Fair Play is zo'n film die volgens mij in de budgetbak van de Aldi terecht is gekomen, waarna je - na het lezen van de summiere tekst op de hoes - besluit om de film dan toch maar mee te nemen, 'want het is zo'n koopje.'
Vaak vallen dit soort keuzes nogal slecht uit, maar dat was nu absoluut niet het geval. Lionel Bailliu - wie kent 'm niet

? - heeft een vakkundige thriller weten te smeden die, na een aarzelend begin, gigantisch goed op stoom komt en eigenlijk tot de laatste minuut boeiend blijft.
De film verhaalt over een groep werknemers van een bedrijf die allemaal wel 'iets' hebben. De waarnemend baas, Charles, is een nogal handtastelijk, narcistisch en egoïstisch mannetje. Jean-Claude is de nerd die zich op iedere mogelijke manier naar boven probeert te werken. Nicole is een nogal naïef meisje dat veel hinder van Charles' gedrag ondervindt. Alexandre is een jong guppy dat zich gigantisch snel door zijn baas laat provoceren. Béatrice is tot slot een stagiaire die haar stageplek te danken heeft aan de connecties van haar familie. Onderling zijn er nogal wat spanningen die gekenmerkd worden machtspelletjes en constant manipulatief gedrag ten op zichte van elkaar.
Dit leidt tot een spannende film met een continue sluimerende spanning. Over het algemeen zijn de acteerprestaties dik in orde met enkele 'grote' namen (zoals Marion Cotillard; bekend van o.a.
Jeux d'enfants). Dikke 3,5 sterren.