The Monster Maker (1944)

B-acteur J. Carrol Naish speelt hier een wel heel saaie 'mad scientist' (moest waarschijnlijk mysterieus voorstellen) die een formule ontwikkeld om de vader van zijn love interest te chanteren. Echter de hele film oogt goedkoop en is domweg saai! Het knobbelachtige hoofd van de vader en boze gorilla zijn de twee dingen die nog enigszins voor spanning zorgen. Gek genoeg zijn beide maar kort te zien. Daarnaast is er duidelijk goed gekeken naar Bela Lugosi en met name de film The Raven. Beide mad scientists spreken met Oost-Europees accent, begeren jonge vrouwen die ze ontmoeten tijdens concerten en die vrouwen lijken toevallig op hun overleden vrouw. Rara... ja inderdaad die overleden vrouw heet in beide films ook 'Lenore.' En alsof het niet genoeg is doet Dr. Makoff meerdere malen Lugosi's handelsmerk van horrorlegende Dracula zonder reden na. (hypnotiserende ogen) Wie er op een leuk monster of een gekke professor die aan het experimenteren is geslagen hoopte komt bedrogen uit want het enige wat je krijgt is een saaie film met bijna geen horror en die daarnaast elementen kopieert uit het betere werk.

Dwaas prulletje over een waanzinnige wetenschapper [J Carroll Naish] die tijdens een pianoconcert een jonge vrouw [Wanda McKay] ziet die sprekend lijkt op zijn vrouw die hij 'onder tragische omstandigheden is kwijt geraakt'. Hij besluit haar tot zijn bruid te maken, koste wat kost. Daarbij helpt het dat hij net een bacterie heeft ontwikkelt die een verschrikkelijke verminking teweeg kan brengen.
Amateuristisch acteerwerk, goedkope sets, slechte make-up en een man in een gorillapak (echt waar!!!) zorgen wellicht voor een beetje hilariteit, maar dit is simpelweg te saai om in de categorie 'zo slecht dat 'ie leuk is' te kunnen worden geplaatst. Links laten liggen dus.