan de navolger : ingeluid zelfs op good ol'cine papa wijze met voice- off van nog maar eens Cigoli, die we hier echter- origineel wel- ook zien in de dubbingstudio. Hij neemt de kijkertjes keurig bij de hand, geeft een korte synopsis + de moraal van ieder verhaal. Verhalen die trouwens worden verteld in een volgorde die volstrekt afwijkt van hierbovenstaande, al maakt dat verder weinig uit.

Eerste episode van de ongekende Pastina is meteen de Siciliaanse met de eponieme kruik, gekend dus. Moraal : " gezond verstand boven alles " , en met een rol voor pre- volare Modugno. Wellicht het zwakste van de 4.

Tweede episode is het kortst, minuut of 10. Regie van Soldati, scenario van Bassani ( die jullie ook kennen van il giardino dei Finzi- Contini....) . Heldin is Bru, best lekker, die jullie ook kennen als mevr. Bucholz. De clou is no- code, en de moraal gekuist tot "een hymne op het leven " ...die stoute Italianen toch. Speelt in de villa Borghese in Rome. Die ventilator uit de synopsis is natuurlijk een giller : betreft een waaier ( à la Hollandaise zelfs ) .

Derde episode is het beroemdst : vanwege Toto allicht, maar ook de beste sowieso. Toto als "iettatore "met het boze oog die besluit van zijn verdoemis zijn heil te maken door een officiële boze oog vergunning aan te vragen ! Wat betekent dat hij betaald zal worden om bij de mensen uit de buurt te blijven. Meest maatschappijkritische van de 4 episodes , zeker in die tijd : speelt in een achterlijk stadje in de mezzogiorno. Het moge gekend zijn dat Toto ook echt in het boze oog geloofde. Hier paradeert hij steeds met donkere bril, zie poster. Regie van Zampa.

Vierde episode is veruit het langst en bijna een film op zich : regie Fabrizi en tevens scenario, niet onbelangrijk want hij vormde het bittere verhaal van Pirandello over kleinburgerlijke fatsoensfacades om te een goeiig verhaaltje met hemzelf als protagonist in de eponieme, gescheurde frak. Dat is hier slechts een kluchtige bijkomstigheid echter : Fabrizi saves the day omdat hij simpelweg een goede mens is, als altijd. Meer bepaald redt hij de bruiloft van Lucia Bose met- helaas- Walter Chiari. Bose niet veel in beeld trouwens. Duurt bijna 3 kwartier.

Kortom : typische simpele, volkse film uit die tijd en plaats, meer voor gouwe ouwe Italiaanse cinema buffs dan voor Pirandellolezers. Uit op DVD in IT, kan worden gedownload met fansubs.